Bywają sytuacje nieprzyjemne, o których jednak można bez oporów opowiadać i dzielić się nimi ze światem, a nawet przynosi to ulgę. Bywają tez takie, o których mówić się nie chce, bo przeżycie jest pełne wstydu, a upublicznienie tego, nawet za pośrednictwem fikcyjnej postaci, byłoby bardzo upokarzające. I od tego uzależniłabym moją odpowiedź i zgodę na użycie fragmentu mojej biografii w książce.

Bywają sytuacje nieprzyjemne, o których jednak można bez oporów opowiadać i dzielić się nimi ze światem, a nawet przynosi to ulgę. Bywają tez takie, o których mówić się nie chce, bo przeżycie jest pełne wstydu, a upublicznienie tego, nawet za pośrednictwem fikcyjnej postaci, byłoby bardzo upokarzające. I od tego uzależniłabym moją odpowiedź i zgodę na użycie fragmentu mojej...

Fajnie byłoby przeczytać swoją historię w jakiejś książce. Ile ludzi, tyle zdarzeń, nikt nie musiałby tego od razu identyfikować z moją osobą. Jeśli byłaby to historia ku przestrodze, może ochroniłaby kogoś przed jakimś złem czy popełnieniem błędu. Być może pomogłaby podjąć ważną decyzję, pokazała "za" i "przeciw". Dlatego nie odwodziłabym autora od napisania opowieści, w której znalazłyby się wątki z mojego życia.

Fajnie byłoby przeczytać swoją historię w jakiejś książce. Ile ludzi, tyle zdarzeń, nikt nie musiałby tego od razu identyfikować z moją osobą. Jeśli byłaby to historia ku przestrodze, może ochroniłaby kogoś przed jakimś złem czy popełnieniem błędu. Być może pomogłaby podjąć ważną decyzję, pokazała "za" i "przeciw". Dlatego nie odwodziłabym autora od napisania opowieści, w...

- Ty chory zwyrolu! - Bym zareagowała nerwowo i była tym chorym zwyrolstwem zdziwiona. Moi kumple i rodzina to nie wampiry czerpiące korzyści z mojego nieszczęścia. Żaden z nich by mnie po cichaczu nie opisywał. Spytaliby czy mogą to zrobić, a nie dawali książkę z tą niespodzianką, tak jakby historia była tylko tworem ich umysłu. Czułabym się zdradzona. Moi kumple i rodzina to nie pijawki, no chyba, że te lekarskie. Na pewno bym powiedziała o swoim niezadowoleniu, bo przecież jest w tym trochę z wchodzenia butami w moje życie wraz z pozwoleniem na to, aby buty setek czytelników zrobiły to samo. Może pozwoliłabym tym butom zostać, jeśli dobrze by wytarły syf, w jakim się utytłały. Zażyczyłabym sobie wglądu do ostatecznej wersji, bo przecież, jak niemal każdy tu napisał, nie chciałabym, aby przypadkowi ludzie, wiedzieli, że historia dotyczy właśnie mnie. Moi kumple i rodzina by zrozumieli moją złość. Potem przyleciałyby dinozaury a Rambo z nieodłączną przepaską na czole szedłby na randkę w centrum handlowym. Moi kumple i rodzina nawet nie myślą o pisaniu książek, więc mogliby to zrobić tylko w tym dziwnym śnie. Śnie, w którym wyrażam swój strach o to, że świat dowie się, co zrobiłam.

- Ty chory zwyrolu! - Bym zareagowała nerwowo i była tym chorym zwyrolstwem zdziwiona. Moi kumple i rodzina to nie wampiry czerpiące korzyści z mojego nieszczęścia. Żaden z nich by mnie po cichaczu nie opisywał. Spytaliby czy mogą to zrobić, a nie dawali książkę z tą niespodzianką, tak jakby historia była tylko tworem ich umysłu. Czułabym się zdradzona. Moi kumple i rodzina...

