cytaty z książki "Pokochaj siebie"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
To nie przeżycia teraźniejszości doprowadzają ludzi do szaleństwa, ale żal za czymś, co się wydarzyło wczoraj, i strach przed tym, co może przynieść jutro.
Chwila bieżąca, ten nieuchwytny moment, który jest ciągle z tobą, może być wspaniałym przeżyciem, jeżeli pozwolisz sobie na luksus zagubienia się w niej. Korzystaj ile możesz, z teraźniejszości i wyciszaj przeszłość, która już minęła, lub przyszłość, która dopiero nadejdzie. Żyj chwila bieżącą, ponieważ jest to jedyny czas, jaki masz.
Nie potrzebujesz usprawiedliwiać żadnego z twoich poczynań. Szukanie wytłumaczenia każdego twojego uczynku nie pozwala ci na odczuwanie i cieszenia się nowymi przeżyciami.
Prawdziwym problemem jest sytuacja, gdy wymagasz aprobaty od wszystkich i w każdej sytuacji. Jeśli nosisz w sobie taką potrzebę, to czeka cię dużo rozczarowań i nieszczęść w życiu. Co więcej, aby osiągnąć swój cel, będziesz przyjmował postawę człowieka bez charakteru, nie posiadającego żadnej określonej osobowości, co spowoduje u ciebie rodzaj samoodrzucenia.
Naucz się żyć chwilą bieżącą i nie trać jej na wywołujące niemoc rozmyślania o przeszłości lub przyszłości. Nie ma innych momentów do życia jak chwile dane nam w teraźniejszości, zaś każda chwila niepokoju oraz poczucie winy zabiera nam ten ulotny czas.
W rzeczywistości unikanie odpowiedzialności, zmian i ryzyka leży u podstaw każdego myślenia autodestrukcyjnego.
Nie ulega wątpliwości, że skoro twoja ziemska wędrówka jest tak krótka, to powinna być dla ciebie przyjemna. Jednym słowem to jest twoje życie, rób z nim to, co ty chcesz.
Ludzie zawsze obwiniają okoliczności za to, czym są. Ja nie wierzę w okoliczności. Ludzi, którzy odnoszą sukcesy na tym świecie, sami szukają odpowiadających im okoliczności, a jeśli nie mogą ich znaleźć, to je tworzą.
George Bernard Shaw.
Jeśli musisz być akceptowanu i dajesz to innym do zrozumienia, to nikt nie będzie z tobą szczery, a ty też nie potrafisz z całkowitą pewnością stwierdzić, co naprawdę czujesz i myślisz w danym momencie życia. Twoja osobowość zostaje złożona w ofierze ludziom o innych opiniach i upodobaniach.
Potrzeba aprobaty jest równoznaczna że stwierdzeniem: Twoja opinia o mnie jest dla mnie ważniejsza niż moja własna.
Pamiętaj, że przeciwieństwem rozwoju jest monotonia i śmierć. Tak więc, możesz postanowić przeżyć każdy dzień w nowy sposób, będąc pełnym aktywności i spontaniczności albo też bać się nieznanego i pozostać, z psychologicznego punktu widzenia, martwy.
Zwlekanie umożliwia ci żywienie złudnego przeświadczenia, że jesteś kimś innym, niż naprawdę jesteś.
Przesłanka pierwsza: Potrafię kontrolować swoje myśli.
Przesłanka druga: moje uczucia są pochodne moich myśli.
Wniosek: potrafię kontrolować swoje uczucia.
Popraw się na głos, kiedykolwiek szukasz akceptacji. W ten sposób staniesz się świadomy swoich tendencji i będziesz ćwiczył nowe reakcje.
Ale jeśli skupiasz się na sobie, a nie na porównywaniu się z innymi, wtedy nie będziesz miał okazji
denerwować się zauważanym przez ciebie brakiem równości.
Gdy przyłapiesz się na tym, że martwisz się, zadaj sobie pytanie: "Czego w tej chwili unikam, uciekając w zamartwianie się".
Potem staw czoło temu, czego unikasz. Najlepszym lekarstwem na zmartwienia jest działanie.
Będąc znudzony, czynisz kogoś lub coś innego winnym twego nieszczęsnego stanu, tym sposobem oddalając od siebie odpowiedzialność i kładąc ją na karb nudnego zajęcia.
Zdobądź się na odwagę podjęcia czynności, której dotychczas unikałeś. Jeden akt odwagi może wyeliminować cały strach. Przestań sobie wmawiać, że wszystko musisz wykonać dobrze. Pamiętaj, że samo działanie jest o wiele ważniejsze.
Być może sądzisz, że każde twoje działanie musi mieć jakieś uzasadnienie: w przeciwnym razie jaki byłby sens robienia tego? Bzdura! Możesz robić, co tylko zechcesz, po prostu dlatego, że masz na to ochotę.
Przejęcie kontroli nad sobą zaczyna się do uświadomienia sobie własnych słów i myśli.
Zamiast tracić chwile bieżące na wszelkiego rodzaju paraliżujące zdenerwowanie czymś, co odkładasz na później, przejmij kontrolę nad tym autodestrukcyjnym zachowaniem i żyj teraz! Przestań "gdybać, krytykować czy żyć nadzieją". Bądź człowiekiem czynu.
Osoba będąca przeciwieństwem człowieka czynu lubi bardzo często krytykować, a więc trzymać się z dala i obserwować ludzi czynu, a potem "filozofować" na temat ich działalności. Krytykować jest łatwo, ale aby być człowiekiem czynu, trzeba wysiłku, ryzyka i odwagi na dokonanie zmian.
Co więcej, unieszczęśliwiał się, wierząc, że sądy innych o nim są ważniejsze od jego własnej opinii o sobie.
Możesz na zawsze pozostać dokładnie taki sam. Jak długo będziesz zwlekał z rozpoczęciem czegoś nowego, tak długo eliminujesz zmianę i związane z tym ryzyko.
Powtarzaj sobie, że strach przed popelnienjem błędu jest często spowodowany obawą przed czyjąś dezaprobatą lub ośmieszeniem się. Jeżeli pozostawisz innym ich opinie, które nie mają nic wspólnego z tobą, będziesz mógł rozpocząć ocenę swojego zachowania według własnego punktu widzenia, a nie na podstawie obcych kryteriów. Wtedy zaczniesz postrzegać swoje zdolności nie jako lepsze czy gorsze, ale to prostu jako różniące się do umiejętności innych ludzi.
Potrzeba aprobaty oparta jest na założeniu: "Nie ufaj sobie- sprawdź to najpierw z kimś innym".
Łatwiej jest przyjąć postawę ugodową, gwarantującą aprobatę, niż znosić zarzuty. Jeśli jednak wybierasz ten łatwiejszy sposób zachowania, to pozwalasz, by opinie o tobie były ważniejsze od twoich własnych.
Pamiętaj, jesteś zbyt wartościowy, aby żyć, negując siebie.
Zdał sobie sprawę, że owe prawie nieodczuwalne impulsy, które zawsze natychmiast tłumił, mogły być prawdą, a całą reszta kłamstwem.