Dziękuję bardzo! :-)

Dziękuję bardzo! :-)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

omagdalena
BellatriX
Dyskusja
bk123
Linna

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

omagdalena
BellatriX
Dyskusja
bk123
Linna

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Prawdziwa wolność to usiąść w zatłoczonym miejscu, w chaosie, gwarze, pośród tłumu, wsłuchać się w siebie. Możliwe stanie się, gdy będziesz praktykował postępowanie w zgodzie ze sobą. Prawdziwa wolność to bycie sobą. Wsłuchując się w głos serca zrealizujesz zadanie z którym powołano cię na świat. Zamiast pytać ludzi o zdanie, zaczniesz słuchać aniołów i boga. Masz skrzydła, które pozwolą ci zrealizować dotychczas nieosiągalne cele, a po śmierci wzbić się w niebo.

Prawdziwa wolność to usiąść w zatłoczonym miejscu, w chaosie, gwarze, pośród tłumu, wsłuchać się w siebie. Możliwe stanie się, gdy będziesz praktykował postępowanie w zgodzie ze sobą. Prawdziwa wolność to bycie sobą. Wsłuchując się w głos serca zrealizujesz zadanie z którym powołano cię na świat. Zamiast pytać ludzi o zdanie, zaczniesz słuchać aniołów i boga. Masz skrzydła,...

Sytuacja, a tym samym wypowiedź, najbanalniejsza pod słońcem. Ale przynajmniej szczera.

Czuję się wolna w chwili, kiedy jest już wyprasowane. Posprzątane. Umyte. Odrobione. Pozmywane. Kiedy jest już po sesji. Kiedy wiem, że w najbliższym czasie (bywa, że przez kilka godzin, bywa, że tygodni) nie będę musiała nic robić. Oczywiście jeśli mowa o pracach domowych takie momenty nie są oszałamiająco długie, za to wakacje po sesji... Bezcenne.

Wolność jest wtedy, kiedy nie tylko nic nie muszę, ale kiedy nawet nie mam powinności. Po prostu mogę. Albo mogę nie. A jedynym, co zaprząta mi głowę, jest kwestia, czy „wsiąść do pociągu byle jakiego”...

Sytuacja, a tym samym wypowiedź, najbanalniejsza pod słońcem. Ale przynajmniej szczera.

Czuję się wolna w chwili, kiedy jest już wyprasowane. Posprzątane. Umyte. Odrobione. Pozmywane. Kiedy jest już po sesji. Kiedy wiem, że w najbliższym czasie (bywa, że przez kilka godzin, bywa, że tygodni) nie będę musiała nic robić. Oczywiście jeśli mowa o pracach domowych takie momenty...

Słowa są dla mnie wolnością, a jakakolwiek forma ich ograniczania zamachem na nią.
Dzięki ich przekazywaniu, czy to poprzez media społecznościowe, przelewanie na papier, czy w potocznej mowie, mogę być niezależną jednostką o własnym sposobie myślenia i autoekspresji.
Dlatego też sytuacją, w której jestem wolna, jest każda, dzięki której mogę wyrazić siebie i swoje emocje poprzez słowa w jakiejkolwiek formie.

Słowa są dla mnie wolnością, a jakakolwiek forma ich ograniczania zamachem na nią.
Dzięki ich przekazywaniu, czy to poprzez media społecznościowe, przelewanie na papier, czy w potocznej mowie, mogę być niezależną jednostką o własnym sposobie myślenia i autoekspresji.
Dlatego też sytuacją, w której jestem wolna, jest każda, dzięki której mogę wyrazić siebie i swoje emocje...

Z poczuciem wolności zetknęłam się ostatnio dość niespodziewanie, wracając do domu pociągiem po niesamowicie wyczerpującym dniu.

Miałam taki okropny i zabiegany tydzień, że opadłam na siedzenie w przedziale i momentalnie poczułam ciężar przygniatającego mnie zmęczenia. Powieki opadały od niedoboru snu, a w głowie kłębiły się myśli o wszystkich czekających mnie deadlinach. Automatycznie sięgnęłam po telefon, aby odebrać maile, wiadomości, smsy i newsy od znajomych. Rozejrzałam się po przedziale. Wszyscy dookoła robili dokładnie to samo. Ich oczy wlepione były w ekrany, a myślami byli w całkiem innej rzeczywistości. Każdy, co do jednego.