Zaintrygowało by mnie to, że pisząc książkę mój przyjaciel postanowił czerpać inspiracje akurat z mojego przykrego przeżycia. Postanowiłabym z nim o tym porozmawiać i zastanowić się jak bardzo istotny wpływ ma ta historia na przebieg całej fabuły. Jeśli by się okazało, że zmiana tego jednego wydarzenia zaważy nad przebiegiem całek akcji, zgodziłabym się, aby ją opublikował pod warunkiem opisania tak postaci, aby w ogóle nie przywodziła na myśl mojej osoby, ani z wyglądu, ani z charakteru. W końcu nie chciałabym, aby wstydliwe wydarzenie sprzed lat mogło przydusić, być może rozkwitającą kariere pisarską bliskiej mi osoby. Chyba, że ten element opowieści nie byłby zbyt istotny wtedy stanowczo poprosiłabym o jego usunięcie lub zmienienie.

Zaintrygowało by mnie to, że pisząc książkę mój przyjaciel postanowił czerpać inspiracje akurat z mojego przykrego przeżycia. Postanowiłabym z nim o tym porozmawiać i zastanowić się jak bardzo istotny wpływ ma ta historia na przebieg całej fabuły. Jeśli by się okazało, że zmiana tego jednego wydarzenia zaważy nad przebiegiem całek akcji, zgodziłabym się, aby ją opublikował...

Zgodziłabym się. Ci co pamiętają i tak nie zapomną. Jeśli rozpozna mnie ktoś inny mogę przyznać, że zdarzyło mi się coś ,,odrobinę podobnego'' i autora najwyraźniej zainspirowała ta sytuacja albo powiedzieć, że to po prostu czyjaś rozbujała wyobraźnia... Bo w końcu kto wie, co pisarzowi w głowie siedzi..? A i czytelnika trochę chyba poniosło w interpretacji... ;) Poza tym, niech się ludzie uczą na czyiś błędach. Ja zostanę przez potomnych, być może nieświadomie, ale zapamiętana. A być bohaterką książki chciałabym bardzo! :)

Zgodziłabym się. Ci co pamiętają i tak nie zapomną. Jeśli rozpozna mnie ktoś inny mogę przyznać, że zdarzyło mi się coś ,,odrobinę podobnego'' i autora najwyraźniej zainspirowała ta sytuacja albo powiedzieć, że to po prostu czyjaś rozbujała wyobraźnia... Bo w końcu kto wie, co pisarzowi w głowie siedzi..? A i czytelnika trochę chyba poniosło w interpretacji... ;) Poza tym,...

Czemu niby miałabym się nie zgodził? Wszystko można byłoby tłumaczyć fikcją literacką i bujną wyobraźnią pisarza :) Nikt poza mną i nim nie wiedziałby, że tu chodzi o wydarzenie, które miało miejsce w mojej przeszłości. Jednocześnie byłabym bardzo zachwycona faktem, że moja historia zainteresowała mojego przyjaciela na tyle, że postanowił ją uwiecznić w miejscu szeroko dostępnym. Skoro autor dał mi ją do przeczytania, prawdopodobnie dał mi do zrozumienia, że wie o mnie dużo i nie zapomni o żadnym powierzonym sekrecie, a jeśli treść wykraczałaby poza normy to zawsze mogłabym poprosić go o poprawki :) Może nawet takim sposobem podziękowałby mi za inspirację, może to właśnie dzięki mnie odważył się wydać swoją pierwszą książkę, która zarobi miliony. Co więcej może książka zafascynuje ludzi moją historią na tyle, że przyczynię się do poszerzenie czytelnictwa :)?

Czemu niby miałabym się nie zgodził? Wszystko można byłoby tłumaczyć fikcją literacką i bujną wyobraźnią pisarza :) Nikt poza mną i nim nie wiedziałby, że tu chodzi o wydarzenie, które miało miejsce w mojej przeszłości. Jednocześnie byłabym bardzo zachwycona faktem, że moja historia zainteresowała mojego przyjaciela na tyle, że postanowił ją uwiecznić w miejscu szeroko...

