Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ale na tym zasranym świecie wszystko, co dobre, jest albo na receptę, albo wyprzedane, albo osiąga taką cenę, że trzeba zapłacić duszą, żeby poczuć smak.

Życie to restauracja, na którą cie nie stać. Śmierć to rachunek za jedzenie, którego nie zdążyłeś nawet skosztować. Zamawiasz więc najdroższą rzecz w karcie, bo przecież i tak odchodzisz, prawda? Może zdążyć złapać chociaż kęs.

Ale może właśnie po to robimy zdjęcia- żeby zdobyć fałszywe dowody i umocnić fałszywe twierdzenie, że byliśmy szczęśliwi. Bo myśl o tym, że w przeszłości ani razu nie byliśmy szczęśliwi, jest nieznośna.

Życie uczy niewielu rzeczy oprócz tej jednej. Nie ma drogi powrotu.

Nie należy gryźć więcej, niż można przełknąć.

Nie potrafimy żyć tak, jak byśmy chcieli. Jesteśmy więźniami... rzeczy, które się na nas składają.

Naprawdę można różne rzeczy zostawić za sobą. Sztuczka z upiorami polega na tym, by mieć odwagę długo i dobrze im się przyglądać, żeby zrozumieć, że są właśnie upiorami. Martwymi, bezsilnymi upiorami.

Nasze mózgi zawsze są skłonne oddać podejmowanie decyzji uczuciom. Zawsze gotowe szukać pocieszających odpowiedzi, kórych potrzebują serca.

Dlaczego jesteśmy tak cholernie irracjonalni nawet wtedy, kiedy wiemy, co dla nas najlepsze?

Wszystko było nowe. Nic się nie zmieniło.

Pieniądze są jak szminka, przykrywają wszystko. Wszystko można za nie zdobyć. Również takie rzeczy, które nie są na sprzedaż. Szacunek, podziw, uczucie.

Klaustrofobia, to bezproduktywne fałszywe sygnały o niebezpieczeństwie, które należy zwalczać. (...) Duchy istnieją tylko, jeśli pozwolisz im istnieć.

Poeta napisał, że po wielkiej miłości przychodzą małe.

Człowiek to perwersyjny i upośledzony gatunek. Nie ma dla niego uzdrowienia. Najwyżej można uśmierzyć ból.

Duchy istnieją tylko, jeśli pozwolisz im istnieć.

Nie mogłem wrócić do więzienia. Cuchnąca duszna wilgoć zżera duszę. Tak jak grzyb zżera ścianę. Codziennie zjada kawałeczek ciebie. Człowiek, którego masz w sobie, ginie.

Człowiek to perwersyjny i upośledzony gatunek.

Takich jak ja i ty powinno się zastrzelić od razu, wyplenić jak szkodniki, przecież roznosimy zarazę i rozkład, a mnożymy się jak szczury, gdy tylko nadarzy się okazja.

Mówią, ze to ofiarność, kiedy rodzice walczą o dziecko, ale oni chcą chronić swojego klona. To nie wymaga żadnej moralnej odwagi, to po prostu egoizm genów.

A co z tobą Harry? Jesteś policjantem? Tym się stałeś? Robotem, niewolnikiem mrowiska i myśli wysnutych przez innych?

Więzienie zżera duszę, śmierć ją uwalnia.

Prawo to płot, który ustawiliśmy na krawędzi przepaści. Za każdym razem, gdy ktoś je łamie, płot trochę się psuje. Musimy go naprawiać. Winny musi ponieść karę. Ktoś musi ponieść karę. (...) Ten płot może naprawić każdy kozioł ofiarny.

Nie chodzi o to, że trzeba przestać żyć, tato. Tylko że trzeba umrzeć, żeby skończyć z tym gównem.

Doświadczenie mówiło mu, że im wolniej idzie, tym szybciej mija czas. A jeśli czegoś miał w nadmiarze, to właśnie czasu.

Pozwól, że powiem to tak: z wiary nigdy nie przyszło mi nic dobrego, jedynie zwątpienie. I właśnie ono stało się moim testamentem.

Ani ja, ani Jezus nie mamy żadnych formalnych kwalifikacji. Obaj jesteśmy ludźmi słowa. Ale tak jak wszyscy szamani, wróże i szarlatani potrafimy czasami dawać fałszywą nadzieję i prawdziwą pociechę.

- Jesteś najgorszą rzeczą, jaka mi się przydarzyła, a zarazem najlepszą - ciągnęła Rakel. - Nawet teraz potrafisz sprawić, że zapominam o wszystkim innym wyłącznie dlatego, że tu jesteś. Ale nie wiem, czy to dobrze.

Ponieważ nie ma sprawiedliwości, Schultz. Są jedynie konieczne rozwiązania problemów praktycznych.

Norwegowie głosują na Partię Pracy, ponieważ to ta partia uczyniła z lenistwa jedno z praw człowieka. Kto, do diabła, nie będzie głosował na partię, która przez trzy dni pozwala nie przychodzić do pracy bez usprawiedliwienia? Daje carte blanche pozwalającą siedzieć w domu i walić konia, iść na narty albo wytrzeźwieć po pijaństwie.

Życie jest ci winne pewne rzeczy i jeśli nie dostaniesz ich do ręki, musisz się ich domagać. Musisz się stać swoim własnym cholernym windykatorem. A jeśli będziemy się za to smażyć w piekle, to niebo będzie raczej słabo zaludnione.