Naprawdę wolna poczułam się kiedy nie musiałam już pięćdziesiąty lat poprawiać pracy magisterskiej, która i tak jest zlepkiem przypisów i niewartościowych treści a mogłam pisać swoje opowiadanie puszczając wodze wyobraźni, nie zwracając uwagi na krytykę przelać wszystko co miałam w głowie na papier.
Nie czuję się wolna kiedy śpiesząc się do pracy czy na uczelnie podążam ciągle ta samą drogą. Niby spacer świeże powietrze ale znów te same budynki, znów konkretny cel. Podobnie gdy idę coś załatwić albo na zakupy. Za to wolna czuje się kiedy zupełnie nie wiem gdzie idę. Kiedy sama siebie zaskoczę gdy nagle skręcę bo coś zauważę. Lubię chodzić na spacery, których cel ujawnia się dopiero u celu.
Wolna czuję się kiedy nikogo nie ma w domu a ja mam gotować tylko dla siebie. Nie przejmuje się czy komuś będzie coś smakowało ani w jakiej ilości mam tego zrobić, mogę eksperymentować i zjeść na co mam ochotę.

Naprawdę wolna poczułam się kiedy nie musiałam już pięćdziesiąty lat poprawiać pracy magisterskiej, która i tak jest zlepkiem przypisów i niewartościowych treści a mogłam pisać swoje opowiadanie puszczając wodze wyobraźni, nie zwracając uwagi na krytykę przelać wszystko co miałam w głowie na papier.
Nie czuję się wolna kiedy śpiesząc się do pracy czy na uczelnie podążam...

Mnie i moją wolność dzieli aktualnie 121km drogi samochodem. Poznałam to miejsce jakieś 3 lata temu. Miejsce, w którym wszystkie problemy przestały istnieć. Nie wiem do tej pory jak to się dzieje, nie wiem dlaczego tak jest, ale zawsze gdy tam jestem, czuje wewnętrzny spokój. Rozluźnienie. Całkowity reset. Mój umysł odrzuca wszelkie troski, zmartwienia. Liczy się tu i teraz. W końcu udało mi się odkryć to uczucie. Żyjąc na tym świecie już 24 lata, dopiero teraz mogę z ręką na sercu powiedzieć, że wiem co to znaczy. Moim małym rajem nie jest zwykła wieś. To wieś, w której wychował się mój luby. Ten prosty chłopak o wielkim sercu potrafił pokazać zwyczajnej, miastowej dziewczynie życie, jakiego nigdy nie znała. Bez pośpiechu, a przede wszystkim ciągłego chodzenia z telefonem w kieszeni! Gdzie makijaż i drogie ciuchy stają się zbędne, a Ty jesteś sobą i przed nikim nie musisz nikogo udawać. Gdzie odkrywasz swoje prawdziwe „JA”… Gdy tylko mam okazję, wracam do tego miejsca, by się wyciszyć, pooddychać świeżym powietrzem. Po prostu cieszyć się życiem! Dla wielu wydawać się to będzie strasznie banalne, ale nie obchodzi mnie to. To tutaj czuje się wolna i szczęśliwa, i tego będę się trzymać!

Mnie i moją wolność dzieli aktualnie 121km drogi samochodem. Poznałam to miejsce jakieś 3 lata temu. Miejsce, w którym wszystkie problemy przestały istnieć. Nie wiem do tej pory jak to się dzieje, nie wiem dlaczego tak jest, ale zawsze gdy tam jestem, czuje wewnętrzny spokój. Rozluźnienie. Całkowity reset. Mój umysł odrzuca wszelkie troski, zmartwienia. Liczy się tu i...

Jak byłem dziecko to się cieszyłem Stachurą i bardzo chciałem móc tak jak on w swoim ideale siebie umieć znaleźć wymarzone miejsce wszędzie gdzie się znajdę. Wszyscy wokół poszukują jakichś miejsc w których czują się wolni i szczęśliwi, często to są jakieś miasta nadmorskie albo stolice w odległych państwach, do których zmierza się pociągami, samochodami albo samolotami, mijając inne krajobrazy. Połączone z wakacyjnym poczuciem braku konieczności robienia czegokolwiek takie miejsca sprawiają, że czujemy się wolni i zaczynamy je z tym uczuciem utożsamiać. Znalazłem jedno takie miejsce w dali, do którego zawsze chętnie będę wracać, ale staram się odnajdywać nowe przestrzenie gdzieś bliżej, które są takim odległym miejscem-utopią dla, być może, kogoś z innego miejsca na świecie; bo "tu" też jest jeszcze wiele miejsc, których nie odkryłem.

