Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tkliwy zefir zmąca puszcz tych głębiny,
Brzeg zieleni się tu świetliście
I śpiewają przez gęste liście
O pragnieniach swych zaklęte ptaszyny,
Posłuchajcie, jak gwarzą lubo,
A jeżeli się zakochać pragniecie,
Słodkich celów nie zabraknie tu przecie,
Którym poddać się będzie chlubą.

Otóż i stałam się konikiem polnym, którego przeznaczeniem jest śpiewać dniem i nocą, podczas gdy me serce, pełne zgryzoty, chciałoby tylko płakać (s. 96).