cytaty z książki "Droga w ciemnościach"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Nigdy przedtem nie wierzyła, że serce może pęknąć z bólu, ale teraz wiedziała, że to jest możliwe. Nie rozumiała tylko, dlaczego jej serce jeszcze nie pękło.
- Każdy człowiek ma swoją wartość [...] Tak łatwo przecież o zobojętnienie. Kiedy się widzi jedną ludzką tragedię, jest się wstrząśniętym. Ale kiedy tych tragedii jest tysiąc naraz, człowiek obojętnieje.
Myśli błądziły, nieoczekiwanie w oczach młodego człowieka pojawiły się łzy. Zamglone spojrzenie przeniosło się na Hannę. Przez te łzy widział ją jak w kalejdoskopie. Coś jakby się ocknęło w głębi jego świadomości, poczucie bezpieczeństwa, pewność, radość. Przecież ma Hannę! To nie jego zasługa, że wciąż posiada jej wierne oddanie, to ona wytrwała mimo wszelkie przeciwieństwa i mimo że tylekroć ją odpychał.
Nie należy bez powodu niszczyć tego, co zostało stworzone, to pierwsza zasada cywilizacji. No, powiedzmy, druga. Pierwsza to z pewnością humanitaryzm.
Tylko że myśli nie tak łatwo kontrolować. Płyną czasem tam, gdzie człowiek sobie nie życzy.
Dawniej Vetle często się złościł na nieporadność matki i jej brak zdolności. Nie zauważał natomiast, jak bardzo Marit się stara nauczyć wszystkiego, czego nie mogła się nauczyć jako dziecko. Nie zwracał uwagi na to, że rozwija się ona z każdym niemal dniem. Wciąż jeszcze było w niej wiele niepewności.
Człowiek jest i pozostanie człowiekiem, nie uwolni się od dręczących go pragnień, żeby nie wiem jakiś świętym chciał się stać. A zresztą dlaczego występować przeciwko swojej naturze? Kto powiedział, że grzechem jest być żywym, czującym człowiekiem? Kto stwierdził, że miłość ziemska jest zdrożna? O, wielu tak czyni, tłumacząc Biblię na własny, wykoślawiony sposób.