I wtedy, przez tą jedną chwilkę, naszła mnie ochota, aby rzucić to wszystko w cholerę. Schowałam telefon do torby i wyjrzałam przez okno. Moim oczom ukazał się najpiękniejszy widok, jakiego doświadczyłam od bardzo długiego czasu. Za tymi postindustrialnymi śląskimi budynkami i poczerniałymi, obdrapanymi domami, ku linii horyzontu wędrowało zachodzące słońce. Mieniło się barwami przygasającej rudości i wyciągało ku mnie swoje ostatnie promienie, zupełnie jakby chciało pożegnać się ze starym przyjacielem. Dawno nie widziałam takiego pięknego zachodu słońca. Albo po prostu od dawna nie miałam czasu dostrzec piękna wokół mnie?

W tamtej chwili nie myślałam o niczym. Nie było nieodczytanych wiadomości, ani deadlinów. Dookoła mnie nie było ludzi zatopionych w wirtualnej rzeczywistości. Tylko ja i słońce – nic więcej.

Z poczuciem wolności zetknęłam się ostatnio dość niespodziewanie, wracając do domu pociągiem po niesamowicie wyczerpującym dniu.

Miałam taki okropny i zabiegany tydzień, że opadłam na siedzenie w przedziale i momentalnie poczułam ciężar przygniatającego mnie zmęczenia. Powieki opadały od niedoboru snu, a w głowie kłębiły się myśli o wszystkich czekających mnie deadlinach....

Pracuję na wysokościach i w swojej pracy kocham to, że kiedy jestem te kilkaset metrów nad ziemią czuję się wolny. Ot tak, bez żadnych upiększeń, czysta przyjemność przez te kilka chwil.

Pracuję na wysokościach i w swojej pracy kocham to, że kiedy jestem te kilkaset metrów nad ziemią czuję się wolny. Ot tak, bez żadnych upiększeń, czysta przyjemność przez te kilka chwil.

Czuję się naprawdę wolna, mając świadomość, że jest takie gdzieś/coś, do czego nikt poza mną nie ma wstępu/dostępu. To świat moich myśli, moja wyobraźnia, imaginacja. Uniwersum wykreowane wyłącznie przeze mnie, bez niczyjego współudziału, co daje mi nad nim pełną kontrolę. Świat moich myśli to miejsce, w którym nikt i nic - oprócz mnie - nie ma prawa zaistnieć na własnych zasadach. Tam o wszystkim decyduję ja, tam mogę podejmować decyzje zgodnie z własną wolą, a brak ograniczeń, więzów sprawia, że pojawia się swoboda, niezależność, czyli …wolność. Oczywiście wolność nie oznacza samowoli, nie oznacza, że nie ma żadnych zasad, kodeksów (w tym przypadku etycznych, moralnych, bo formalne nie mają tu znaczenia). Te są i obowiązują nawet w takim miejscu. W pewnym sensie to, jakie zasady wyznaję, określa moją tożsamość, ale nie ogranicza mojej wolności. Te zasady wybieram sobie bowiem SAMA. To tylko ramy, w których się poruszam. To właśnie jest MOJA wolność.
I mam nadzieję, że nie brzmi to zbyt enigmatycznie :)

Czuję się naprawdę wolna, mając świadomość, że jest takie gdzieś/coś, do czego nikt poza mną nie ma wstępu/dostępu. To świat moich myśli, moja wyobraźnia, imaginacja. Uniwersum wykreowane wyłącznie przeze mnie, bez niczyjego współudziału, co daje mi nad nim pełną kontrolę. Świat moich myśli to miejsce, w którym nikt i nic - oprócz mnie - nie ma prawa zaistnieć na własnych...

