To czy zgodziłabym się na publikację mojej krępującej historii zależałoby od samego pisarza. Jeśli osoba ta byłaby zaufana i wiedziałabym, że nikomu nie wyjawi, że zdarzenie z książki dotyczy mnie, pozwoliłabym na publikacje. Gorzej byłoby, gdyby pisarz był niedyskretny. Niezależnie jednak od mojej zgody, zwróciłabym uwagę, że następnym razem wolałabym być szybciej zapytana o zgodę na wykorzystanie moich przeżyć w książce.

To czy zgodziłabym się na publikację mojej krępującej historii zależałoby od samego pisarza. Jeśli osoba ta byłaby zaufana i wiedziałabym, że nikomu nie wyjawi, że zdarzenie z książki dotyczy mnie, pozwoliłabym na publikacje. Gorzej byłoby, gdyby pisarz był niedyskretny. Niezależnie jednak od mojej zgody, zwróciłabym uwagę, że następnym razem wolałabym być szybciej zapytana...

Zgodziłabym się na to, gdyby rzeczywiście moje dane były zmienione, bo to jest chyba taką podstawową rzeczą, przy ukazaniu się jakiejś nieprzyjemnej historii, która naprawdę się wydarzyła. A tak poza tym, musiałabym mieć pewność, że o mojej historii nie wiedzą osoby, dla których nie byłaby ona przeznaczona, wtedy nikt by się nie domyślił, że opisana historia w książce dotyczy właśnie mnie. Na takich warunkach mogłaby się ona ukazać bez problemu.

Zgodziłabym się na to, gdyby rzeczywiście moje dane były zmienione, bo to jest chyba taką podstawową rzeczą, przy ukazaniu się jakiejś nieprzyjemnej historii, która naprawdę się wydarzyła. A tak poza tym, musiałabym mieć pewność, że o mojej historii nie wiedzą osoby, dla których nie byłaby ona przeznaczona, wtedy nikt by się nie domyślił, że opisana historia w książce...

Dla mnie jest rzeczą oczywistą, że pisarze czerpią z życia. Bo tylko czerpiąc z życia i przetwarzając je przez swój talent, można stworzyć coś naprawdę wartościowego i wiarygodnego. I tylko pisarze, którzy się na to decydują są pisarzami naprawdę dobrymi. Czasem są to przeżycia radosne i pozytywne, ale najczęściej to te trudne i dramatyczne. Życie własne i cudze jest kopalnią inspiracji i tematów literackich. Sama wyobraźnia nie wystarczy. Dlatego nie miałabym nic przeciw temu, gdyby coś, co przeżyłam ktoś wykorzystał w swojej powieści, nawet gdyby było to dla mnie coś trudnego. Cieszyłabym się, że stałam się dla kogoś źródłem inspiracji. Poza tym o tym, że to ja wiedzielibyśmy tylko my oboje:)

Dla mnie jest rzeczą oczywistą, że pisarze czerpią z życia. Bo tylko czerpiąc z życia i przetwarzając je przez swój talent, można stworzyć coś naprawdę wartościowego i wiarygodnego. I tylko pisarze, którzy się na to decydują są pisarzami naprawdę dobrymi. Czasem są to przeżycia radosne i pozytywne, ale najczęściej to te trudne i dramatyczne. Życie własne i cudze jest...

Zakładam, ze chodzi o jakąś krępującą i niezręczną przygodę. Taką, której rozpowszechnienie mogłoby być dla mnie mocno niekomfortowe. Taką, o której nie rozpowiadam, bo się jej np. wstydzę i nie chcę by postronne osoby ją roztrząsały... Oczywiście, że byłbym niezadowolony! Jeśli nie powielam nieprzyjemnej historii z mojego życia, to czemu ktoś ma to robić?
Z drugiej strony, opowiadając tę historię znajomemu pisarzowi lub osobie mającej takie inklinacje, powinienem był liczyć się z możliwymi konsekwencjami. Nie przypadkowo mówi się, że u pisarza (czerpiącego tematy z życia) ciężko o przyjaciół ;)
Niezależnie jednak od mojego niezadowolenia i sprzeciwu, przeczytanie relacji z własnego życia byłoby czymś bardzo ekscytującym. Poznanie, jak osoba trzecia odebrała wydarzenia, które mi się przydarzyły. Jak je je opisuje, jakie emocje przypisuje bohaterom swojej powieści - mi i osobom uczestniczącym w tych wydarzeniach? Takie spojrzenie z boku na własne życie - wymuszone i "na zimno" może być bardzo pouczające.
Reasumując, chętnie bym przeczytał, ale na publikacją zgodzić bym się nie chciał. Taki ze mnie drań, co bierze, a dać nie chce :D

Zakładam, ze chodzi o jakąś krępującą i niezręczną przygodę. Taką, której rozpowszechnienie mogłoby być dla mnie mocno niekomfortowe. Taką, o której nie rozpowiadam, bo się jej np. wstydzę i nie chcę by postronne osoby ją roztrząsały... Oczywiście, że byłbym niezadowolony! Jeśli nie powielam nieprzyjemnej historii z mojego życia, to czemu ktoś ma to robić?
Z drugiej strony,...

Na pewno byłbym mile tym faktem zaskoczony. Jeśli ktoś zdecydowałby się epizod w swojej książce poświęcić na fragment mojego życia nie stawiałbym mu w tym sprzeciwu. Oczywiście musiałby potwierdzić, że nie użyje moich danych osobowych w powieści. Chciałbym też, żeby ta informacja nie rozeszła się pocztą pantoflową wśród reszty wspólnych znajomych.
Ogólnie byłbym zaszczycony!

Na pewno byłbym mile tym faktem zaskoczony. Jeśli ktoś zdecydowałby się epizod w swojej książce poświęcić na fragment mojego życia nie stawiałbym mu w tym sprzeciwu. Oczywiście musiałby potwierdzić, że nie użyje moich danych osobowych w powieści. Chciałbym też, żeby ta informacja nie rozeszła się pocztą pantoflową wśród reszty wspólnych znajomych.
Ogólnie byłbym zaszczycony!

Tak, jeśli moje dane zostałyby zmienione, a historia pozostała ta sama, to dlaczego nie? Prawdziwa sztuka zawsze czerpie z życia.

Tak, jeśli moje dane zostałyby zmienione, a historia pozostała ta sama, to dlaczego nie? Prawdziwa sztuka zawsze czerpie z życia.

Zwierzęta nocy[bookLink]3963714|Zwierzęta nocy[/bookLink]

Zwierzęta nocy[bookLink]3963714|Zwierzęta nocy[/bookLink]

 [bookCover]3963714|Zwierzęta nocy[/bookCover]