Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ważne jest to, że żyjesz w zgodzie ze sobą, nikogo nie udajesz i nie masz potrzeby uciekania ani przed sobą, ani przed czymkolwiek. Kiedy jesteś świadomie SOBĄ i kochasz ten stan, to jesteś szczęśliwy.

Bo szczęście leży w oczach człowieka patrzącego na swoje życie. Nie w życiu, tylko w tym, jak się je postrzega.

Nie musisz być doskonała. Nie musisz udowadniać całemu światu, że jesteś najlepsza, bo świat i tak będzie cię wciąż lubił. Nie za to co robisz i nie za to, że jesteś bezbłędna, tylko za to, że jesteś. Po prostu jesteś. Jesteś fajną osobą ze wszystkim potencjalnymi usterkami, pomyłkami i obciachem. Bo każdy może się pomylić albo popełnić błąd. Oczywiście to nie ma być pochwała lekkomyślności, beztroski ani lenistwa. Mam na myśli sytuacje, kiedy człowiek stara się zrobić coś dobrze, ale mu nie wychodzi. Ma dobre intencje i uczciwie pracuje, ale z jakiegoś powodu popełnia błąd. I trudno. Każdy może się pomylić, bo po prostu każdy jest tylko człowiekiem. I już.

Czasami najpiękniejsza na sali nie jest dziewczyna, która ma obiektywnie najbardziej idealną figurę i rysy twarzy, ale ta, która ma do siebie zaufanie, lubi siebie i emanuje radością. Ona będzie przyciągała do siebie spojrzenia i budziła zazdrość, chociaż gdyby zbadać jej atuty za pomocą cyfrowego wzorca kobiecej urody, niekoniecznie otrzymałaby dobry wynik. Bo źródłem jej pewności siebie i radości nie jest dyplom ukończenia szkoły dla kandydatek na Miss Świata, tylko to, że lubi swoje prawdziwe ,,ja’’, czyli ma świadomość swoich emocji, uczuć i pragnień. Kocha siebie za to, że jest na świecie i znajduje radość w różnych, nawet drobnych i pozornie nieznaczących sprawach lub zdarzeniach.

(...)nie można uciec od samego siebie i nawet jeśli wybierzesz się w podróż na koniec świata, to twoja udręczona dusza wybierze się tam razem z tobą.

Brak poczucia własnej wartości jest jak kula armatnia, którą człowiek kieruje w siebie samego. Im bardziej strzela do siebie nienawiścią, tym bardziej zapętla się we własnej niemocy, bezradności i pustce.

I dlatego ja ciągle powtarzam: "Rób swoje". Nie zajmuj się tym, co robią inni, bo oni mają własne drogi do przejścia. A Ty masz swoją. Nie pytaj dlaczego im się coś bardziej udaje, tylko szukaj sensu w tym co robisz. Kiedy znajdziesz w tym wolność, spełnienie i radość, świat sam do Ciebie przyjdzie.

Tylko w sobie samej może znaleźć to wszystko, czego jej najbardziej brakuje i potrzeba. I tylko we własnej duszy znajdzie odtrutkę na samotność.

Brak poczucia własnej wartości nie bierze się z braku tej wartości, tylko z nieumiejętności jej zobaczenia.

Szczęście nie bierze się z koloru piór, jakie na sobie nosisz. Możesz być niebieskim ptakiem albo żółtą jaszczurką, i niczego to nie zmieni, o ile nie uzupełnisz tej brakującej części, która została usunięta z twojej duszy.

Bo twój problem nie polega na tym, że jesteś bezwartościowa, tylko na tym, że nie potrafisz dostrzec swojej wartości. Przyjmij, więc za absolutnie niepodważalny fakt to, że każdy człowiek jest wartościową istotą, która zasługuje na to, żeby ją kochać, lubić i szanować.

Niespodziewanie jednak świat wyciągnął do mnie ręce i zaprosił do tańca.

Człowiek, który uważa siebie za gorszego od innych, podświadomie czuje, że jest też od innych ludzi słabszy i łatwo go zranić lub skrzywdzić. Dlatego stara się zbudować wokół siebie obronny mur, dzięki czemu miałby poczuć się bezpieczny. Ale w rzeczywistości czuje się coraz bardziej zagrożony i samotny, ponieważ ten mur coraz bardziej oddziela go od innych ludzi i pogłębia wrażenie odrzucenia i niedopasowania.

Możesz być po prostu sobą i to jest największa wartość jaką masz w życiu.

Najważniejsze i najcenniejsze co mam, to przyjaźń do samej siebie.

Nie szukaj w nim wad. Szukaj zalet w sobie.

nie musisz się zgadzać na coś, co budzi twój sprzeciw. nie staraj się nikogo uszczęśliwiać kosztem samej siebie.

Twoim najważniejszym zadaniem jest dbać o siebie i być wierną swoim uczuciom.

Jeśli są dorośli, poradzą sobie sami, a poszukiwanie właściwej drogi ich wzmocni. Jeśli przekazałaś im swoją wiedzę i dobre rady, a oni wciąż nie są w w stanie z nich skorzystać, to pozwól im odejść nawet jeśli wiesz, że kierują się wprost do przepaści.

to jest najtrudniejsze. Rozmówić się Z samym sobą i odrzucić uprzedzenia na swój własny temat, które Zostały gdzieś w podświadomości odciśnięte gorącym żelazem.

Brak poczucia własnej wartości nie bierze się z braku tej wartości, tylko z nieumiejętności jej zobaczenia. Człowiek z jakiegoś powodu, staje się ślepy. Widzi wartość w innych ludziach, ale nie jest w stanie jej dostrzec w samym sobie.

Nie próbuj zaspokajać czyichś oczekiwań wbrew własnym chęciom. jeśli nie masz nie masz na coś szczerej ochoty nie składaj nikomu ofiary z własnego poświecenia, czasu, czy energii. Ludzie dadzą sobie rade bez ciebie. To co robisz dla nich wbrew własnej woli może się obrócić przeciwko nim.

Byli jednocześnie ze sobą szczęśliwi i przerażająco nieszczęśliwi. I niezależnie od tego wszystkiego byli przekonani, że chociaż im ze sobą źle, nie mogą się rozstać.