cytaty z książek autora "Binyavanga Wainaina"
Kiedy jestem u kogoś w domu i jego matka w mojej obecności odzywa się do niego w jego języku, wtedy on wywraca do mnie oczami i odpowiada jej po angielsku albo w suahili. Jesteśmy zgodni co do tego, że rodzice się w ten sposób ośmieszają. najbardziej ze wszystkiego śmieszą nas i odstręczają dzieciaki, które nie potrafią wyzwolić się ze swojego plemienia.
Słońce nie pęka na kawałki. Kiedy zapada się między drzewa i inne przedmioty, nie pęka na bezcielesne części. Każdy kawałek słońca jest każdorazowo kompletnym, małym słonkiem.
Życie, kiedy styka się ze śmiercią, nie cierpi zwłoki. Nie ma trawy równie pięknej jak źdźbła wychodzące po pierwszym deszczu.
Widzieć to niemal zawsze tylko zauważać.
Parę chwil temu słońce było jednym wielkim białym promieniem. Teraz zapadło się w drzewa. W całym ogrodzie są tysiące drobnych słoneczek patrzących przez szczeliny, wszystkie są kuliste, wszystkie wypuszczają tysiące promieni. Promienie padają na gałęzie i liście i rozszczepiają się na tysiące mniejszych, doskonałych słońc.
Słońce nie pęka na kawałki. Kiedy zapada się między drzewa i inne przedmioty, nie pęka na bezcielesne części. Każdy kawałek słońca jest każdorazowo kompletnym, małym słonkiem".
Tam, wiecznie w oddali, świat jest niewyraźny, rozmyty i piękny.