To była banalna historia. Zostawił ją. Tak, dla innej, ładniejszej, szczuplejszej...
Ale to dzięki niemu poznała Miłość Swojego Życia. Na początku tylko stał z boku, cicho przyglądał się temu, co dzieje się między nią a Karolem. Raz tylko odezwał się do niej - żeby uważała. Co to miało znaczyć? Ostrzegał przed jej narzeczonym? Czy chciał rozwalić związek? Ale przecież był jego najlepszym kolegą! Wściekła się. Co On sobie właściwie wyobraża? Nigdy chyba jej nie lubił, tak mało się odzywał. A teraz to dziwne "uważaj" i znaczące spojrzenie na Karola...
Szybko przekonała się, że miał rację. Trzeba było być bardziej ostrożną. Nie dopuścić do tego. Odejść. Coś zrobić. Cokolwiek. Ale było już za późno.
Sama nie wiedziała, dlaczego do Niego pisze. Chciała się pożalić? Wypłakać? Może. Spełnił swoje zadanie. Pocieszał ją jak mógł. I stało się - zakochała się, zakochała w Nim, który kochał ją już od dawna.
Ale to nie happy end. Nie żyli długo i szczęśliwie, jeszcze nie teraz. Ona, dusza towarzystwa, do tego typowy "mieszczuch" i on, pełen zapału rolnik, który nie zostawi swojego dobytku - tak ciężko zdobytego przez nieżyjących już ukochanych rodziców. Co miała robić, rzucić wszystko co znała i pójść za nim? Czy może skończyć z tą miłością, która prędzej czy później i tak by ją unieszczęśliwiła?
Wybór przed nią.

To była banalna historia. Zostawił ją. Tak, dla innej, ładniejszej, szczuplejszej...
Ale to dzięki niemu poznała Miłość Swojego Życia. Na początku tylko stał z boku, cicho przyglądał się temu, co dzieje się między nią a Karolem. Raz tylko odezwał się do niej - żeby uważała. Co to miało znaczyć? Ostrzegał przed jej narzeczonym? Czy chciał rozwalić związek? Ale przecież był...

- Jak Ty się możesz z nim spotykać?. No jak?!
- Normalnie.
- Ale nie widzisz, że jego rodzina popiera PIS?
- I..? - nadal nie rozumiała.
- My popieramy PO. Przecież to ewidentny konflikt interesów!
- Ale tatko - to Wy popieracie PO i to rodzice Janka popierają PIS. Nas polityka nie interesuje.
- Ale, córciu... przy spotkaniach rodzinnych będą kłótnie.
- Nie, jeśli będziecie unikać takich tematów.
- Nikt nie unika rozmów o polityce!

- Jak Ty się możesz z nim spotykać?. No jak?!
- Normalnie.
- Ale nie widzisz, że jego rodzina popiera PIS?
- I..? - nadal nie rozumiała.
- My popieramy PO. Przecież to ewidentny konflikt interesów!
- Ale tatko - to Wy popieracie PO i to rodzice Janka popierają PIS. Nas polityka nie interesuje.
- Ale, córciu... przy spotkaniach rodzinnych będą kłótnie.
- Nie, jeśli...

Nie mamy przyszłości. Dlatego, że ja mam przeszłość. Nie, nie byłam narkomanką ani prostytutką. Po prostu się leczyłam. To wystarczy. Nikt nie chce mieć świra w rodzinie. Mówię o takim zdiagnozowanym i leczonym. Bo to, że masa ludzi ma najwyraźniej nierówno pod sufitem, lecz nie funduje sobie wizyty u psychiatry ze strachu przed opinią "bliskich" jest normą. Krótki epizod, mocne załamanie nerwowe i szybki powrót do zdrowia. Ale nie do społeczeństwa. Wiem, że Kuba mnie kocha. Ale nasz związek przyniesie zbyt wiele bólu zbyt wielu osobom. Boję się, że naszej miłości może na to nie wystarczyć. Boję się że będzie jednak żałował. Tęsknił za swoja poczciwą rodziną, która mnie nienawidzi...

