Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prowincjara uśmiechnęła się wesoło, bo jakże inaczej można by nazwać ten rozbawiony wyraz twarzy?
- Co o tym sądzicie, lordzie kasztelarze?
Cazaril przełknął ciężko.
- Sądzę... sądzę, że gdybyście użyczyli mi brzytwy, mógłbym od razu poderżnąć sobie gardło, oszczędzając w ten sposób niepotrzebnego zachodu, wasza łaskawość.
Prowincjara parsknęła cichym śmieszkiem.
- Dobrze, Cazarilu, dobrze. Bardzo lubię ludzi, którzy umieją właściwie ocenić swoją sytuację.