Oczywiście, nie miałabym nic przeciwko temu, jednakże istnieją pewne ogólnie obowiązujące zasady jak na przykład to, że wypadałoby zapytać o możliwość umieszczenia w książce czegoś zupełnie zbliżonego do mojego przeżycia. Bądź co bądź byłabym jednak niemile zaskoczona. Z drugiej strony gdyby autor nie wiedział o takim zajściu w moim życiu i zbieżności sytuacji nie byłoby to tak bardzo druzgocące. Uświadomiłabym mu tylko, że jestem dosyć związana z tym wydarzeniem, starałabym się sprawę wyjaśnić. Bądź co bądź jednak jestem w 100% pewna, że komuś też w życiu przytrafiło się coś takiego jak mi. Oczywiście nie chciałabym, żeby moje imię i nazwisko zostało tam wymienione, co to, to nie.

Oczywiście, nie miałabym nic przeciwko temu, jednakże istnieją pewne ogólnie obowiązujące zasady jak na przykład to, że wypadałoby zapytać o możliwość umieszczenia w książce czegoś zupełnie zbliżonego do mojego przeżycia. Bądź co bądź byłabym jednak niemile zaskoczona. Z drugiej strony gdyby autor nie wiedział o takim zajściu w moim życiu i zbieżności sytuacji nie byłoby to...

Nie mam nic przeciwko, jedynie by mnie to zaskoczyło że ktoś tak wymyślił historię pokrywającą się z moją. O nieprzyjemnych sytuacjach nie mówię bliskim ani przyjaciołom, bo ( wiem że to trochę dziwne ,ale to prawda) straciła bym w ich oczach. Jak już to powiedziałabym jedynie obcej osobie, wkońcu ona mnie nie zna, i nic nie może mi zrobić. Pozytywną stroną było by to że jeśli sytuacja wydarzyła się niedawno, to może poznam drogę jaką pójdę, zawsze to coś.

Nie mam nic przeciwko, jedynie by mnie to zaskoczyło że ktoś tak wymyślił historię pokrywającą się z moją. O nieprzyjemnych sytuacjach nie mówię bliskim ani przyjaciołom, bo ( wiem że to trochę dziwne ,ale to prawda) straciła bym w ich oczach. Jak już to powiedziałabym jedynie obcej osobie, wkońcu ona mnie nie zna, i nic nie może mi zrobić. Pozytywną stroną było by to że...

Tak,myślę,że nie miałabym nic przeciwko temu. Oczywiście ten ktoś musiałby napisać,że jakiekolwiek podobieństwo do postaci lub sytuacji jest czysto przypadkowe.I zmienić moje dane.

Tak,myślę,że nie miałabym nic przeciwko temu. Oczywiście ten ktoś musiałby napisać,że jakiekolwiek podobieństwo do postaci lub sytuacji jest czysto przypadkowe.I zmienić moje dane.

Zostać bohaterem książki? Czemu nie. Byle nie w prześmiewczy sposób. Jeśli ktoś umieściłby fragment mojego życia w książce, oznaczałoby to dla mnie, że moja historia jest dla tej osoby inspirująca i warta do opowiedzenia. Z drugiej jednak strony wiadomo, że jeśli przekazało się coś komuś w tajemnicy, nie chciałoby się, aby zostało to przekazane dalej.

Plusy rozpowszechnienia powieści:
* wiem, jak sytuacja się zakończy
* tylko ja i autor, wiemy, komu zdarzyło się to naprawdę
* najwidoczniej sytuacja, która dla mnie była nieprzyjemna, okazała się ciekawa dla autora

Minusy rozpowszechnienia powieści:
* inni czytelnicy (znajomi, rodzina) mogą domyślić się, że chodzi o mnie
* czytając ten fragment opowieści, wracają przykre wspomnienia

Podsumowując:
Zgodziłabym się na rozpowszechnienie powieści, zawierającej tak osobiste szczegóły - może będzie to dodatkową przestrogą dla innych (dla czytelników).

Zostać bohaterem książki? Czemu nie. Byle nie w prześmiewczy sposób. Jeśli ktoś umieściłby fragment mojego życia w książce, oznaczałoby to dla mnie, że moja historia jest dla tej osoby inspirująca i warta do opowiedzenia. Z drugiej jednak strony wiadomo, że jeśli przekazało się coś komuś w tajemnicy, nie chciałoby się, aby zostało to przekazane dalej.

Plusy...