Nie mamy przyszłości. Dlatego, że ja mam przeszłość. Nie, nie byłam narkomanką ani prostytutką. Po prostu się leczyłam. To wystarczy. Nikt nie chce mieć świra w rodzinie. Mówię o takim zdiagnozowanym i leczonym. Bo to, że masa ludzi ma najwyraźniej nierówno pod sufitem, lecz nie funduje sobie wizyty u psychiatry ze strachu przed opinią "bliskich" jest normą. Krótki epizod,...

Kocham ją całym moim sercem i zawsze.
- Nie możemy być razem- mówi moja dziewczyna, siedząc obok mnie na ławce w parku. W jej oczach widzę łzy.
Abena- wspaniała dziewczyna, o dobrym sercu, piękna, jedyna w swoim rodzaju, skradła moje serce. Kocham ją i zawsze tak będzie, niestety moja rodzina i przyjaciele nie akceptują naszego związku. Pochodzi z Liberii, w Polsce mieszka od pierwszego roku życia. Jej rodzice uciekli tu przed wojną i biedą jaka tam panowała. Przez to, że jest czarnoskóra moi rodzice zakazali mi spotykania się z nią jak się o tym dowiedzieli. Skreślili ją od razu. Moi kumple nie lepsi. Słysząc ich głupie głupie gadanie, aż ręka świerzbi.
Poznałem rodziców Abeny. To bardzo mili ludzie, którzy cieszą się szczęściem córki. Widać, że nadal są bardzo zżyci ze swoim krajem i kulturą jednak nie mają nic przeciwko mnie.
Nie poddam się i nie przekreślę naszej miłości. Znam Abene lepiej niż ktokolwiek, wiem, że darzy mnie tak samo mocnym uczuciem jak ja ją. Nie zrezygnuję nawet jeśli stracę rodzinę i przyjaciół.
- Możemy. I będziemy. Nie pozwolę zniszczyć naszego związku, tylko dlatego, że tym krajem rządzi rasizm. Jeśli trzeba będzie to wyjedziemy z tego miasta, jeśli to nie pomoże opuścimy ten kraj. Kocham Cię całym moim sercem, za ta jaka jesteś i kim jesteś, i zawsze tak będzie.
- Przeze stracisz wszystko...
- Nie. Dzięki Tobie zyskam wszystko.- mówię i przytulam ją do siebie.

Kocham ją całym moim sercem i zawsze.
- Nie możemy być razem- mówi moja dziewczyna, siedząc obok mnie na ławce w parku. W jej oczach widzę łzy.
Abena- wspaniała dziewczyna, o dobrym sercu, piękna, jedyna w swoim rodzaju, skradła moje serce. Kocham ją i zawsze tak będzie, niestety moja rodzina i przyjaciele nie akceptują naszego związku. Pochodzi z Liberii, w Polsce...

Kolejny raz zbiegając po schodach, odruchowo rozglądała się za jego twarzą. W pracy często się widywali. Widywała go też w telewizji, dlatego już nie lubiła jej oglądać. Pozbyła się nawet telewizora, żeby nie korciło. Dotarła do swego mieszkania, spojrzała na kanapę i wybuchła płaczem… Wspomniała jak pięknie wypowiadał jej imię… „Khystyna! Khystyna! Ooooo Khystyna!” Te kilka wieczorów które tu spędzili zmieniło całe jej późniejsze życie. Choć obydwoje wiedzieli, że ta miłość z góry skazana jest na porażkę i nie będzie jej dane rozkwitnąć początkowo oboje brnęli w nią coraz dalej i dalej… Aż w końcu wszystko pękło. On – człowiek, z czołowych stron gazet, żonaty ojciec pięknej córki i ponad pięćdziesięcioletni szef rządu Donald T. i ona – Krystyna P. – dla gazet najbardziej zatwardziała i kontrowersyjna działaczka opozycji… Ich uczucie osiągnęło maksimum, gdy on zakończył wszystko i odjechał do Brukseli… To wydarzenie na zawsze zmieniło obraz mężczyzn w jej oczach!

Kolejny raz zbiegając po schodach, odruchowo rozglądała się za jego twarzą. W pracy często się widywali. Widywała go też w telewizji, dlatego już nie lubiła jej oglądać. Pozbyła się nawet telewizora, żeby nie korciło. Dotarła do swego mieszkania, spojrzała na kanapę i wybuchła płaczem… Wspomniała jak pięknie wypowiadał jej imię… „Khystyna! Khystyna! Ooooo Khystyna!” Te...

