-
ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024LubimyCzytać204
-
ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry KernLubimyCzytać1
-
Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
-
ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz2
Cytaty z tagiem "uczucie" [786]
[ + Dodaj cytat]Co z tego, że będę pyłem, jeśli ten pył to popiół w twoim kominku? Co z tego, że będę pustką, jeśli ta pustka to okno w twoim pokoju? Co z tego, że przemijam, jeżeli przemijam jak czas w twojej klepsydrze i należąc do ciebie trwam; co z tego, że umieram, jeśli należąc do ciebie żyję dalej? Co z tego, że cię tracę, jeśli stracić cię znaczy cię odnaleźć?
Kilka miesięcy temu odkryłem, że w dolinę strachu nie schodzi się w nieskończoność, że gdzieś znajduje się dno, a wtedy człowiek znów zaczyna się wspinać. Kilka miesięcy temu wiedziałem, że muszę umrzeć, ale nie umarłem, więc nic gorszego nie mogło mnie już spotkać.
-Nie wiem, czy powinnam się wstydzić tego, że chcę, abyś mnie dziś obejmował, czy może być wdzięczna, że mimo wszystko tęsknota za tobą doprowadziła mnie aż tutaj.
Dziwne uczucie patrzeć na to, jaki kiedyś był świat.
- Czy wszystkie są tak słodkie i urocze, jak się w tym momencie wydają? - zapytał Gavril. Zanim Maxon zdążył odpowiedzieć, bezwiednie zaczęłam się uśmiechać. Wiedziałam, co powie: że tak... mniej więcej.
- Cóż... - Maxon popatrzył w moim kierunku. - Prawie wszytkie.
(...)
- Prawie wszystkie? - powtórzył zaskoczony Gavril i odwrócił się do nas. - Czy któraś z pań była niegrzeczna?
(...)
- O, chętnie o tym opowiem. - Maxon założył nogę na nogę i rozparł się wygodnie na krześle. - Jedna z nich miałą czelność okropnie nakrzyczeć na mnie przy naszym pierwszym spotkaniu. Naprawdę się wtedy nasłuchałem.
- Nasłuchałeś się, sir? A za cóż takiego? - kontynuował Gavril.
- Szczerze mówiąc, nie jestem pewien. To był chyba przypływ tęsknoty za domem, więc oczywiście jej to wybaczyłem.
- Czyli ona wciaż jest z nami? - Gavril z szerokim uśmiechem popatrzył na dziewczęta, a potem znowu na księcia.
- Ależ tak, jest wciąż z nami. - Maxon nie odrywał spojrzenia od twarzy Gavrila. - I zamierzam zatrzymać ją tu na dłużej.
Miłość to tęsknota fletu za jeziorem, w którym rosła trzcina. Spróbuj zapomnieć.
Uczucie ludzkie nie nauczyło się jeszcze posługiwać rozumem i pomiędzy jednym a drugim istnieje różnica rozwoju niemal równie wielka jak pomiędzy kiszką a korą mózgową.
s.48.
- Sydney – przerwał Adrian, biorąc moją twarz w dłonie. – Nigdy, przenigdy nie myśl w ten sposób. Nie żałuję niczego, co się stało. Bycie z tobą jest najlepszą rzeczą, jaka mi się przydarzyła, najlepszą decyzją, jaką podjąłem w swoim nieudolnym i lichym życiu. Przeszedłbym przez to ponownie, by być przy twoim boku. Nigdy w to nie wątp. Nigdy nie wątp w to, co do ciebie czuję.
Nadal jest o wiele więcej złych chwil niż dobrych chwil i o wiele więcej złych uczuć niż dobrych uczuć.
Usprawiedliwiała go! Czyż było możliwe, aby niewinna dziewczyna spostrzegła chłód wiejący z tego listu? Dla młodych panien wychowanych religijnie , nieświadomych i czystych wszystko jest miłością, skoro stąpią nogą w zaklętej strefie miłości. Kroczą tam otoczone niebiańskim światłem, którym promieniuje ich dusza i które tryska na ukochanego: barwią go ogniami własnego uczucia i użyczają mu swoich pięknych myśli.