Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- To brzmi jak opis syndromu sztokholmskiego.
- Dla psychologów. My, laicy, nazywamy to rodziną.

Byłem jednak umiarkowanym optymistą, dostrzegałem więc cień szansy, że kiedyś nie będzie mokro, zimno i szaro, a ja, być może, doczekam tego dnia. "Być może" to wszystko, na co mnie stać, ale nie mówcie, że nie próbowałem wykrzesać z siebie radości istnienia.

Czasem, jeśli nie możesz zrobić nic mądrego, robisz to, co właściwe.

Wbrew obiegowej opinii metaforyczne pęknięcie serca rzadko prowadzi do śmierci.

Kranówka też by się nadawała, ale herbata miała przynajmniej posmak, który mówił: "Spotyka cię coś miłego w tym oceanie gówna".

Pokusa całkowitej akceptacji i lojalności jest nie do odparcia. Każdy z nas w głebi duszy boi się, że jeśli się odsłoni, jego bliscy uciekną z wrzaskiem.

Kilka sznurków, plastikowe butelki i czerwony lizak serduszko kiwający się na żyłce przymocowanej do sufitu. Po trzydziestu minutach przyglądania się wiesz już wszystko o kondycji związków w dzisiejszych czasach - jednorazowe i nadające się do recyklingu, ale zwykle trafiające na śmietnik.

- Jesteś stuknięty.
- A ty dzielisz ze mną połowę genów.
- I to jest przerażające.
- Też tak uważam. Może połowa po mamie przeważy.
- A jeśli nie?
- Cóż, wychowam jak swoje.

Dla niej zawsze w powietrzu unosiła się jakaś miłość. Nie mówię, że tak nie jest - po prostu ja nazywam to pyłkami. Łzawią mi od nich oczy i kicham jak szalony.

Śmierć jest wszędzie dookoła, choć zwykle umyka naszej uwadze, dyskretna i niewygodna.

To jak kibicowanie drużynie piłkarskiej, która wieki temu została mistrzem Polski, ale za twojego życia nie zdołała tego powtórzyć i teraz ciągnie się w ogonie tabeli. Rozsądek podpowiada, by dać sobie spokój. Serce mówi, że to test wierności.

- Postarzałeś się.
- Nie wszyscy parzą kawę na wodzie ze źródła młodości.

- Przywykam do tego, że mnie karmisz, poisz i dostarczasz rozrywek, więc moje drzwi stoją dla ciebie otworem.

Ciarki przebiegły mi po karku, intuicja kopała po żołądku.

Jest określona masa kłopotów, które facet może wziąć na klatę, nim zacznie go łamać w kościach.

Unikanie tematu nie sprawia, że on znika... a czasem niewiedza, na jaką narażają nas niektóre pytania i odpowiedzi, może być znacznie groźniejsza niż niewygoda.

Zło potrafi kiełkować w różnej glebie, nawet tej najmłodszej i pozornie niewinnej.

Dzieci z natury są okrutne, często amoralne. Po prostu zwykle nie stają się psychopatami.

Ludzie chcą wierzyć w niewinność dziecka.

Lepiej nie zadawać pytania, jeśli nie mamy pewności, czy damy radę strawić odpowiedź.

Czasem, jeśli nie możesz zrobić nic mądrego, robisz to, co właściwe...

Nigdy nie lekceważ ambitnej kobiety [...].

Nic tak nie szkodzi niektórym biznesom jak transparentność zasad [...].

Śmierć jest wszędzie dookoła, choć zwykle umyka naszej uwadze, dyskretna i niewygodna..

- Ta niesprawiedliwość... Ona napędza wspomnienia.