Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwarunkowania i ograniczenia nie istnieją - to my je sami tworzymy
i potem nimi się stajemy. Czyż świadome nie potrafi odrzucić tego, co nie posiada świadomości? Gdybyśmy rozumowali właściwie, to bylibyśmy w stanie usuwać fałszywe uwarunkowania (choroby, stany, warunki) równie łatwo, jak czyniły to osoby oświecone. Jezus to wiedział, my niestety mamy zbyt słabą wiarę, by tą wiedzę zrozumieć. Dlatego powinniśmy ją wzmacniać.

(...) niewątpliwie jesteśmy zanurzeni w doskonałym Życiu - w pełni istnienia szczęścia, rozumu, harmonii oraz pokoju. Lecz do własnego użytku otrzymujemy z tego Życia jedynie tyle, ile sami urzeczywistnimy. To, co zrozumiemy, zadziała jako urzeczywistnienie poprzez Prawo - jak odpowiedź tego, co mechaniczne na to, co pochodzi od woli.

(...) ktoś staje się nagle biedny. Pragnie zmienić swoje położenie. Wie, że (...)Duch nie nakłada na człowieka żadnych ograniczeń. Tym samym wie, że ten pozornie ograniczony stan (...) jest jedynie jego własnym przekonaniem. Pragnie (...) przeciwnego rezultatu. Uznaje wobec tego, ze prawo życia jest Prawem ludzkiej wolności. (...) Ale pomimo tej wiedzy obraz niedostatku uporczywie pozostaje w jego umyśle (...). To w tym właśnie punkcie człowiek ów musi się zatrzymać, aby oświadczyć, że obraz niedostatku nie jest tożsamy ani z osobą, ani z położeniem, czy też z rzeczą, i że nie ma on żadnego prawa istnieć. Ponadto on w ograniczenia nie wierzy, więc nie mogą one na niego oddziaływać. Uwalnia się na zawsze od ich wpływu.