Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) przed bitwą Kimura Shigenari palił we wnętrzu hełmu wonne kadzidła, aby jego odcięta głowa stanowiła bardziej atrakcyjne trofeum (...)

Trzy rzeczy nie chcą poddać się mojej woli: wody rzeki Kamo, wynik rzutu kości i mnisi świątyni Enryakuji.

Todo Takatora prowadził tradycyjną ceremonię pokazywania głów w świątyni, ale z braku czasu odbyła się ona niezgodnie z regułami, w myśl których głowy należało obmyć, opatrzyć etykietą z nazwiskiem ofiary i zabójcy, nałożyć odpowiednie kosmetyki i uczesać włosy, a następnie zaprezentować na nabijanej gwoździami desce. Głowy zabiotych zostały przyniesione przed oblicze Todo Takatory dość szybko po ich odcięciu. Cieknąca z nich krew splamiła deski podłogi, która obecnie jest przechowywana w świątyni Jokoji jako sufit.

Rację bytu samurajów stanowiło jednak służenie swemu panu, a rozliczne świadectwa wskazują, że samuraj w żadnym razie nie powinien w nieuzasadniony sposób tracić swojego życia na próżno. Szukanie śmierci na polu bitwy lub stawianie własnego życia na szali w zwykłej ulicznej bójce potępiano jako samowolne zrzeczenie się obowiązku służby na rzecz pana.