-
ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
-
ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
-
ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
-
Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński39
Cytaty z tagiem "przypadkowość" [9]
[ + Dodaj cytat]Ale można też uważać, że nie istnieje żadna przypadkowość. To co się już zdarzyło, a to, co się nie zdarzyło, najwyraźniej się nie zdarzyło. Czyli jesteśmy tylko chwilowym bytem uwięzionym pomiędzy "niczym" przed nami i "wszystkim" za nami i nie ma tu ani przypadkowości, ani prawdopodobieństwa.
Wszystko, co jest istnieniem, rodzi się bez powodu, przedłuża się przez słabość i umiera przypadkowo.
I tak było naprawdę, zawsze zdawałem sobie z tego sprawę: nie miałem prawa istnieć. Pojawiłem się przypadkowo, istniałem jak kamień, roślina, mikrob. Moje życie rozwijało się na los szczęścia i we wszystkich kierunkach. Posyłało mi czasem niejasne sygnały; innym razem chwytałem tylko brzęczenie, z którego nie wynikało nic.
David Hume rozważał ten dylemat, nazywany następnie widłami Hume'a. Albo nasze działania są zdeterminowane i w takim wypadku nie jesteśmy za nie odpowiedzialni, albo są przypadkowe i w takim wypadku nie jesteśmy za nie odpowiedzialni. W obu wypadkach oznacza to obrazę dla zdrowego rozsądku i niemożność zorganizowania społeczeństwa.
Choć całe to życie okazuje się teraz porażką, jest porażką, od samego początku ugrzęzłe w niedoskonałości, na zawsze i na wieki skazane na porażkę, ponieważ nic nie zdoła nigdy przebić się przez chaszcze, ponieważ śmiertelnik nigdy nie wydobędzie się z gęstwiny, ponieważ w nieporuszonym błąkaniu się na jednym miejscu, uwarunkowany rozpaczą i przypadkowością, i każdy pozostaje uwikłany w okropności błędu, och, mimo wszystko, mimo wszystko nic nie stało się bez konieczności, nic się bez konieczności nie dzieje, ponieważ konieczność góruje nad ludzka duszą, konieczność powinności człowieczej góruje nad wszystkim, co się dzieje i nawet nad bezdrożem, nawet nad błędem.
Nie wiadomo, dlaczego niektóre rzeczy się dzieją, a inne nie. Co do czego prowadzi. Co bedzie niszczyć. Co sprawia, że jedna rzecz rozkwita, a druga obumiera lub zmierza w inną stronę.
Nie trudno kochać kogoś efektownego, doskonałego, dobrze ubranego; taka miłość‚jest tylko nic nie znaczącym odruchem, który wywołuje w nas automatycznie przypadkowość piękna; jednakże wielka miłość pragnie stworzyć kochaną istotę właśnie z niedoskonałego stworzenia, które zresztą jest stworzeniem tym bardziej ludzkim, im mniej doskonałym.
Najbardziej dobija ta pieprzona przypadkowość, to, że różnica między życiem a śmiercią czy potwornym kalectwem sprowadza się czasem tylko do tego, że ktoś, idąc po żarcie, schylił się, by zawiązać sznurówkę, albo wybrał trzeci kibel w rzędzie, a nie czwarty, obrócił głowę w lewo, a nie w prawo. Przypadek. To strasznie ryje łeb.
Im bardziej przypadkowa informacja, tym więcej ma wymiarów i tym trudniej ją streścić. Im bardziej streszczacie informacje, tym większy nadajecie im porządek, zmniejszając ich przypadkowość. Zatem ten sam impuls, który każe nam upraszczać informację, sprawia, że świat wydaje się nam mniej przypadkowy, niż jest w rzeczywistości.