Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tylko słabi potrzebują bohaterów, a bohaterowie potrzebują, żeby ci wokół nich pozostawali słabi.

Czy potrzeba słów, kiedy przed chwilą było się razem w niebie?

W milczeniu wróciliśmy do budynku lotniskowego; w milczeniu wsiedliśmy do samochodu i w milczeniu przejechaliśmy przez budzące się do życia ulice miasta Meksyk. Czy potrzeba słów, kiedy przed chwilą było się razem w niebie?

Byłam równie zła jak on. Bardziej, ponieważ nie mówiłam głośno o swoich przekonaniach. Zapożyczyłam zapatrywania od niego, choć wiedziałam, że są złe. Jestem nie lepsza niż Niemcy. Niemcy, którzy siedzieli cicho i nic nie mówili przez wszystkie te lata.

Dlaczego nie można zamknąć pewności siebie w butelce, tak jak zamyka się perfumy? Wślizgnęłabym się do pokojów moich sióstr nocą i podkradła kilka kropel, tak jak czasami podkradam im ubrania.

Chociaż powiedziałam sobie dawno temu, że życie to nie bajka, głęboko w środku zawsze miałam nadzieję, że nią jest. Każda młoda dziewczyna marzy o bohaterze, który przybędzie na ratunek i uwolni ją, zamkniętą w samotnej wieży. Nie byłam wcale inna- może tylko wykazywałam się większą pracowitością wznosząc tę wieżę z kości słoniowej własnego projektu- jej fundament stanowiły książki, cegły uformowane z obowiązku, którego poczucie wpoili we mnie rodzice, obrazami na ścianach mogły być marzenia, a moje wątpliwości i obawy były kratami w oknach.

- Nie możesz rozmawiać z nim w taki sposób! - krzyknęłam kiedyś na Charlesa, zacisnąwszy pięści; poczułam, jak krwawi mi serce, kiedy usłyszałam, że mój syn został właśnie nazwany przez swego ojca leniwym idiotą. - Takich słów się nie zapomina! Będzie to w sobie nosił przez całe życie!