Szła wystarczająco szybko, by móc potknąć się o własne nogi. Rozglądała się na boki, wiedząc o niebezpieczeństwie, jakie może im grozić. Mocniej zacisnęła palce wokół dłoni ukochanego, który odwzajemnił gest.
- Samuel boję się. Tym razem mogą nas złapać. - przełknęła z trudem gulę, jaka uformowała jej się w gardle.
- Nie bój się, Sylwio. Wszystko będzie dobrze. Obiecuję.
Przyspieszyli jeszcze bardziej, opuszczając teren osiedla, na którym mieszkała Sylwia. Roiło się tutaj od wyrzutków społeczeństwa i recydywistów. Kobieta wiedziała, że związek z Nigeryjczykiem może przysporzyć jej wiele zmartwień i kłopotów, ale obiecała sobie, że nie dopuści do zastraszenia się. Jednak w tamtej chwili odczuwała niewyobrażalny strach. Martwiła się nie o siebie, lecz o Samuela, który już wiele razy został napadnięty.
- Widzę już swoje auto. Mówiłem ci kochanie. Będzie wszystko dobrze.
Ucałował ją w czoło, zrzucając jej z serca ogromny kamień. Teraz miało być już tylko lepiej. Miało, bo kilka kroków od nich stało pięciu zamaskowanych mężczyzn. W oczach Sylwii pojawiły się łzy, kiedy w ich rękach dostrzegła noże. Spojrzała na Samuela, który tak jak ona był przerażony. Odgarnął jej włosy za plecy i szepnął
- Cokolwiek się stanie, wiedz, że cię kocham i nigdy nie przestanę.
Popchnął ją w przeciwną stronę i krzyknął "uciekaj". Posłuchała go i już po chwili była daleko od niego. Ostatni raz spojrzała na niego.
Leżał i już więcej się nie poruszył.

Szła wystarczająco szybko, by móc potknąć się o własne nogi. Rozglądała się na boki, wiedząc o niebezpieczeństwie, jakie może im grozić. Mocniej zacisnęła palce wokół dłoni ukochanego, który odwzajemnił gest.
- Samuel boję się. Tym razem mogą nas złapać. - przełknęła z trudem gulę, jaka uformowała jej się w gardle.
- Nie bój się, Sylwio. Wszystko będzie dobrze. Obiecuję.
...

Agnieszka poparzyła na siebie w lustrze,szczupła lekko zmęczona twarz.Długie czarne włosy,rzęsy przypominające troszkę jeże.Ogólnie widok nieszczególny,tak się czuła.A mając skończone 38 lat czuła się nie kochana.
Chyba,że on byłby jej wymarzonym.Księciem z bajki ? Nie,nie wierzyła w to,jako psycholog stąpała twardo po ziemi.
Jacek,nie był księciem.Był normalnym facetem,miał 40 lat,był bezrobotny

Kochała go i była z nim od 2 miesięcy.Ale,czy to naprawdę miłość ?
Czy,tylko takie spotkania od czasu do czasu ?
Czy można pokochać schizofrenika ?

Agnieszka poparzyła na siebie w lustrze,szczupła lekko zmęczona twarz.Długie czarne włosy,rzęsy przypominające troszkę jeże.Ogólnie widok nieszczególny,tak się czuła.A mając skończone 38 lat czuła się nie kochana.
Chyba,że on byłby jej wymarzonym.Księciem z bajki ? Nie,nie wierzyła w to,jako psycholog stąpała twardo po ziemi.
Jacek,nie był księciem.Był normalnym...

Grzegorz był dwudziestoletnim studentem prawa. Jego życie było z pozoru idealne - pochodził z dobrego domu, miał szczęśliwe dzieciństwo i wzorowe stopnie.
Alicja miała dziewiętnaście lat i dostała się właśnie do szkoły teatralnej. Jej codzienność to praca w każdej wolnej chwili oraz walka o marzenia.

Jego rodzice byli znanymi prawnikami, jej - alkoholikami bez pracy.

