Dear Russel
Już jutro zobaczę ocean. Jutro stanę się inną kobietą. Podróż była cudowna, poznałam wielu oryginalnych ludzi, dane było mi zobaczyć widoki, które napełniły moją duszę satysfakcją i spokojem. Ale dopiero jutro poczuję całkowite spełnienie. Głód odczuwany od dzieciństwa zostanie zaspokojony, a zakurzony obszar pustki zostanie wypełniony wieczorną bryzą i iskrami słońca zanurzającego się w oceanie. Myślę że Jutro będzie katalizatorem, który wprowadzi moją starą duszę w reakcję z Nieśmiertelnością.
Zabawne-gdybym miała wybrać jedną osobę z którą mogłabym spędzić dzisiejszy wieczór, byłbyś nią Ty. Mam nadzieję że mój mąż nie uznał by tego za zdradę.
Jestem zmęczona byciem celebrytką-idę spać.
Ucałowania
Etta

Dear Russel
Już jutro zobaczę ocean. Jutro stanę się inną kobietą. Podróż była cudowna, poznałam wielu oryginalnych ludzi, dane było mi zobaczyć widoki, które napełniły moją duszę satysfakcją i spokojem. Ale dopiero jutro poczuję całkowite spełnienie. Głód odczuwany od dzieciństwa zostanie zaspokojony, a zakurzony obszar pustki zostanie wypełniony wieczorną bryzą i...

Kochani!

Mam na imię Etta, 82 lata i właśnie spełniam swoje marzenie. Piszę do Was będąc w podróży. Wyruszyłam trzy dni temu i zmierzam w stronę oceanu. Wiecie co, nikt, po prostu nikt nie popierał mojego pomysłu, a ja całą sobą czułam, że muszę to zrobić. I Wy zapewne gdy przeczytacie ile mam lat, stukniecie się w czoło z myślą „po co jej to?”. Wiedzcie jednak, że przez całe swoje życie ocean widziałam tylko na pocztówkach. Wyobrażałam sobie zachód słońca nad wodą i siebie, wędrującą wzdłuż brzegu. Śniło mi się to tyle razy, że prawie w to uwierzyłam. Zapytacie pewnie dlaczego idę akurat dzisiaj, gdy jestem słaba, a moje dni są policzone? Ja odpowiem: „ a dlaczego nie?” 82 lata czekałam na odpowiedni moment, jak się domyślacie, taki nigdy nie nadszedł. Już nie mam czasu czekać, więc po prostu ruszyłam. I nie żałuję ani jednego kroku, ani jednej minionej w drodze osoby, ani jednej chwili zmęczenia. Żałuję jedynie, że robię to dopiero teraz. Ale czyż nie jest tak, że na spełnienie marzeń nigdy nie jest za późno? Dlatego piszę ten list i proszę Was abyście nie zwlekali ze swoimi marzeniami. Ktoś kiedyś powiedział, że najdłuższą podróż zaczynamy od jednego kroku. Ja swój krok już zrobiłam. Teraz kolej na Was. Jutro zobaczę ocean i stanę się najszczęśliwszą 82-letnią staruszką, która udowodni wszystkim, że nawet w tym wieku wszystko jest możliwe. A później… później mogę już odejść. Spełniona.

Jeśli to czytacie, to wiedzcie, że mi się udało.

Wasza Etta.

Kochani!

Mam na imię Etta, 82 lata i właśnie spełniam swoje marzenie. Piszę do Was będąc w podróży. Wyruszyłam trzy dni temu i zmierzam w stronę oceanu. Wiecie co, nikt, po prostu nikt nie popierał mojego pomysłu, a ja całą sobą czułam, że muszę to zrobić. I Wy zapewne gdy przeczytacie ile mam lat, stukniecie się w czoło z myślą „po co jej to?”. Wiedzcie jednak, że przez...

Utęskniony O.

Pisanie na piasku nie należy do najłatwiejszych czynności. Dlatego pospieszę się. Listonosz, to znaczy przypływ, zabierze ten list juz za kilka minut. Musze się więc spieszyć, a tyle niepotrzebnych słów juz nakreśliłam.
Ujrzałam ocean. Nie jest tak piękny jak go opisywałeś. Strasznie tu wieje.
Dotarłam tu pieszo, lecz wędrówka ta nie przyniosła refleksji, a cierpienie.
Umrę tu.
Wiem to.
Przypływ nadciąga.
Kocham Cię.
Wszystko na marne.

Utęskniony O.

Pisanie na piasku nie należy do najłatwiejszych czynności. Dlatego pospieszę się. Listonosz, to znaczy przypływ, zabierze ten list juz za kilka minut. Musze się więc spieszyć, a tyle niepotrzebnych słów juz nakreśliłam.
Ujrzałam ocean. Nie jest tak piękny jak go opisywałeś. Strasznie tu wieje.
Dotarłam tu pieszo, lecz wędrówka ta nie przyniosła refleksji, a...

