Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba nie zmarnowałem mojej młodości, ale że mnie się ona potem jakoś zapodziała - to nie wiadomo kiedy.

Dla mnie dziennik jest raczej chwilowym od czasu do czasu notowaniem dla siebie przeżyć i myśli. Nigdy dla kogoś, dla czytelnika, nie pokazuje go nawet Hani czy Jurkowi Lisowskiemu, czy Wiesiowi – i jeżeli nawet będzie kiedyś drukowany, to nigdy o tym nie myślę, nie piszę go do druku – jedynie i wyłącznie dla siebie.

[…] bo z dziennikami to jak z czereśniami, póty się bierze jedną za drugą, póki się wszystkiego nie zje.