Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nic nie mów..., słowa to słowa. Nie chciałabym, żeby porwał je wiatr - powiedziała szeptem i przyciągnęła delikatnie jego głowę. Na ustach złożyła nieśmiały pocałunek. - To przypieczętuje tą chwilę.
Pokiwał głową /.../ Objął ją ponownie ramieniem i wolno ruszyli w kierunku domu, w stronę szumiącego morza i piaszczystej złotej plaży. To był wyjątkowy spacer, nawet drzewa i ptaki na moment wstrzymały oddech, żeby nie przerywać im tej chwili.

Kiedy był z nią, jego życie było doskonałe, niczego mu nie brakowało. Wystarczyło, że musiał się z nią pożegnać i jechać do domu, wszystko traciło kolory i sens. Kiedy był daleko tęsknił. Kiedy był blisko nie mógł się nią nacieszyć. To było jakieś szaleństwo”**

Kobieta ma tyle siły, że zadziwia mężczyzn. Dźwiga ciężary losu, rozwiązuje problemy, jest pełna miłości, radości i mądrości. Uśmiecha się gdy chce krzyczeć, śpiewa, gdy chce się jej płakać, płacze, gdy się cieszy i śmieje, gdy się boi. Jej miłość jest niekontrolowana. Łzy są jej sposobem wyrażania smutku, wątpliwości, miłości, samotności, cierpienia i dumy. Walczy o to, w co wierzy, sprzeciwia się niesprawiedliwości, daje z siebie wszystko, jej miłość jest bezwarunkowa. Mimo przeciwności losu znajduje w sobie siłę, by żyć dalej, wie, że pocałunek i przytulenie mogą uleczyć złamane serce. Ma tylko jedną wadę… zapomina ile jest warta.

Tak dużo przecieka nam przez palce, nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy.

Jesteśmy sobie pisani jak Bolek i Lolek, Kubuś Puchatek i Prosiaczek, jak Adam i Ewa, jak Ula brzydula i prezes Dobrzański...

(...) przeznaczenia nie da się oszukać, odnajdzie nas zawsze i wszędzie, nieważne jak bardzo staramy się przed nim skryć, ono odnajdzie swoją drogę.

Michał, daję ci w darze siebie, ukochany, moją miłość i życie
przez Boga dane, właśnie ty jesteś moim wielkim szczęściem,
i uczynisz życie dobrem usłane. Żyć bez ciebie, to jak nie istnieć
wcale, pustka, szarość i ból, tak to czuję, i póki serce moje bić
będzie, będzie twoje, tobie je daruję! Kochać cię będę z całej mocy,
czy dobre dni czy złe to nie ma znaczenia, bo tylko z tobą
świat jest taki piękny, tylko przy tobie zło w dobro się zmienia. I tej przysięgi i mojej głębokiej miłości, która rozkwitła, gdy
anioły nas strzegły i wszystkich cudownych chwil z tobą spędzonych,
nie zapomnę nigdy.

Życie nie może być idealne, w życiu każdego pojawiają się przeszkody, to dzięki nim wiemy, że żyjemy.

[…] strach jest czymś normalnym, ale nie pozwól mu rządzić swoim życiem... przez niego można wiele stracić.

Tak to już jest, dzieci dla rodziców bez względu na wiek, zawsze są dziećmi i zawsze się o nie martwimy.

[…] przebaczenie jest najtrudniejszą miłością.

Wolno nam wszystko, nie wolno tylko stawać na drodze miłości.

[…] nie zawsze przyjaciel jest przyjacielem i nie zawsze prawda , jaką słyszymy jest prawdą.

Aniu, jesteś cudowna jak anioł,
życie me na lepsze zmieniłaś.
Pokazałaś, co to dobro, prawda
i szczęśliwym uczyniłaś,
za to wszystko składam u twych stóp, moje serce,
życie i siebie całego,
nie potrafię już bez ciebie istnieć,
ani chwili, ani dnia jednego.
...
I jeśli zasłużę na twą miłość, to składam ci szczerą przysięgę,
że póki żyć mi będzie dane na tym świecie kochałem, kocham i na wieki kochał cię będę.
I żadne złe słowa nas nie poróżnią,
i podli ludzie nie rozdzielą nas nigdy,
bólu rozłąki z tobą aniele,
nie zapomnę nigdy.

Życie ma różne barwy. Trzeba tylko chcieć je dostrzec.

[...] nie ma gorszego zła od pięknych słów, które kłamią.

[…] każdy człowiek ma jakąś barierę wytrzymałości, po przejściu której nie jest w stanie powiedzieć stop.

[…] każdy człowiek ma jakąś barierę wytrzymałości, po przejściu której nie jest w stanie powiedzieć stop.

[…] im więcej dajemy tym więcej dostajemy.

[…] im więcej dajemy tym więcej dostajemy.

To były drobiazgi, ale właśnie one były najcenniejsze, to z nich składało się życie.

Podobno człowiek, który staje oko w oko z przeznaczeniem jest trzy razy silniejszy od tego, który przed nim ucieka.

Często jest tak, że ludzie, których kochamy, najmocniej nas ranią, a jednak wciąż ich kochamy.