Moi kochani.
Wyruszyłam w podróż, której kresem miało być ujrzenie oceanu. Sami wiecie najlepiej jak o tym marzyłam. Długie godziny spędzone na rozmyślaniach, przeczesywanie książek, drobiazgowe przygotowania – to wszystko pochłonęło moc czasu i energii. Podporządkowałam ostatnie miesiące mojego życia upragnionemu celowi. Ruszyłam więc i zrozumiałam, że są rzeczy ważniejsze niż marzenia. To nasza wiara, nasza dusza, to my. Idąc bezdrożami i lasami, jadąc na przyczepie wypełnionej sianem, płynąc kajakiem czy wreszcie siedząc zmęczoną na wieczornym biwaku pojęłam, że kwintesencją moich pragnień nie jest ujrzenie akwenu. Widziałam już strumienie, jeziora, morza, czymże więc może różnić się ocean? Ta podróż, okazała się wycieczką wgląb mnie samej. Tęsknota za wami utwierdziła mnie w przekonaniu, jak bardzo was kocham, brak dostępu do mediów pomogły mi pojąć, ile czasu traciłam każdego dnia na zdobycie nic nie znaczących w ostatecznym rozrachunku informacji, wreszcie spotkani ludzie i przeżyte przygody unaoczniły mi w sposób jednoznaczny jaki świat jest piękny. Wielka różnorodność charakterów, postaw, relacji czy ambicji nie wpływają na jedno uczucie, znamienne dla każdej napotkanej jednostki, miłości. Jedni kochają swoją owce, inni żonę, jeszcze następni dzieci. Ta miłość sprawia, że mogą oni roztaczać wokół siebie dalszą radość i spełnienie. Jestem obecnie 9 kilometrów od oceanu i postanowiłam zawrócić, gdyż osiągnęłam więcej niż pragnęłam. Chce już być przy was.
Kochająca Etta.

Moi kochani.
Wyruszyłam w podróż, której kresem miało być ujrzenie oceanu. Sami wiecie najlepiej jak o tym marzyłam. Długie godziny spędzone na rozmyślaniach, przeczesywanie książek, drobiazgowe przygotowania – to wszystko pochłonęło moc czasu i energii. Podporządkowałam ostatnie miesiące mojego życia upragnionemu celowi. Ruszyłam więc i zrozumiałam, że są rzeczy ważniejsze...

Kochani,
Nie uwierzycie, ale człowiek mając 82 lata wciąż może spełniać swoje marzenia. Dowodzi to temu, że nigdy nie można z nich rezygnować. Od dziecka marzyło mi się, by zobaczyć ocean, jednak nigdy wcześniej mi to nie było dane. Stwierdziłam, że to moja ostatnia szansa, szansa na spełnienie marzenia z dzieciństwa. I tak oto tym sposobem, postanowiłam dotrzeć nad Ocean Atlantycki, a później cały dzień pieszo przemierzyć go. Jak postanowiłam, tak zrobiłam. 5 lipca znalazłam się w niedalekich okolicach Oceanu. Dalej udałam się pieszo. Jakie było moje pierwsze wrażenie kiedy go zobaczyłam? Odebrało mi mowę, już na zdjęciach widziałam, że jest piękny, ale móc zobaczyć go na żywo….. to coś niesamowitego. Nie zabrałam ze sobą aparatu, chciałam by obraz tego widoku tkwił na zawsze w mojej głowie, a nie na papierze. Bym mogła cieszyć umysł wspomnieniem tego miejsca. By przeżywać najpiękniejszy dzień mojego życia niejednokrotnie. Ludzie często myślą, że spełnianie marzeń jest nierealne, otóż nie – wszystko moi kochani jest do osiągnięcia. Jeśli człowiek czegoś naprawdę chce, to może to osiągnąć.
Spędziłam cały dzień nad Oceanem, cieszyłam oczy tym wspaniałym widokiem, moczyłam nogi. Przemierzałam krok za krokiem, dokładnie wszystko obserwując, by móc zapamiętać każdy najmniejszy szczegół, by nic mi nie umknęło. Błękit nieba, szum wody, piaszczysty piasek. I powiem Wam tylko jedno – spełniajcie swoje marzenia.

Kochająca piesze wędrówki,
Etta

Kochani,
Nie uwierzycie, ale człowiek mając 82 lata wciąż może spełniać swoje marzenia. Dowodzi to temu, że nigdy nie można z nich rezygnować. Od dziecka marzyło mi się, by zobaczyć ocean, jednak nigdy wcześniej mi to nie było dane. Stwierdziłam, że to moja ostatnia szansa, szansa na spełnienie marzenia z dzieciństwa. I tak oto tym sposobem, postanowiłam dotrzeć nad Ocean...

