Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czego?
– Tu Herzer, sir. Proszę po prostu powiedzieć „zatwierdzam”.
Ze środka zabrzmiało coś przypominającego chichot.
– Co zatwierdzam, Herzer?
– Chce pan usłyszeć długą historię czy po prostu powie pan
„zatwierdzam”, a ja sobie pójdę?
– Zatwierdzam, Herzer.
– Dziękuję, sir.

Ważę prawie dwie tony – odpowiedziała po chwili namysłu. –
Zauważyłam, że okręt ma tendencję do... poruszania się wraz ze mną.
Dlatego właśnie umieszczono mnie tak blisko środka statku. Czy kapitan nie
będzie miał nic przeciwko temu?
– Cóż, madam, tak się składa, że właśnie przenosimy część ładunku na
rufę.
– A ja stanowię miłą, ruchomą masę? – zapytała z syczącym śmiechem.

Żeby zająć myśli czymś innym, postanowiła zaryzykować gniew smoka.
– Joanno! – krzyknęła. – Słyszysz mnie?
– Tak – zagrzmiała w odpowiedzi smoczyca, nie odwracając głowy. –
Ale jeśli myślisz, że spojrzę ci w oczy, to musisz przestać czytać fantazje.
Latanie jest dostatecznie trudne i bez oglądania się do tyłu!

Smoki stworzono niedługo przed elfami i były istotami rozumnymi, ze wszystkimi
prawami i obowiązkami ludzi.

Jesteś w wodzie z nami, mały człowieczku, i jeśli o mnie chodzi, to jesteś tylko wolniejszą przekąską.

Mam dla ciebie dokumenty do podpisu.
– Wiesz, jak trudno mi jest utrzymać pióro! – jęknęła Joanna w drodze przez właz. – Naprawdę
nie płacą mi dość za to wszystko.

Smoki były z definicji istotami świadomymi.
Istoty nie mające świadomości, które wyglądały jak smoki, nazywano wywernami.