Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo miłość taka właśnie powinna być. Subtelna, delikatna, czysta, niemal nieskazitelna! Otulająca jak miękki szal chroniący przed chłodem! W miłości słowa wypowiadane są z namaszczeniem, jak słowa modlitwy, jak hołd czy adoracja! Gdzie "kocham cię" nie jest rzucane na wiatr jak zwykłe "cześć".

Błędów też nie żałuj. Najważniejsze jest wyciąganie z nich odpowiednich wniosków na przyszłość.

Trzeba dostrzegać to, co pozytywne, w każdej sytuacji, nawet najbardziej beznadziejnej.

Nie ma piękniejszego zajęcia niż nauczanie! Ile szczęścia przynosi przekazywanie własnej wiedzy innym, to tylko nauczyciele i starzy ludzie wiedzą.

[...] nawet po najgorszej burzy w końcu wychodzi słonce, nie można tylko bać się jego blasku i zasłaniać przed nim oczu,bo wówczas można przeoczyć tęczę, nagrodę za cierpliwość.

Serce mu swoje daj! Dobroć, szczerość, szlachetność! To największy skarb, jaki człowiek może podarować drugiemu! Siebie!

[...] każdy zasługuje na prawdę, bez względu na to jaka ona jest, a jeśli tej drugiej osobie bardzo zależy, będzie w stanie zrozumieć wszystko.

Góry rzeczywiście pozwalają spojrzeć na wszystko z innej perspektywy.

[...] każdy jest z natury dobry, lecz złe doświadczenia psują charakter, ale tylko ludziom słabym, którzy nie potrafią przeciwstawić się problemom.

Czasem tylko nam się wydaje, że to, co nas spotyka, to złośliwość losu. (...) Należy zawsze próbować zrozumieć to, co nam się przytrafia.

Niektórzy niestety zapominają, że w prawdziwym życiu nie ma uniwersalnych rozwiązań, do każdego równania trzeba podchodzić inaczej [...] Życie to nie matematyka, tu często trzeba dostosowywać się do tego, co mamy, a nie co w naszym mniemaniu powinniśmy mieć. Każde życiowe równanie daje inny wynik, choćby z pozoru wyglądało dokładnie tak samo jak wiele innych...

[...] na pewne rzeczy nie mamy wpływu. A w pewne sprawy wręcz nie mamy prawa ingerować. Wówczas musimy się pogodzić z tym, co jest. Po co się szarpać na siłę z nieuniknionym i tracić energię, kiedy można ją spożytkować w lepszy sposób? Po prostu - to żadna filozofia.

Kiedy jest nam z czymś dobrze, nie zastanawiamy się raczej, jak to wpłynie na resztę naszego życia, czy przypadkiem nie zepsuje innej jego części. Bo i po co zajmować się gdybaniem? Kiedy zaś spotyka nas jakaś przykrość, zazwyczaj tylko pomstujemy na niesprawiedliwość losu, taka jest ludzka natura. Ale akurat w takim przypadku powinniśmy szukać tej drugiej strony medalu, nawet jeśli oznacza to żmudną pracę nad samym sobą [..] A czasem tylko nam się wydaje, że to, co nas spotyka, to złośliwość losu. Zdarza się, że sami jesteśmy sobie winni, bo błędnie zinterpretowaliśmy jakieś jego sygnały. Robienie z siebie na siłę ofiary też jest bezcelowe, bo unieszczęśliwiamy ostatecznie tylko samych siebie. Należy zawsze zrozumieć to, co nam się przytrafia.