Dear Sir Russel!
W pierwszych strofach mego listu pragnę pozdrowić Pana osobę oraz nadzieję swą żywię, iż list mój zastanie Pana w nienagannym zdrowiu.
Koleje losu są niezbadane i tak oto zmierzch mego życia pragnę spędzić w podróży. Odważyłam się spełnić swoje największe marzenie i zobaczyć ocean. Być może będzie to ostatnie wyzwanie jakie postawi mi na drodze los.
Przede mną długa droga lecz nie zniechęca mnie to wcale. Czuję przestrzeń, wolność, swobodę. A jednak jedna myśl wwierca się w mą świadomość jak robak – czy Pan aby mnie nie kochasz skrycie? Zadaję sobie to pytania od pięćdziesięciu lat, czas mija, Pan tylko wzdychasz, a ja się robię coraz starsza… Gdy wrócę (jeśli wrócę…) odważ się Pan mi powiedzieć co czujesz, a ja zobowiążę się do wzajemności (być może). Mąż mój, Otto, wybacza mi wszystkie wybryki, proszę mieć to na względzie.
Z wyrazami szacunku,
Etta Dolores Smith

Dear Sir Russel!
W pierwszych strofach mego listu pragnę pozdrowić Pana osobę oraz nadzieję swą żywię, iż list mój zastanie Pana w nienagannym zdrowiu.
Koleje losu są niezbadane i tak oto zmierzch mego życia pragnę spędzić w podróży. Odważyłam się spełnić swoje największe marzenie i zobaczyć ocean. Być może będzie to ostatnie wyzwanie jakie postawi mi na drodze los.
Przede...

Witaj!
Nie wiem od czego zacząć! Czy znasz to uczucie, które ogarnia szczęśliwego człowieka? Potrafisz wczuć się w sytuację takiej osoby? Ja wcale nie muszę się wczuwać, bo sama jestem przeszczęśliwa !
Stoję u stóp oceanu, fale obmywają mi stopy, szum wody sprawia, że moje wewnętrzne lęki, burze gdzieś znikają...Tak, to prawda-warto mieć marzenia i dążyć do ich realizacji, bo one się spełniają! Wszystko tak naprawdę zależy od nas samych. Przez całe życie chciałam zobaczyć ocean i udało się, mimo podeszłego wieku. Teraz mogę w spokoju odejść z tego świata...Spokojnie, na razie jeszcze dobrze się trzymam. Myślę, że ocean doładuje mi akumulatory życiowe na jeszcze ładnych parę lat. Pozdrawiam Cię serdecznie i żałuję, że nie ma Cię tu ze mną.

Witaj!
Nie wiem od czego zacząć! Czy znasz to uczucie, które ogarnia szczęśliwego człowieka? Potrafisz wczuć się w sytuację takiej osoby? Ja wcale nie muszę się wczuwać, bo sama jestem przeszczęśliwa !
Stoję u stóp oceanu, fale obmywają mi stopy, szum wody sprawia, że moje wewnętrzne lęki, burze gdzieś znikają...Tak, to prawda-warto mieć marzenia i dążyć do ich realizacji,...

Drogi Russellu!
Od kilkudziesięciu lat jesteśmy sąsiadami, a Ty tak skrzętnie ukrywasz swoje uczucia do mnie. W moim wieku widzi się wyraźniej pewne rzeczy tylko wtedy, gdy nabierze się pewnego dystansu. Na przykład w połowie drogi nad ocean.
Sądziłeś, ze nie wiem o trawiącym Cię od lat pożądaniu i miłości do uroczej sąsiadki? Pomyśl raz jeszcze o tych intensywnych spojrzeniach, czułości w oczach i smętnej zadumie gdy przycinam róże.
Pod koniec mej ziemskiej wędrówki radzę Ci, byś chwytał dzień. Miej odwagę żyć, kochać mnie i mnie zdobyć. Teraz jest nasz czas, wreszcie czuję że żyję, niemal wdycham już słony zapach oceanu. Po raz pierwszy czuję się całkowicie wolna. Podróż oczyszcza mnie, przygotowuje na to piękne pierwsze spotkanie z oceanem. Marzę, by już fale lizały moje stopy, a mewy chrapliwie skrzeczały kołując nad moją głową. Ośmieliłam się zrealizować marzenie mojego życia, nieważne że tak późno. Liczy się tylko to, że podążanie za pragnieniem wyzwala wewnętrzną siłę i daje szczęście- pamiętaj o tym.
Twoja Etta

Drogi Russellu!
Od kilkudziesięciu lat jesteśmy sąsiadami, a Ty tak skrzętnie ukrywasz swoje uczucia do mnie. W moim wieku widzi się wyraźniej pewne rzeczy tylko wtedy, gdy nabierze się pewnego dystansu. Na przykład w połowie drogi nad ocean.
Sądziłeś, ze nie wiem o trawiącym Cię od lat pożądaniu i miłości do uroczej sąsiadki? Pomyśl raz jeszcze o tych intensywnych...