Jak byłem dziecko to się cieszyłem Stachurą i bardzo chciałem móc tak jak on w swoim ideale siebie umieć znaleźć wymarzone miejsce wszędzie gdzie się znajdę. Wszyscy wokół poszukują jakichś miejsc w których czują się wolni i szczęśliwi, często to są jakieś miasta nadmorskie albo stolice w odległych państwach, do których zmierza się pociągami, samochodami albo samolotami,...

Po przeczytaniu tematu, w pierwszej chwili chciałam napisać, że czuję się wolna, gdy czytam książki. Po zastanowieniu się, doszłam do wniosku, że nie jest to prawdą. Czytając daną pozycję, jestem w jej świecie i w pewien sposób jestem książką "zniewolona".
Sen również nie daje mi całkowitej wolności, ponieważ sny często związane są z wydarzeniami danego dnia - przeżywam wszystko na nowo.
Myślę, że najwięcej wolności daje mi bieganie. Wychodzę z domu i biegnę, gdzie mnie oczy poniosą. Oczywiście tutaj również jestem ograniczona: pogodą, czasem, przestrzenią własnymi siłami.
Myślę, że tak naprawdę nigdy nie jest się w 100% wolnym, ale w 90% i owszem ;-)

Po przeczytaniu tematu, w pierwszej chwili chciałam napisać, że czuję się wolna, gdy czytam książki. Po zastanowieniu się, doszłam do wniosku, że nie jest to prawdą. Czytając daną pozycję, jestem w jej świecie i w pewien sposób jestem książką "zniewolona".
Sen również nie daje mi całkowitej wolności, ponieważ sny często związane są z wydarzeniami danego dnia - przeżywam...

W dzisiejszych czasach wolność jest wartością deficytową, chociaż nie uważam, żeby moja wolność była ograniczona w sposób całkowity. Dość duży zakres swobody jednostki wynika z relatywnie niewielkiej politycznej ingerencji w wolność osobistą. Wnikając głębiej w znaczenie wolności, jest ona ograniczana przez samo społeczeństwo i rozwój cywilizacji. Kosztem tego właśnie rozwoju zgodziliśmy się oddać wolność polegającą na poczuciu harmonii, wewnętrznego spokoju. To właśnie rozwój cywilizacyjny spowodował rozwój wszechogarniającego materializmu i myślenia w kategoriach mieć – nie mieć. Stan ten jest tak fałszywy, że niekiedy powoduje w człowieku poczucie wolności, lecz jest ono złudne. Uważam, że konwencje ukształtowane przez społeczeństwo sprawiają, że sytuacja jest patowa, bo nigdy nie będziemy wolni przez całe swoje życie.

Istotą jest więc poczucie się wolnym chociaż przez krótką chwilę. Jakie miejsca lub jakie sytuacje sprawiają, że czuję się naprawdę wolny? Myślę, że są to sprawy codzienne, a jednak coraz częściej w natłoku obowiązków uważane za zdarzające się nieczęsto. Spędzanie czasu na działce, nad jeziorem, w ciszy, w spokoju, w samotności lub z rodziną, czytając książki pozwalające oderwać się od rzeczywistości i dające możliwość na „wielokrotne” życie. Z drugiej strony dostrzeganie piękna pierwotnego, nieskażonego jeszcze cywilizacją świata, aby tego kontaktu z rzeczywistością nie stracić. Myślę, że sytuacje te są realnym „powiewem wolności”.

W dzisiejszych czasach wolność jest wartością deficytową, chociaż nie uważam, żeby moja wolność była ograniczona w sposób całkowity. Dość duży zakres swobody jednostki wynika z relatywnie niewielkiej politycznej ingerencji w wolność osobistą. Wnikając głębiej w znaczenie wolności, jest ona ograniczana przez samo społeczeństwo i rozwój cywilizacji. Kosztem tego właśnie...

To czy człowiek może się poczuć wolny zależy od tego jak pojmuje wolność. Dlatego też może okazać się, że w żadnym miejscu nie osiągnie tego stanu.
Dla mnie wolność to swoboda w byciu sobą, brak zmartwień, odcięcie się od świata i związanych z nim problemów.
Naprawdę wolna czuję się w górach. Ich ogrom z jednej strony przeraża, z drugiej zaś pokazuje naszą małość i dzięki temu można zrozumieć, że wszystko jest ulotne, chwilowe. Zatem moje problemy też kiedyś przeminą, a ja jestem na tym świcie tylko przez jakiś czas, więc nie warto tracić go na rzeczy, które ograniczają moją wolność. Góry pomagają mi załapać dystans do świata i poczuć się naprawdę wolną.

