Oczywiście przyjmuje zaproszenie. Kupuje najładniejszą i najdroższą sukienkę, biorę ze sobą jakiegoś urodziwego Włocha i razem z Młodą Parą i ich najbliższymi świetnie się bawię,no i to darmowe jedzenie...

Oczywiście przyjmuje zaproszenie. Kupuje najładniejszą i najdroższą sukienkę, biorę ze sobą jakiegoś urodziwego Włocha i razem z Młodą Parą i ich najbliższymi świetnie się bawię,no i to darmowe jedzenie...

Gdybym od początku wiedziała, że zaproszenie dotyczy ślubu dawnej przyjaciółki z moją miłością, napewno bym z niego nie skorzystała.
Są takie uczucia, które nie ulegają przedawnieniu i sytuacje, których mimo upływu lat nie da się wymazać z pamięci.
Gdyby ten mężczyzna był kiedyś moją prawdziwą, wielką miłością, z którą dodatkowo rozstałam się w nieprzyjemnych okolicznościach (bo inaczej niby czemu nie jesteśmy dziś razem?), zdecydowanie nie podjęłabym ryzyka. Po co rozdrapywać stare rany i narażać się na śmieszność? Sztuczne uśmiechy i nieszczere gratulacje, ja w najlepszej sukience(najleppiej Gucci z wypożyczalni) i najdroższej biżuterii(z tego samego miejsca co sukienka), pod rękę z przystojnym brunetem(również wynajętym), oskarowa przemowa przy toaście i gruba koperta z pieniędzmi(z tzw. chwilówki)-to nie mój styl. Nie wymyśliłabym nawet jakiejś błyskotliwej wymówki, po prostu odmówiłabym jednym, konkretnym NIE.

Gdybym od początku wiedziała, że zaproszenie dotyczy ślubu dawnej przyjaciółki z moją miłością, napewno bym z niego nie skorzystała.
Są takie uczucia, które nie ulegają przedawnieniu i sytuacje, których mimo upływu lat nie da się wymazać z pamięci.
Gdyby ten mężczyzna był kiedyś moją prawdziwą, wielką miłością, z którą dodatkowo rozstałam się w nieprzyjemnych...

Cóż ja bym przyjęła zaproszenie. Chciałabym zobaczyć tą moją dawną miłość szczęśliwą - brać w tym udział i cieszyć się uroczystością. Tylko ktoś mógłby powiedzieć, że tak się mówi, a w rzeczywistości jest złość jeżeli nie zawiść, czy zło życzenie. I nie umiałabym się uśmiechać szczerze w takiej sytuacji. Ale ja bym naprawdę spróbowała - przecież jak się daje dobro to ono do człowieka wraca, a więc może i to wesele zmieniłoby moje życie, tak jakbym się nie spodziewała. Who knows?

Cóż ja bym przyjęła zaproszenie. Chciałabym zobaczyć tą moją dawną miłość szczęśliwą - brać w tym udział i cieszyć się uroczystością. Tylko ktoś mógłby powiedzieć, że tak się mówi, a w rzeczywistości jest złość jeżeli nie zawiść, czy zło życzenie. I nie umiałabym się uśmiechać szczerze w takiej sytuacji. Ale ja bym naprawdę spróbowała - przecież jak się daje dobro to ono do...

Wszystko zależałoby od tego jak zakończyła się ta "dawna miłość". Jeśli polubownie i każda ze stron się z tym pogodziła to oczywiście bym poszła na taki ślub. W końcu ten mężczyzna byłby kimś ważnym w moim życiu. Inna sprawa, gdybym nie przebolała tego rozstania. Gdyby uczestniczenie w tej uroczystości sprawiłoby mi ból, zrezygnowałabym z tego. Oczywiście pierwszą myślą było "przyjmij zaproszenie, zrób się na bóstwo i spraw żeby żałował". Tylko w jakim celu? Ma już wybrankę, podjął decyzję. Czasami trzeba całkowicie się odciąć żeby ruszyć dalej.

Wszystko zależałoby od tego jak zakończyła się ta "dawna miłość". Jeśli polubownie i każda ze stron się z tym pogodziła to oczywiście bym poszła na taki ślub. W końcu ten mężczyzna byłby kimś ważnym w moim życiu. Inna sprawa, gdybym nie przebolała tego rozstania. Gdyby uczestniczenie w tej uroczystości sprawiłoby mi ból, zrezygnowałabym z tego. Oczywiście pierwszą myślą...

Wyrzucam zaproszenie. Koniec :)

Wyrzucam zaproszenie. Koniec :)

Nie idę, to proste! Po co mam narażać się na zabójczy wzrok panny młodej i siedzieć na przyjęciu weselnym jak na gorącym stołku z którego chciałabym najszybciej uciec, bo spali mnie od wewnątrz. Wolę ten czas spożytkować na coś przyjemniejszego niż na rozdrapywanie starych ran.

Nie idę, to proste! Po co mam narażać się na zabójczy wzrok panny młodej i siedzieć na przyjęciu weselnym jak na gorącym stołku z którego chciałabym najszybciej uciec, bo spali mnie od wewnątrz. Wolę ten czas spożytkować na coś przyjemniejszego niż na rozdrapywanie starych ran.

W ciemnym, mrocznym lesie[bookLink]4037066|W ciemnym, mrocznym lesie[/bookLink]

W ciemnym, mrocznym lesie[bookLink]4037066|W ciemnym, mrocznym lesie[/bookLink]

 [bookCover]4037066|W ciemnym, mrocznym lesie[/bookCover]