Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie nie lubią zakochanych, bo miłość to prywatna impreza, na którą nikt poza głównymi bohaterami nie dostaje zaproszenia.

Miłość to nie wisienka w czekoladzie, którą się nadgryza i odkłada do pudełka.

Pragnienie zdobycia sympatii nigdy nie daje pozytywnych wyników, bo ludzie lubią tych, którym na sympatii nie zależy.

Może każdy człowiek zrywa kolejne warstwy, jedną za drugą, ale nigdy nie odsłania prawdziwej twarzy, która staje się coraz mniejsza i mniejsza, aż w końcu w ogóle znika.

Miłość to ucieczka do kraju, w którym jest tylko dwoje obywateli. Z zewnątrz wygląda to jak śmierć. Ludzie mogą do woli walić pięściami w ściany, ale nie mają szans, by znaleźć drzwi. Nikt nie jest w stanie odgadnąć, jak wygląda ukryty za wysokimi murami ogród

Mogłoby się wydawać, że korzysta z życia i wolności, lecz ona tylko czekała na niego.

Człowiek musi być prawdziwy, bo tylko w ten sposób możemy naprawdę rozpoznać swoje uczucia.

Bycie martwą wcale nie było takie okropne. Martwota ciała mogła chyba przynieść coś w rodzaju ulgi.

Pociągnęła jeszcze jeden łyk wódki, zapragnęła,żeby alkohol wypalił w niej wszystko, aż do dna.

Żadnego pragnienia, żadnej wściekłości, nadziei czy miłości. Po prostu nic, i tyle.

Carpe diem", do kurwy nędzy!

Doskonałość nie jest żadną ochroną. Katastrofa spada na człowieka wtedy, kiedy najmniej się jej spodziewa.

Kobiety przychodzą na świat ze świadomością, jak destrukcyjna potrafi być prawda. Uczą się ją ukrywać, tłamsić, gasić zupełnie jak proch w starej strzelbie. Lecz prawda w końcu zawsze wybucha człowiekowi prosto w twarz.

Nikt nie zna prywatnego świata drugiego człowieka,nawet najbliższego.I w ostatecznym rozrachunku każdy jest samotny,każdy jest jak skazaniec w celi śmierci.Czasem komuś uda się w lusterku złowić twarz innego skazańca,i to wszystko.

Cała jej istota skurczyła się do maleńkiego punkciku bólu, do jądra atomu,które w każdej chwili mogło się rozpaść i rozsadzić świat.

Kiedyś Josie kochała go dość mocno, aby pozwolić mu mieć tajemnice, teraz musiała kochać go na tyle szczerze, by poznać je wszystkie.

Życie to ustawiona gra i kasyno zawsze wygrywa, ale warto posiedzieć przy stole i grać dla samej przyjemności grania.

Nic pięknego nie może trwać. Nie może. Każdemu dane jest jedynie posmakować, dowiedzieć się, czym jest doskonałość, a potem płacić za to przez resztę życia. Tak jak ten przykuty do skały facet, który ukradł ogień. Bogowie posłali orła, żeby przez całą wieczność szarpał jego wątrobę. Płacimy za każdą sekundę piękna, jaką uda nam się ukraść.

Ostatnio rozpaczliwie chwytała się każdego źdźbła piękna. (…) Zgadzała się z Lolą Lolą, która twierdziła, że piękno ma znaczenie, że jest to jedyna rzecz, której można się trzymać, kiedy wszystko inne obraca się w gówno.

Powinni byli przeprowadzić się właśnie w takie miejsce, do takiego zakątka świata, gdzie wszystko spokojnie dojrzewa. Gdzie pomarańcze są słodkie jak pocałunki w raju.

Miłość jest rośliną, której czas dojrzewania przychodzi i przemija.