Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zrozumiałem, że aby myśleć o przyszłości, należy pogodzić się z tym, że nie zmieni się przeszłości.

Mogę zgnić, rozpamiętując przeszłość, do końca życia nienawidzić ludzi za to, co się stało, albo wybaczyć i zapomnieć. To nie takie proste, ale dużo mniej męczące. Wybaczasz tylko raz, a urazę żywisz każdego dnia...

Dobro i zło są jak cholerne węże, splatają się ze sobą tak ciasno, że człowiek nie potrafi ich rozróżnić, dopóki obu nie zastrzeli. Tyle że wtedy jest już za późno.

Rodzina to nie przeszłość, nie można o niej nie myśleć. Człowiek ma ją w sercu, dokądkolwiek idzie.

Człowiek ma nadzieję, że zdąży powiedzieć to wszystko, co chce powiedzieć drugiej osobie, i że zdoła wszystko naprawić. Niestety nie zawsze się to udaje.

Stary kuchenny zegar odmierzał minuty z pedantyczną dokładnością. Życie narodziło się i zgasło, a wszechświat ani na chwilę nie zwolnił. Maszyna czasu i przestrzeni nadal mełła ziarna czasu, którymi karmiła się ludzkość.

Nie myśl o tym, co przyniosą kolejne miesiące czy lata, skup się na tym, co tu i teraz, na kolejnej godzinie, może jeszcze następnej. Wszystko inne jest spekulacją.

Musimy ponosić odpowiedzialność za własne decyzje,Bill.To właśnie jest odwaga.Stawianie czoła konsekwencjom naszych błędów.

Może cały ten czas, kiedy musiałem radzić sobie bez ciebie, może to była próba, test, żeby przekonać się, czy na ciebie zasługuję?

Życie to parszywy drań, któremu nigdy nie wolno ufać. To, co daje hojnie jedną ręką, bez zastanowienia zabiera drugą.

Wybaczasz tylko raz, a urazę żywisz każdego dnia.

Każdy z nas ma wybór. Zawsze.

Wiedziała, że jeśli kobieta straciła męża, stawała się wdową. Mąż, który stracił żonę, nazywany był wdowcem. Nie wiedziała jednak, kim stają się rodzice, którzy stracili dziecko. Nie było słowa określającego ich rozpacz i ból. Wciąż pozostawali ojcem i matką, nawet jeśli nie mieli już synów ani córek. To wydało jej się dziwne. Zastanawiała się, czy formalnie rzecz biorąc, wciąż ma prawo nazywać się siostrą, skoro obaj jej ukochani bracia zginęli na wojnie.

Blizny są jak wspomnienia.

Macierzyństwo to tajemnicza rzecz. Jak odważna musi być kobieta, by się na nią zdecydować.

Czasami zapomnienie jest jedyną drogą powrotu do normalności.

Bóg nie popełnia pomyłek.

Oceany nigdy nie cichną. Nie mają początku ani końca. Wiatr nigdy nie przestaje wiać. Czasami znika, ale tylko po to, by nabrać siły w innej części świata.

Ludzie odchodzą, jednak pozostawiają po sobie ślad.

Czasami życie bywa trudne, Isabel. Czasami daje nam popalić. A kiedy myślisz, że najgorsze już za tobą, zachodzi cię od tyłu i wbija nóż w plecy.

Zwycięstwo okupione śmiercią to żadne zwycięstwo.

Życie jest księgą, w której każdy nasz ruch jest skrupulatnie zapisywany. Jeżeli pójdziesz w określonym kierunku, będzie to miało odzwierciedlenie w przyszłości. Nie da się wymazać raz dokonanych wyborów – czy są właściwe, czy nie – pozostają wyryte na naszych kartach.

To właśnie jest odwaga. Stawianie czoła konsekwencjom naszych błędów.

Czasami lepiej jest zostawić przeszłość za sobą.

Kocham cię bardziej niż wszystkie konstelacje razem wzięte.

Bóg sprawia, że z czasem wszystko zaczyna się układać.

Luksusem jest robić coś, co tak naprawdę nie ma praktycznego zastosowania.

To, co dla jednych było świetlistym drogowskazem, innych skazywało na wieczne ciemności.

Nie ma sensu rozmyślać o tym, co by było gdyby. Wystarczy, że człowiek raz zacznie, a nie będzie mógł przestać.

- Wiesz, że wyspa Janus wzięła swoje imię od łacińskiego słowa Ianuarius, styczeń? Została nazwana na cześć boga o tym samym imieniu. Bóg ten ma dwie twarze, zwrócone do siebie tyłem, i jest dość paskudny.
- Ten Janus jest bogiem czego?
- Drzwi. Zawsze patrzy w dwie strony, jest rozdarty, bo spogląda na rzeczy z dwóch różnych perspektyw. Styczeń spogląda w nowy rok, ale też ogląda się za siebie, żegnając mijający rok. Widzi przeszłość i przyszłość.