Jesteśmy społecznością, która kocha książki

nie urwało mi się to gdy skończyłem już szkołę i miałem Nakaz Pracy... pojadę tam... i chwilami myślałem o tym jak o już załatwionym, i tylko skończyć to liceum leśne i będę leśniczym... byłem dzięciołem...

nie teraz lecz teroz, to wlazłem na fest w ten świat sojuszu robotniczo-chłopskiego, elegancki, zwycięskiego proletariatu, ten język, zwycięskiego i jeszcze walczącego, wywalczył już dużo a jeszcze wywalczy więcej, albo mu wywalczyli choćby nie chciał, a jeszcze więcej i tylko czekać, nie więcej lecz wiency...

a w samym holu dworca był ołtarz Stalina… taki że zastawiał wyjście na perony, z wyjątkiem tylko dwu po bokach ołtarza, co wyglądało jak wyjście do zakrystii… wielkie białe popiersie Stalina na czerwonym postumencie, i tło i boki z czerwieni a z góry zwieszały się szturmówki…
podświetlone to w dzień i w nocy… kiedy jeździłem jeszcze do szkoły jakiś pijak uklęknął przed tym ołtarzem, i… bez wygłupiania się a z pijaną żarliwą nadzieją… krzyknął „Józiu, daj na pół litra”...