Gdy na proszonym obiedzie u rodziców Grzegorza pada pytanie "co robią Twoi rodzice", młodzi już wiedzą, że nie będzie łatwo.
Jednak nie spodziewają się, że prawnicy zrobią wszystko, by wybić z głowy syna dziewczynę z niższych sfer, będącą wg nich z nim dla pieniędzy.

Finał? Gdy odcinają Grzegorza od pieniędzy i musi rzucić studia, miłość okaże się najważniejsza i będą razem, żyjąc skromnie, byle tylko być razem.

Grzegorz był dwudziestoletnim studentem prawa. Jego życie było z pozoru idealne - pochodził z dobrego domu, miał szczęśliwe dzieciństwo i wzorowe stopnie.
Alicja miała dziewiętnaście lat i dostała się właśnie do szkoły teatralnej. Jej codzienność to praca w każdej wolnej chwili oraz walka o marzenia.

Jego rodzice byli znanymi prawnikami, jej - alkoholikami bez pracy.

Gdy...

To ojciec zgotował nam ten los.
Kochamy się, planowaliśmy wspólną przyszłość: dom za miastem, dzieci, pies. Dlaczego nas to spotkało?
Nie wyobrażam sobie życia bez niego, a on beze mnie.
I co teraz? nie możemy być razem, musimy się rozstać, zapomnieć.
Ojciec zdradził moją matkę, ma syna z tamtą kobietą. Rafał to mój przyrodni brat. Mój ojciec jest jego ojcem.
Jak on mógł nam to zrobić? Skrzywdził tyle osób..
A mnie zabił, bo ja tego nie przeżyję..

To ojciec zgotował nam ten los.
Kochamy się, planowaliśmy wspólną przyszłość: dom za miastem, dzieci, pies. Dlaczego nas to spotkało?
Nie wyobrażam sobie życia bez niego, a on beze mnie.
I co teraz? nie możemy być razem, musimy się rozstać, zapomnieć.
Ojciec zdradził moją matkę, ma syna z tamtą kobietą. Rafał to mój przyrodni brat. Mój ojciec jest jego ojcem.
Jak on mógł...

Do liceum chodząc, popełniłam taki oto wierszyk o kobietach, (tanim) winie i... miłości ;D Do tematyki konkursu pasuje jak ulał ;D

Chłopak, dziewczyna zakochani
Siedzą na ławce pod drzewami
Za chwilę zetkną sie ich usta
Obok się turla butelka pusta

Butelka rzecz jasna po Granacie
Za chwilę chłopak rozepnie gacie
Dziewczynie puści zapięcie w staniku
Lecz przedtem se walną jeszcze po łyku

Granatowa historia miłosna
To był czerwiec, kwiatki i wiosna
W ich zachowaniu jest wiele czułości
Bo połączyły ich więzy miłości

Kiedy po łyku sobie walnęli
Wtedy na dobre do dzieła się wzięli
Ona zsuwa stringi w kolorze czerwieni
On wyciąga prezerwatywę z kieszeni

Granatowa historia miłosna
To był czerwiec, kwiatki i wiosna
Po strzałą Amora w sercu ukłuciu
Młodzi dają upust uczuciu

Dziewczyna już na ławce leży
I zaraz swą cnotę mu powierzy
Lecz nagle w decydującym momencie
Dziadek z pieskiem zjawia się na zakręcie

Gdy tylko młodzi go zobaczyli
Spłoszeni od siebie odskoczyli
Dziadek oblizał się tylko lubieżnie
I zaraz za rogiem zniknął pospiesznie

Granatowa historia miłosna
To był czerwiec, kwiatki i wiosna
I ku obupólnej młodych złości
Dziadek zapobiegł dowodowi miłości

Do liceum chodząc, popełniłam taki oto wierszyk o kobietach, (tanim) winie i... miłości ;D Do tematyki konkursu pasuje jak ulał ;D

Chłopak, dziewczyna zakochani
Siedzą na ławce pod drzewami
Za chwilę zetkną sie ich usta
Obok się turla butelka pusta

Butelka rzecz jasna po Granacie
Za chwilę chłopak rozepnie gacie
Dziewczynie puści zapięcie w staniku
Lecz przedtem se walną...