Drogi Otto,

Nie chcę żebyś pomyślał, że mi tu bez Ciebie dobrze ale muszę to napisać: Ta podróż była najlepszą rzeczą jaka mnie w życiu spotkała! (oczywiście 2 w kolejności po Tobie mój miły..)
Sama droga była nieco męcząca, ale to chyba dzięki temu doceniłam to co zastałam na miejscu, czyli niebywale piękny ocean. Wracając do samej wędrówki, spotkałam po drodze wiele wartościowych osób. Kiedy mnie mijali i pytali gdzie tak na prawdę zmierzam, a ja odpowiadałam im że po prostu spełniam marzenia, na które wcześniej się nie odważyłam- czułam się jak życiowy drogowskaz. Gdybyś tylko widział miny tych młodych ludzi, po usłyszeniu ile kilometrów przeszłam..
Było cudownie, ale nic nie jest w stanie opisać tęsknoty jaką czułam gdy nie było Cie przy mnie. Wracam niebawem, tym razem skorzystam ze środku transportu jakim jest samolot. Co prawda bardziej ufałam swoim nogom, ale mam nadzieje że lot nie okaże się wcale taki straszny. W końcu trzeba pokonywać wewnętrzne bariery, a wiesz że zawsze bałam się wysokości.

Twoja Etta...

Drogi Otto,

Nie chcę żebyś pomyślał, że mi tu bez Ciebie dobrze ale muszę to napisać: Ta podróż była najlepszą rzeczą jaka mnie w życiu spotkała! (oczywiście 2 w kolejności po Tobie mój miły..)
Sama droga była nieco męcząca, ale to chyba dzięki temu doceniłam to co zastałam na miejscu, czyli niebywale piękny ocean. Wracając do samej wędrówki, spotkałam po drodze wiele...

Kochany!
Piszę ten list, żeby Cię uspokoić. Nic mi nie jest, czuję się dobrze i nie nie odeszłam do Ciebie. Kocham Cię z każdym dniem coraz mocniej, chociaż coraz więcej kilometrów między nami. Wrócę jak tylko osiągnę swój cel.
Jakby Ci to powiedzieć ... Pamiętasz jak w '55 mówiłeś, że spełnieniem Twoich marzeń jest kupienie tego wypłowiałego Cadillac'a de Ville? Opowiadałeś jak Ci na nim zależy i że to jest Twoje marzenie ... Pamiętasz kupiliśmy go, fakt sporo kosztował, ale chciałam też wtedy spełnić Twoje marzenie ...
To teraz usiądź i uważnie czytaj - od tylu lat moim marzeniem było zobaczenie oceanu. Powiesz woda jak woda - mogliśmy jechać do naszej chatki nad jeziorem. Uwielbiam tą chatkę, tyle wspomnień z nią się wiąże, ale ciągle wędrowała za mną myśl - chcę zobaczyć ocean. Myśl przeistoczyła się w marzenie...
I oto jestem w połowie drogi do spełnienia - tym razem - swojego marzenia. Chcę zobaczyć na własne oczy bezkres wód oraz poczuć wiatr we włosach, poczuć ten słony smak na mych ustach.
Obiecuję Ci jedno, jak tylko napełnię się tym widokiem i wracam jak najszybciej do Ciebie, żeby zamiast soli na ustach poczuć Twój pocałunek.
Nie martw się, wszystko jest ok. Nie wyobrażasz sobie nawet ile jest miłych osób, które chcą mi pomóc, dotrzymać towarzystwa lub wypić wspólnie ze mną kawę.
Nawet Ci młodzi gniewni ludzie na harleyach okazują się życzliwymi i pełnymi dobroci ludźmi ...
Następnym moim marzeniem będzie zabranie Cię harleyem nad ocean ... Kocham Cię, zawsze zresztą Cię będę kochać!
Czekaj na mnie, niedługo wrócę
Twoja Etta

Kochany!
Piszę ten list, żeby Cię uspokoić. Nic mi nie jest, czuję się dobrze i nie nie odeszłam do Ciebie. Kocham Cię z każdym dniem coraz mocniej, chociaż coraz więcej kilometrów między nami. Wrócę jak tylko osiągnę swój cel.
Jakby Ci to powiedzieć ... Pamiętasz jak w '55 mówiłeś, że spełnieniem Twoich marzeń jest kupienie tego wypłowiałego Cadillac'a de Ville?...