Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy można kiedykolwiek naprawdę kogoś poznać? Jak można kiedykolwiek być pewnym?

Chodzi o to, że czasem ktoś odchodzi. A ty zdajesz sobie sprawę, jak bardzo będzie ci tego kogoś brakowało, że nie będziesz do końca wiedziała, jak sobie dalej radzić, gdy go nie będzie...

Są takie chwile, kiedy nie trzeba się starać, nie trzeba się borykać. Jest się w tym miejscu, w którym powinno się być i wszystko płynie jak woda, a otoczenie kształtuje się człowiekowi pod dłonią.

Tęsknota za domem jest jak choroba, jak żałoba po czymś, co zostało utracone lub odebrane.

Dosyć wygadana, ten typ kobiety, która wydaje się zużywać całe powietrze w pokoju.

Cios zadany w cichym domu jest bardzo głośny.

Tak cudownie jest czuć się najedzonym, jest taki rodzaj spokoju, który spływa na człowieka jedynie wtedy, kiedy ma się pełny żołądek.

Panie, pomóż mi, bo Twój ocean jest taki wielki, a moja łódka taka mała.

Myślę, że wszyscy nosimy w sobie takie bogactwo - życie, które przeżyliśmy, ludzie, jakich kochaliśmy, wszystko to, za czym tęskniliśmy. Niezależnie od tego, dokąd pójdziemy, co się stanie, niesiemy to bogactwo w swoim wnętrzu. Niezależnie od tego, co nas spotka, co się nam odbierze.

Niedługo sama będę miała czterdzieści lat. A przecież czuję się czasem tak, jakbym wciąż czekała, żeby moje życie się zaczęło.

Łatwiej urodzić, kiedy jest przypływ, a umrzeć, kiedy jest odpływ bo życie przychodzi, kiedy woda przybiera, a odchodzi, kiedy odpada.

Miłość to dziwna bestia.

... i jest inna ciemność, mrok tak głęboki, że nie da się go sobie wyobrazić, umysł nie potrafi go ogarnąć. Ciemność, która wymazuje z pamięci wszystkie wspomnienia i wszystko, na co masz nadzieję. Ciemność, która uczy, że wszystko, co cię pociesza, jest fałszywe.