-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
-
Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
-
Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "pożegnanie" [153]
[ + Dodaj cytat]- Rozumiem - uśmiechnęła się lekko kobieta - ale by powstała przyszłość, przeszłość musiała zaistnieć - powiedziała i pożegnała się.
- Ja tu wrócę - obiecała Daphne.
- Tak, wiem - powiedział.
- Ale ja mówię poważnie.
- Tak, wiem.
- Coś mi się zdaje, że mi nie wierzysz.
- Ja wierzę. Ale ty chyba nie.
Brzegi pozostawały za nimi i było tylko jakby leciutkie pożegnanie z ludzkim bytem i bytowaniem, które się tam działo, pożegnanie odmienionej niezmienności, pożegnanie z różnorodnością rzeczy znajomych, ze znajomymi tam obrazami i twarzami, nie na ostatku i ze znikającą w mglistej szarości kryptą, lecz również i z piszącym nadal uporczywie Lucjuszem, który atoli przysunął się teraz ze swym stołem tak blisko skraju rzeczywistości, iż groziło mu z niepokojącą nieuchronnością runięcia z wysokiego, skalistego brzegu, i pożegnaniem było również z wieloma innymi, którzy tam wędrowali.
W przeddzień podróży, po zabiciu gwoździami skrzyń i wciśnięciu ubrania do tej samej walizki, z którą przyjechał, zmrużył swoje powieki podobne do muszli, wskazał gestem jakby błogosławieństwa sterty książek, wśród których spędził lata wygnania, i powiedział do swoich przyjaciół:
-Zostawiam wam to gówno.
W ostatnich chwilach życia Chadija Ashraf szepnęła mu do ucha rytualne pozdrowienie, przekazywane przez starszych młodszym: "Żyj dalej!". I teraz, by znieść jej utratę musiał wierzyć, że jakaś część jej duszy weszła w niego z tym oddechem i spoczęła przy jego sercu.
Wtedy Konrad powiedział coś dziwnego.
- Anioły mają to do siebie, że zwykle otrzymują za zadanie ochronić czyjeś ludzkie istnienie. Czasem aby tego dokonać, muszą wrócić do domu.
Przy pożegnaniu i powitaniu nawet martwe przedmioty nabierają takiej wagi, jak gdyby posiadały duszę i uczestniczyły w doli ludzkiej.
Będę z Tobą w Twoich wspomnieniach. kiedyś opowiesz swoim dzieciom o pewnej dziewczynie, która tak bardzo kochała gwiazdy, że poleciała rakietą w kosmos, żeby naprawić uszkodzony teleskop.
Jesteś czułym człowiekiem o dobrym sercu. kiedyś będziesz cudownym mężem i ojcem. Chcę, żebyś żył pełnią życia. Obiecaj mi jeszcze jedno. Obiecaj, że będziesz szczęśliwy.
Z miłością,
Pip.
Największą tragedią życia jest to, że w pewnym momencie trzeba się pożegnać z ludźmi, których zawsze kochaliśmy, czy to JFK juniorem, czy Marion Terenzio. Religia. Terapia. Nie ma na to dobrej metody. Śmierć jest bez sensu. I nie ma odtrutki na pustkę, która po niej zostaje. Zmarłych się nie zapomina, choć nie mogą was już pocieszyć, natchnąć czy rozśmieszyć.
Chciałem napisać pożegnalny wiersz na wachlarzu: złamał się w ręce.