Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiesz, kurwica mnie bierze, gdy widzę kamuflaż luzackiego pozerstwa, wystudiowaną lekkość przechodzenia obok i hołubienie naciąganej niezależności.

Wolność to dyskretne panowanie nad własnym szaleństwem.

Cokolwiek robisz, jakkolwiek żyjesz, zawsze się okazuje, że to nie życie, tylko bicie piany, pozór, ślizganie się po powierzchni. Historia obeszła się z nami łaskawie, z granatami ganiać nie trzeba, ale odjęła nam też coś bardzo ważnego. Odjęła czyn, działanie, istotę życia. Wiem, wiem, romantyczne czkanie. Tak to za nas urządzili podstępnie. Pozytywne myślenie, samorealizacja i poranna socjotechnika przed lustrem. Wypisane role, funkcje, szczebelki po których możesz się wspinać wprost do samouwielbienia i duchowej kastracji.