-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać13
Cytaty z tagiem "hałas" [33]
[ + Dodaj cytat]Towarzystwo to przeważnie rzecz tandetna. Spotykamy się po bardzo krótkich przerwach, kiedy upłynęło jeszcze zbyt niewiele czasu, abyśmy mogli zyskać dla siebie nową wartość. Spotykamy się trzy razy dziennie przy posiłkach i częstujemy nawzajem nową odmianą tego samego spleśniałego sera, którym sami jesteśmy. Aby te częste spotkania były znośne, aby nie dochodziło do otwartej wojny, musieliśmy ustanowić pewien zestaw zasad nazywany etykietą i dobrymi manierami. Spotykamy się na poczcie, na wieczorku towarzyskim i co wieczór przy kominku; żyjemy w ciasnocie, wchodzimy sobie w drogę i potykamy się o siebie, tracąc tym samym, mam wrażenie, po trosze wzajemny szacunek. Rzadsze spotkania z pewnością zaspokoiłyby naszą potrzebę utrzymywania ważnych i serdecznych kontaktów. Weźmy robotnice fabryczne - nigdy same, prawie nigdy nie pogrążone w marzeniach. Lepiej by było, gdyby na jedną milę kwadratową przypadał tylko jeden człowiek, podobnie jak tu, gdzie ja mieszkam. O wartości człowieka nie stanowi jego skóra, toteż nie musimy go dotykać.
(...) Anglicy nie przepadają za muzyką, ale kochają hałas, który ona robi.
To cudowne, cisza! A przecież my, współcześni, unikamy ciszy, niemal się jej boimy, może dlatego, że identyfikujemy ją ze śmiercią. Utraciliśmy nawyk pozostawiania w ciszy, w samotności. Jeśli mamy jakiś problem, czujemy, że ogarnia nas strach, wolimy pobiec i oszołomić się jakimś hałasem, wmieszać się w tłum, zamiast odsunąć się na bok i zastanowić w ciszy. To błąd, cisza jest bowiem pierwotnym doświadczeniem człowieka. Bez ciszy nie ma słowa. Nie ma muzyki. Bez ciszy nie można słyszeć. Tylko w ciszy można osiągnąć zgodność z samym sobą, odnaleźć związek między naszym ciałem i wszystkim tym, co jest w środku. (s. 660).
[Krall]
Zbędnych słów jest coraz więcej na świecie. Jest coraz więcej książek, gadania, hałasu, tumultu. Trzeba więc wyławiać tylko te, bez których nie można się obejść.
[O przydatności słów]
s.191.
Gdy czujesz się zagubiony, gdy masz wątpliwości i nie wiesz, co zrobić, znajdź chwilę dla siebie i wycisz hałas w swojej głowie.
Hiszpanie postrzegani są jako ludzie hałaśliwi, mało wiarygodni, zawsze spóźniający się na umówione spotkania (jeżeli w ogóle na nie docierają) i kładący się do łóżka jedynie po południu.
Miałą swoją dumę. Ale na niewiele się to zdało,(..) Duma nie urchorniła jej przed upadkiem ani przed rozpłakaniem się ze złości, gdy nie mogła się podnieść o własnych siłach. Wcale nie musiała wołaś Whita. Sam przyszedł zwabiony hałasem i ujrzał ją zapłakaną na podłodze.
Miasta dotąd były - i nadal są - budowane przeciwko przyrodzie. Ta mści się na nich srogo, skazując je na życie w wysokich temperaturach, ścisku i hałasie, z zanieczyszczoną wodą i zatrutym powietrzem.
- Ciszej! - włączył się nagle histeryczny tenor z will z wieżyczką, położonej po przeciwnej stronie ulicy. - Co za ludzie, co za naród, co za społeczeństwo! - Na balkonie stał chudy pięćdziesięciolatek w podkoszulku i gaciach, ze skomlącą psiną pod pachą. Oświetlony prostokąt drzwi za nim wypełniała ściśle opasta małżonka spowita w atłasy.
- Z dworca hałas idzie, spać nie można, a tu ci się jeszcze awanturują - wsparła wypowiedź męża.
- Sumienia, sumienia, ludzie, nie macie! Sumienia! Pieska żeście obudzili! - krzyknął z bólem małżonek, rzucając psa jak szmatę i wyciągając obie ręce ponad balustradą balkonu.
Obecne pokolenie było bezwstydnie rozlazłe. [...] W dzisiejszych czasach ludzie robią tyle hałasu z byle jakiego powodu.