-
Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać1
-
ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński6
-
ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
-
ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać7
Cytaty z tagiem "podziw" [93]
[ + Dodaj cytat]Głupek zawsze znajdzie kogoś głupszego od siebie, kto zechce go podziwiać.
Nienawidziłem go na początku. Wydawał się taki arogancki i pewny siebie, a ty zachowywałaś się tak, jakby to on zawiesił księżyc...
Nigdy nie jest się zupełnie wolnym, jeśli się kogoś za bardzo podziwia.
Codziennie czytam i codziennie uświadamiam sobie, jak wiele mi zostało do przeczytania. A od czasu do czasu wracam do poprzednich lektur, ale czytam ponownie tylko te książki, które rzeczywiście zasługują na ten przywilej.
- A co decyduje o przyznaniu tego przywileju? (...)
- Umiejętność wywołania fascynacji u czytelnika; podziw dla inteligencji, jaką odnajduję w ponownie czytanej książce, lub dla piękna, które z niej emanuje. Chociaż po powrocie do już przeczytanych książek to pewna sprzeczność.
Zobaczyłem ją i popełniłem błąd frajerski - zamiast poprzestać na podziwie - postanowiłem ją zdobyć.
Są dwie rzeczy, które napełniają duszę podziwem i czcią, niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie. Są to dla mnie dowody, że jest Bóg nade mną i Bóg we mnie.
(...) jest pewna różnica pomiędzy strachem budzącym podziw, a kompletnym obrzydzeniem.
Istnieje pięć stopni miłości. Pierwszym jest upodobanie. Polega ono na tym, że patrzący uznaje oglądaną osobę za piękną albo też wysoko ceni jej charakter. Wszystko to mieści się w granicach wzajemnej przyjaźni. Potem jest podziw. Polega na tym, że patrzący pragnie, aby oglądana osoba była zawsze blisko. Potem przychodzi czas na zakochanie, które polega na tęsknocie, gdy się rozstajemy z ukochaną osobą. Dalej jest umiłowanie, polegające na tym, że człowiek jest całkowicie pochłonięty ukochaną osobą. Wreszcie jest namiętność polegająca na prawie całkowitej niemożności jedzenia i picia. Często prowadzi to do choroby albo opętania, a nawet do śmierci. Po tym wszystkim miłość nie zna już końca.
Zawsze byłem pełen podziwu umysłu człowieka inteligentnego; podziw rodził zachwyt, a ten z kolei jeszcze większy szacunek. Ogromny talent rozumnego umysłu; pod warunkiem, że używany prawidłowo – właśnie to czyniło nas wyjątkowymi. W takich chwilach czułem się dumny, że jestem człowiekiem.