-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Cytaty z tagiem "znaki miłości" [3]
[ + Dodaj cytat]Wyobraźmy sobie, że płakałem po jakimś drobnym zdarzeniu, z którego on nawet nie zdał sobie sprawy (płacz należy do zwykłych czynności zakochanego ciała), i że nie chcąc, aby to się wydało, zakładam na zamglone oczy ciemne okulary (piękny przykład negacji zaprzeczonej: zaciemnić sobie wzrok, aby nie być widzianym). Zamiar tego gestu jest wyrachowany: chcę zachować moralną korzyść stoicyzmu, „godność”, a zarazem wywołać sprzeczne z tym czułe pytanie („Ale co ci jest?”); chcę być zarazem żałosny i wspaniały, chcę być w jednej chwili dzieckiem i dorosłym. Tak czyniąc, wchodzę w grę, ryzykuję: albowiem zawsze jest możliwe, że w ogóle nie spyta mnie o te niecodzienne okulary i że właściwie nie dostrzeże żadnego znaku.
Kocham-cię jako wygłoszenie nie jest znakiem i gra przeciwko znakom. Ten, kto nie mówi kocham-cię (przez którego usta słowo kocham-cię nie może się przecisnąć), skazany jest na wysyłanie licznych znaków miłości, niepewnych, wątpliwych, skąpych; przekazywanie jej oznak, „dowodów”: gestów, westchnień, aluzji, elips: ktoś taki musi dać się odczytywać: jest pod władzą reaktywnej instancji znaków miłosnych, jest wyobcowany w służalczym świecie języka przez to, że nie mówi wszystkiego.
Aby dać delikatnie do zrozumienia, że cierpię, aby skrywać, nie kłamiąc, posłużę się podstępnym przemilczeniem: zaoszczędzę na niektórych znakach. Znaki słowne będą miały za zadanie przemilczać, maskować, wprowadzać w błąd: nigdy nie przedstawię słowami wybuchów swego uczucia. Nie powiedziawszy nic o spustoszeniach dokonanych przez lęk, będę mógł zawsze, kiedy tylko lęk minie, pocieszać się, że nikt o niczym się nie dowiedział. Siła języka: ze swoim językiem mogę robić wszystko: nawet, a zwłaszcza, nic nie powiedzieć. Mogę wszystko zrobić z językiem, lecz nie ze swoim ciałem. O tym, co skrywam w języku, mówi moje ciało. Mogę dowolnie kształtować swoje przesłanie, ale nie głos. Po moim głosie, cokolwiek on wypowie, inny pozna, że „coś mi jest”. Jestem kłamcą (przemilczając), nie aktorem. Moje ciało jest upartym dzieckiem, mój język jest bardzo okrzesanym dorosłym ...