Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szła do domu i myślała sobie, jak bardzo nieobiektywna bywa miłość. Babcia ją kochała, więc dla babci była piękna

Odeszła zadowolona, zostawiając babinę zaklętą w kamień, o ile kamieniom zdarza się rozdziawiać gęby.

Niechby tam sobie zerknęła raz i drugi ukradkiem, ale nigdy jawnie, nigdy wprost, żeby na bezwstydnicę nie wyjść. Zagadać pierwsza też nie miała prawa, żeby się nachalną nie wydać. To były zakazy wyłącznie dla dziewek i kończyły się z chwilą zamążpójścia. Skąd inaczej brałoby się tyle pyskatych bab?

Jeśli kogoś naprawdę kochamy, to chcielibyśmy, żeby żył wiecznie, nawet z dala od nas. Życie to nadzieja, a śmierć nie daje człowiekowi już żadnych szans.