cytaty z książek autora "Agnieszka Gil"
A więc rodzina to nie ci, z którymi mieszka się pod jednym dachem. To ci, za którymi się tęskni, jeśli ich zabraknie... albo może zabraknąć.
Czy jednak da się być przyjacielem osoby, którą się kocha? Nie, chyba nie - gdy jest miłość, brak miejsca na inne uczucia. Gdy umiera - coś w zamian przecież musi się pojawić. Przyjaźń? Pokręcił głową. Raczej nienawiść, żal, ból. Bo jeśli obojętność, to tym razem nie była miłość.
Naprawdę uważasz, że nie można zrobić nic, byśmy do siebie wrócili? (...)
– Jasne, można. Wystarczy znaleźć u mnie neuron odpowiedzialny za emocje odczuwane w związku z tobą i przeszczepić go z ośrodka stresu do ośrodka luzu i sympatii.
Znać je było po nich wszystkich - tłumiących złość i żal, wciąż tkwiących w nieodpowiadających im układach, w których udawały, ze nie widzą ponoszonych strat, nie usiłują ich konstruktywnie rekompensować.