cytaty z książki "Klaps"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Mogłaby się z nim całować przez całą noc, nie miała pojęcia, że całowanie jest takie proste, takie nieskomplikowane
Richiemu drżały dłonie na kolanach. Ten ból w piersi, który rozrywał go na pół, ta rana, która - miał nadzieję - nigdy się nie zabliźni, to miłość, prawda? To musi być, kurwa, miłość. Była tak silna, jakby miał w sobie cały wszechświat. Była jak Wielki Wybuch, mogła go rozerwać na miliony drobin i zniszczyć
Wszyscy się kurwimy. Firmy farmaceutyczne fundują mi wycieczki dla całej rodziny za to, że szczepię zwierzęta szczepionkami, których nie potrzebują. Tak wygląda ten świat, Anouk. Wszyscy się skurwili
Nie zazdrość bogatym, mówiła, bo jak zaczniesz, nigdy nie skończysz. I zmarnujesz sobie życie.
Znów poczuła znużenie, mrowienie i ciężar wokół karku, na ramionach, przenikające do kości. To jest - tak czy siak - miłość. Tak wygląda jej kształt i istota, kiedy znikają uniesienia, pożądanie, niebezpieczeństwa i zasadzki. Miłość w gruncie rzeczy to lawirowanie, negocjacje, poddanie się dwojga ludzi bałaganiarskim, banalnym, domowym rytuałom dzielonego wspólnie życia. W ten sposób, dzięki miłości, zdobywa się dobrze znane szczęście. Będzie musiała wyrzec się nieznanego, najpewniej niemożliwego, najprawdopodobniej nieosiągalnego, alternatywnego szczęścia
Czuję się bezpiecznie, a przecież o to w życiu chodzi, bo tylko młodzi i obłąkani pragną czegoś innego i wierzą, że w miłości kryje się coś więcej niż to
Wolność dokonywania wyboru należy do niewielu przyjemności, jakie mają umierający
Wiek łagodzi marzenia, uspokaja pragnienia, nawet najbardziej rozwiązłe fantazje.
Papierosy i alkohol naprawdę zabijają, a ciało mści się za pojenie go i nasączanie truciznami.
Budynek sądu był całkiem nowy - był jak szarostalowy pomnik boomu gospodarczego nowego stulecia. Mimo to panowała w nim już atmosfera opuszczenia i amoralności, charakterystyczna dla każdej instytucji administracyjnej. Cuchnęło środkami czystości i porzuconymi nadziejami
Czuła ogromną, rozpaczliwą litość dla Hugona, dla którego każda konfrontacja ze światem okazywała się bolesną zagadką