-
ArtykułyIdziemy do lasu! Przegląd książek dla dzikich rodzinDaria Panek-Płókarz8
-
ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel2
-
ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
-
ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski16
Cytaty z tagiem "osoba" [153]
[ + Dodaj cytat]- Nadal jestem osobą, która wolałaby umrzeć niż cię zabić. (...) - Jestem dokładnie tą osobą, za jaką mnie masz. I w tej chwili oznajmiam ci, że wiem... wiem, że ta informacja zmieni wszystko. Wszystko, co zrobiliśmy, i wszystko, co zrobimy.
Zawsze znajdzie się właściwa osoba dla danej książki. I książka dla osoby.
Nie wszyscy członkowie gatunku Homo sapiens są osobami, a nie wszystkie osoby należą do gatunku Homo sapiens.
Znajdujemy się zawsze wśród mieszaniny dobra i zła, słuszności i błędu, a składniki każdej sytuacji są zawsze beznadziejnie pomieszane. Dobro jednej osoby jest sprzeczne z dobrem drugiej. Wybranie jednej osoby jest zawsze, w pewnej mierze, zabiciem kogoś innego. I tak, trzeba mieć odwagę chirurga lub mordercy, jeśli się chce przyjąć część winy... W pewnych sytuacjach nie można być aniołem... Za wszystko w życiu trzeba płacić. Wszystko, co ma wielką wartość - twórczość, nowe idee - ma swoją strefę cienia.
Być dla kogoś ciężarem to równie okropne przekleństwo, jak znoszenie stałej obecności demona we własnym ciele.
Każdy z etapów życia przeżywałem tak gwałtownie i tak żywiołowo, iż niektóre z nich w ogóle wymknęły mi się z pamięci. Ot, tylko jakis przedmiot, jakaś osoba, która wywarła podówczas bardziej znaczący wpływ, szamoczącą się w mych wspomnieniach. Skąd on się właściwie wziął? A ona skąd się wzięła? Szukam. Nie mogę odnaleźc. Dekoracja zniknęła.
Nie mówię, tu rzecz jasna, o wielkich aktorach i o wielkich dekoracjach dramatu.
Móc bliskiej osobie podarować uśmiech, otrzeć z jej oczu łzę... Myślę, że to jest szczęście.
Każde dzieło sztuki wywodzi swoje korzenie z rany duszy artysty. Kiedy osoba jest zraniona, jej system odpornościowy zaczyna działać i rozpoczyna się proces gojenia, mentalny i fizyczny". Nazywał sztukę ,,psychologicznym komponentem systemu autoodpornościowego, który ujawnia się podczas procesu gojenia. - Ted Hughes
Nie ma bezkarnego spojrzenia. Wie o tym każdy, kto spoglądał w twarz bliskiej osobie, a śpiącej właśnie osoby i zobaczył kogoś obcego. Spojrzawszy na zdjęcie Arbus, stajemy się wspólnikami. Napotkawszy wzrok wzrok karła czy kobiety wcielającej się w męskie postacie, wchodzimy z nimi w swoisty układ. Potrzeba przyglądania się ma w sobie coś chorobliwego, występnego, ale te fotografie, kiedy ośmielamy się im przyjrzeć, działają uzdrawiająco. Wybaczają nam patrzenie. Sztuka Arbus jest głęboko humanistyczna, ta sztuka, która zdaje się pogwałceniem prywatności, ostatecznie uświęca prywatność.
Marion Magid