Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To, co wiesz o innych ludziach, jest zaledwie ułamkiem prawdy.

Nigdy nie jest za późno, żeby zawrócić z drogi, którą się obrało.

Strach zniekształca rzeczywistość. Strach każe widzieć diabły tam, gdzie zalegają cienie.

Czytanie jest dobre dla duszy.

Liczę na najlepsze, przygotowany na najgorsze.

Najbardziej podobały mi się te momenty, kiedy nie działo się nic szczególnego.

Zawsze łatwiej podporządkować się ogółowi, ale wiara w zasady zakłada, że należy robić to, co słuszne, a nie to, co łatwe. Chodzi o wewnętrzną spójność, a to jest coś, co możesz sam kontrolować.

Każdy człowiek powinien mieć prawo do świadomego wyboru. Nikt nie może mu mówić, co mu wolno, a czego nie. Z jednym zastrzeżeniem: nigdy nie wolno krzywdzić ani wykorzystywać innych ludzi.

Boże użycz mi pogody ducha, abym akceptował to, czego zmienić nie mogę, odwagę, abym zmieniał to, co zmienić mogę, i wiedzę, aby odróżnić jedno od drugiego.

Czasami przypadek i okoliczności wydają się potwornie nieuczciwe, ale my musimy się dostosować. Bo tylko to nam zostaje.

Pogrzeby nie są dla zmarłych- są dla żywych.

Niestety na egzaminach nie pojawiały się pytania o życie Newtona - co oznaczało, że jego historia nie ma żadnego znaczenia.

No cóż, każdy jest geniuszem, kiedy patrzy na swoje życie z perspektywy czasu.

W życiu nie ma prawdziwych początków ani końców.

Nigdy nie zrzekaj się prawa do własnych wyborów moralnych.

Najważniejszą rzeczą, jakiej nauczyłem się na Tralfamadorii, było to, że śmierć jest tylko złudzeniem. Człowiek żyje nadal w przeszłości, tak więc głupotą jest płakać na pogrzebie. Wszystkie chwile, przeszłe, obecne i przyszłe, zawsze istniały i zawsze będą istnieć. Tralfamadorczycy mogą oglądać te różne chwile tak, jak my możemy oglądać na przykład Góry Skaliste. Wiedzą, że poszczególne momenty są niezbędne, i mogą wybierać te spośród nich, które ich w danej chwili interesują. To tylko my na Ziemi mamy złudzenie, że chwile następują jedna za drugą, jak korale na sznurku, i że chwila raz przeżyta jest stracona na zawsze. *Kurt Vonnegut.

No cóż, mózg każdego człowieka tworzy pełny, unikalny wszechświat, który zawiera wszystko, co znamy: wszystko, co widzimy i czego dotykamy, wszystko, co czujemy i co pamiętamy. W pewnym sensie mózg tworzy naszą rzeczywistość. Bez mózgu nie ma nic.

Ja nie umieram, opuszczam jedynie Układ Słoneczny.

Czas ma różne wartości dla różnych obserwatorów w różnych okolicznościach(...) Przyspiesza dopiero wtedy, gdy za bardzo przejmujemy się różnymi sprawami. Im więcej próbujemy zrobić naraz , tym mniej jest dla nas przychylny.

W długiej historii ludzkości zdrowy rozsądek nigdy nie święcił wielkich triumfów.

Myślę, że opowiadanie historii to jeden ze sposobów, by uczynić złożoność życia bardziej zrozumiałą - oddzielić porządek z chaosu, przewidywalne wzorce z pandemonium zdarzeń.

Tłumaczenie spraw na piśmie, kiedy człowiek ma czas zastanowić się, co tak naprawdę chce powiedzieć, jest o wiele lepsze niż bezpośrednia komunikacja.

[...] przemoc, nawet jako środek ostateczny, przynosi kiepskie rezultaty.

Wydaje mi się, że coś w tym rodzaju mówił Vonnegut, że śmiech, szyderstwo, absurd często są osadzone w poczuciu rozpaczy.

Bywa, że gdy ludzie proszą cię o pełne wyjaśnienia, ty doskonale wiesz, że tak naprawdę oczekują czegoś całkiem innego.

Nie mogę sobie pozwolić na zbyt duży stres, to mi szkodzi.

[Czas] przyspiesza dopiero wtedy, gdy za bardzo przejmujemy się różnymi sprawami. Im więcej próbujemy zrobić naraz, tym mniej jest dla nas przychylny.

Uważam, że warto służyć ideałom, a w armii nie wolno ci decydować zgodnie z własnym sumieniem, kiedy pociągnąć za spust. Musisz zabijać na rozkaz. Nigdy nie zrzekaj się prawa do własnych wyborów moralnych, mały.

No cóż, mózg każdego człowieka tworzy pełny, unikalny wszechświat, który zawiera wszystko, co znamy: wszystko , co widzimy i czego dotykamy, wszystko co czujemy i co pamiętamy . W pewnym sensie mózg tworzy naszą rzeczywistość. Bez mózgu nie ma nic. Niektórzy uważają taki pomysł za przerażający, ale według mnie on jest raczej piękny.

Porządek i chaos to dość śliskie terminy, niczym dwaj bliźniacy jednojajowi, którzy raz na jakiś czas lubią zamienić się ubraniami. Porządek i chaos często splatają się ze sobą i nakładają na siebie, podobnie jak początek i koniec.