Wolność to dla mnie jedna z najważniejszych wartości w życiu, którą zawsze staram się kierować i maksymalizować. Żyjemy w świecie w którym wiele osób przedkłada poczucie bezpieczeństwa nad uczucie wolności, a jak powiedział Benjamin Franklin "kto poświęca wolność na rzecz bezpieczeństwa nie będzie mieć żadnego z nich"
Ale czym jest wolność? Wiadomo że w obecnym systemie nie jesteśmy w pełni wolni. Jednakże wolność to przede wszystkim stan umysłu. Bycie prawdziwie sobą.
Są takie sytuacje i miejsca w których możemy bardziej poczuć ten stan, doświadczyć go, rozkoszować się nim. Istnieją różne rodzaje wolności, każde miejsce oddziałowuje inaczej. Wolna i szczęśliwa czuję się na koncercie metalowym, gdzie zanikają ograniczenia, podziały, na chwilę można zapomnieć o wszystkim co złe, o szarej codzienności i dać sie ponieść muzyce. To niesamowite uczucie.
Inny rodzaj wolności, tej bardziej spokojnej można doświadczyć w samotności, w odosobnionym miejscu jak w lesie. Pogrążyć się w medytacji i odciąć od wpływów zewnętrznego świata, poczuć wewnętrzny spokój i odprężenie oraz jedność z naturą, harmonię z wszechświatem, ogarniającą samoświadomość. Niesamowitego uczucia wolności doświadczam również biegnąc wieczorem i zatrzymując się by zapatrzeć się w gwiazdy, oraz robiąc rzeczy podnoszące adrenalinę jak wspinanie się po skałach oraz chodzenie po opuszczonych, mrocznych miejscach. Wiele osób czuje się w ciemności niepewnie i nieswojo - ja przeciwnie, w nocy przy świetle księżyca i gwiazd czuję się prawdziwie wolna, wyzwolona, nieskrępowana, czuję że jestem sobą.
Jak widać każdy ma inne miejsca w którym może poczuć się swobodnie i dobrze. Powinniśmy starać się je odnaleźć i jak najczęściej budzić w sobie to uczucie, nie być jedynie niewolnikami obowiązków, a znaleźć czas dla siebie, na swój rozwój, na dbanie o swe wnętrze, robienie tego co nas uszczęśliwia i sprawia że czujemy się wolni i szczęśliwi.

Wolność to dla mnie jedna z najważniejszych wartości w życiu, którą zawsze staram się kierować i maksymalizować. Żyjemy w świecie w którym wiele osób przedkłada poczucie bezpieczeństwa nad uczucie wolności, a jak powiedział Benjamin Franklin "kto poświęca wolność na rzecz bezpieczeństwa nie będzie mieć żadnego z nich"
Ale czym jest wolność? Wiadomo że w obecnym systemie nie...

Nie wzdrygać się za każdym razem, kiedy ktoś przechodzi korytarzem i nie patrzeć z obawą czy nie wlezie do pokoju. Nie zastanawiać się, czy można coś powiedzieć czy nie, bo serial w telewizji jest ważniejszy. Nie musieć być na każde zawołanie i rzucać wszystkiego jak ktoś zawoła.
Móc swobodnie mówić to, co się chce i kiedy się chce. Móc ubierać co się żywnie podoba, nie wysłuchując przy tym litanii zastrzeżeń. Móc chodzić swoimi drogami, nie pytając nikogo o zgodę. Nie tłumaczyć się z każdej minuty czasu. Jeść, co się chce, myśleć, co się chce i robić to, czego dusza zapragnie. Móc śmiało pokazywać, czy ma się dobry humor czy jednak wstało się lewą nogą. Czuć się „jak w domu”.
W zasadzie za każdym razem, niezależnie od tego czy wychodzę do pracy czy do znajomych, do sklepu czy na spacer, do kina czy choćby wyrzucić śmieci – wystarczy, że zamknę za sobą drzwi własnego domu i czuję się wolna. Ale tak naj-naj-najbardziej wolna czuję się wśród moich przyjaciół. Bo to nie miejsce, a ludzie, którzy mnie bezwarunkowo akceptują, sprawiają, że świat jest piękniejszym miejscem.

Nie wzdrygać się za każdym razem, kiedy ktoś przechodzi korytarzem i nie patrzeć z obawą czy nie wlezie do pokoju. Nie zastanawiać się, czy można coś powiedzieć czy nie, bo serial w telewizji jest ważniejszy. Nie musieć być na każde zawołanie i rzucać wszystkiego jak ktoś zawoła.
Móc swobodnie mówić to, co się chce i kiedy się chce. Móc ubierać co się żywnie podoba, nie...