Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Studiuję twoją twarz. Przedtem myślałem, że to etiuda koncertowa, jeszcze wcześniej wydawała mi się suitą, teraz wiem, że to operetka.

Za wielki mam apetyt na życie, by bawić się w niszczenie przeszłości. Szkoda na to czasu. Szkoda energii. Przeszłość sama odchodzi, nie trzeba jej niszczyć. Sama potrafi także wrócić - szukać ani ocalać jej też nie trzeba - bo jest tuż za ścianą czasu.

Ściskał mnie tak, jakbym w ogóle nie miała brzegowej linii, jakby mnie chciał w sobie roztopić i wchłonąć,

Czarownice to nie są osoby, które mają nadprzyrodzony dar i kontakt z mocami piekielnymi, one tylko wiedzą to, co powinni widzieć inni. Głupota ogółu robi z mądrych kobiet wiedźmy.

Miłość i seks niekoniecznie muszą mieć coś wspólnego z małżeństwem, do którego wystarczy wspólny interes, zgodność charakterów i tolerancja.

Czuję ból. Ćmiący. Pełzający w żyłach jak błędny ognik. Zmienny.

...Wierzę w twoją szczerość. Życie
mnie jednak nauczyło, że nie zawsze szczera prawda jest prawdą
obiektywną.

Najlepszymi lekarstwami są miłość i radość. No może jeszcze... zdrowy rozsądek.

Kto patrzy w przeszłość i wydobywa z niej same ochłapy i strzępy, nie może zbudować przyszłości, bo nie ma czasu, by ją wymyślić. Nie ma też sił, by cieszyć się teraźniejszością, tą kroplą czasu - jedyną, która jest nam dana naprawdę.

Ból zadawany tym, których kochamy, jest jak bumerang – wraca i wbija się w nasze serce.