To czy człowiek może się poczuć wolny zależy od tego jak pojmuje wolność. Dlatego też może okazać się, że w żadnym miejscu nie osiągnie tego stanu.
Dla mnie wolność to swoboda w byciu sobą, brak zmartwień, odcięcie się od świata i związanych z nim problemów.
Naprawdę wolna czuję się w górach. Ich ogrom z jednej strony przeraża, z drugiej zaś pokazuje naszą małość i dzięki...

Naprawdę wolna czuję się pod wodą. Kiedy nurkuję w "malachitowej łące morza" - Adriatyku, tracąc poczucie czasu, zanurzając się w cudownej ciszy, którą przerywa tylko mój własny spokojny oddech i delikatny szum wody. Zostawiam za sobą prawa fizyczne, które ograniczają mnie na lądzie i nareszcie czuję swoje ciało w pełni, zyskuję nad nim absolutną władzę. Pod wodą poruszam się z gracją, miękkością i swobodą, mimo że na brzegu potykam się o własne nogi, jestem zbyt zamaszysta i ciągle się o coś obijam. W wodzie jestem chociaż częściowo wolna od grawitacji, wszystko zwalnia, wycisza się, a ja nareszcie osiągam wewnętrzny spokój.
A wewnętrzny spokój oznacza wolność.

Naprawdę wolna czuję się pod wodą. Kiedy nurkuję w "malachitowej łące morza" - Adriatyku, tracąc poczucie czasu, zanurzając się w cudownej ciszy, którą przerywa tylko mój własny spokojny oddech i delikatny szum wody. Zostawiam za sobą prawa fizyczne, które ograniczają mnie na lądzie i nareszcie czuję swoje ciało w pełni, zyskuję nad nim absolutną władzę. Pod wodą poruszam...

Nie można tak naprawdę zrozumieć, co czuł Adam Mickiewicz w trakcie swojej wędrówki po Krymie, jeśli samemu nie doświadczyło się piękna tego regionu. Od 2011 roku to właśnie Krym z jego nadal dzikimi stepami i plażami kojarzy mi się z bezgraniczną wolnością i naturalnym, surowym pięknem. Moim marzeniem jest tam wrócić i jeśli sytuacja polityczna na to pozwoli z pewnością ponownie odwiedzę okolice Morza Azowskiego, gdzie czas dosłownie staje w miejscu.

Nie można tak naprawdę zrozumieć, co czuł Adam Mickiewicz w trakcie swojej wędrówki po Krymie, jeśli samemu nie doświadczyło się piękna tego regionu. Od 2011 roku to właśnie Krym z jego nadal dzikimi stepami i plażami kojarzy mi się z bezgraniczną wolnością i naturalnym, surowym pięknem. Moim marzeniem jest tam wrócić i jeśli sytuacja polityczna na to pozwoli z pewnością...

Wolność jest prosta. Żyj zgodnie ze swoimi przekonaniami, nie wadź innym, nie bój się spojrzeć sobie w oczy przy goleniu :)

Wolność jest prosta. Żyj zgodnie ze swoimi przekonaniami, nie wadź innym, nie bój się spojrzeć sobie w oczy przy goleniu :)

Jest takie miejsce, gdzieś na południu Polski, gdzie czas płynie inaczej, a życie toczy się innym rytmem.
No ok, może to brzmi banalnie, ale to szczera prawda! To mała wieś, gdzie nikt nie zamyka przed nikim drzwi, podwórka nie są ogrodzone, kłótnie sąsiedzkie nie istnieją, nikt nikogo nie kontroluje i nie ocenia.
Jest pięknie:)
Tam mam rodzinę i tam jestem wolna. Mogę wstawać o dowolnej godzinie, robić to, co chcę, jeść to, na co mam ochotę. Mogę zrezygnować z makijażu, nie muszę zastanawiać się nad doborem ubrań.
Poza cywilizacją, poza strefą przepełnioną współczesnymi problemami i tematami tabu - mogę być sobą. Ja i wszyscy wokół:)

Jest takie miejsce, gdzieś na południu Polski, gdzie czas płynie inaczej, a życie toczy się innym rytmem.
No ok, może to brzmi banalnie, ale to szczera prawda! To mała wieś, gdzie nikt nie zamyka przed nikim drzwi, podwórka nie są ogrodzone, kłótnie sąsiedzkie nie istnieją, nikt nikogo nie kontroluje i nie ocenia.
Jest pięknie:)
Tam mam rodzinę i tam jestem wolna. Mogę...