Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Młodzi ludzie potrzebują Autorytetów, aby iść w tę samą stronę,dążyć wspólnie do wyznaczonego celu.
Gdy w jedną stronę wybiera się Duży i Mały, Duży wskazuje kierunek, pomaga by mały nie zabłądził.A Mały jak to Mały, czasem dąsa się i ucieka, czasem przechwala,a czasem trzyma dającą mu poczucie bezpieczeństwa rękę Dużego.

Jak to zwykle w życiu bywa, większość tego, co nas spotyka, jest kwestią przypadku, któremu czasem należy po prostu dać szansę.

Miałem wówczas nadzieję, że chłopak zrozumie, że jesteśmy rodziną debili i zostawi moją siostrę w spokoju. Niestety, uważał, jak się okazało, że to wszystko było urocze. Adam zdawał się być coraz bardziej zachwycony naszą familią, i to mnie szczerze niepokoiło.

Uprawiałem piękny i niesamowicie trudny zawód. Przeczytałem mnóstwo książek i wciąż nic nie wiedziałem. Jakże może być inaczej, skoro pedagogika to taka nauka, która zatrzymuje się tam, gdzie pojawia się najwięcej pytań. Czytam, że nauczyciel powinien indywidualizować pracę z uczniem. No i co? Wiadomo, że powinien, nie wiadomo tylko jak. No bo stań sobie człowieku przed tą trzydziestoosobową klasą i indywidualizuj. Powodzenia! Aha, no i przy tym „lekcje powinny być atrakcyjne". No pewnie! Ale jak wygrać z tym, co oferuje internet, telewizja? Nawet teledyski są coraz krótsze, a pracuje nad nimi mnóstwo ludzi z piekielnie dużymi budżetami [...].

Zatrzymaliśmy się na moment przy pomniku ukraińskiego wieszcza... hmm, Adama Mickiewicza. Do tej pory byłem pewien, że to polski poeta. Znajomy Białorusin śmiał się z tego mylnego jego zdaniem osądu. Każde białoruskie dziecko wie, że Adam był wybitnym przedstawicielem narodu białoruskiego. "Litwo, ojczyzno moja" dawało z kolei trudny do podważenia argument innej nacji.

95% nauczycieli uważa, że są lubiani przez uczniów. 95% uczniów nie lubi swoich nauczycieli.

Zaletą wychowawcy było, jego zdaniem to, że bardzo często się śmiał. To akurat prawda. Wadą natomiast to, że bardzo często się śmiał. Bywa.