Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedynym wrogiem człowieka jest on sam i jedyną szansą jest on sam.

Ludzie próbują udawać, że ból na nich nie działa, ale nikt sobie z nim nie radzi. Wszystko złe, co robimy w życiu, bierze się z jakiegoś bólu.

Marzenia są dla ludzi, których stać na ich spełnienie. Dla takich jak ja, i dla większości normalnych ludzi, marzenia są po to, żeby ciągnąć jakoś dalej.

Przeszłość się nie liczy. Ludzie przy niej trwają, bo to pozwala im zamykać oczy na teraźniejszość.

Wiary bardziej niż czegokolwiek w dziejach świata używano do racjonalizowania zła.

(...) życie jest wszystkim, co mamy, i wszystkim, co kiedykolwiek będziemy mieli (...)

Nie ma nic bardziej ludzkiego niż emocje.

Można przetrwać traumę, ale niewiele więcej. Ona człowieka zabija, jednocześnie pozwalając mu nadal żyć.

Jeśli ktoś mówi, że jego wiara jest niewzruszona, nie ma w sobie wiary. Jeśli ktoś mówi, że nie wątpi, to znaczy, że nie wierzy. Walka wiary, wielkości wiary, wartości wiary polega na trzymaniu się wiary w obliczu zwątpienia.

Możesz sobie mówić, co chcesz, ale póki nie uwierzysz w to, co mówisz, marnujesz słowa.

(...) jeśli jesteś gotowa zapłacić za swój sprzeciw, powinnaś to zrobić, choćby bardzo bolało. Za często w życiu tego nie robimy i płacimy jeszcze więcej (...).

Jacob: Nie odpowiedziałeś na moje pytanie.
Ben: Po prostu nie dałem ci odpowiedzi, jakiej chciałeś.

Biblia jest książką. Książki są po to, żeby opowiadać historie. Nie po to, żeby odmawiać ludziom prawa do życia na swój sposób. Żyj, jak ci podpowiada serce i jak uważasz za słuszne, a nie jak ci dyktuje jakaś książka.

Powiedziałem sobie, że się zrywam z łańcucha w imię jakiejś tam pieprzonej wolności. Nie wiedziałem jeszcze, że każdy żyje z takim czy innym łańcuchem na szyi. Takie jest życie, wszyscy jesteśmy przez coś uwięzieni.

Nadzieja jest iluzją, marchewką dyndającą na kiju.

- Jakoś sobie poradzę.
- Jakoś sobie radzić, to nie jest życie.

Jest tak mało radości. Tak mało wolności. Tak mało bezpieczeństwa. Tak mało powodów, by czuć, że to wszystko jest coś warte. Jedynym, co wydaję się dużo warte, jest miłość. Miłość jest jedynym lekarstwem łagodzącym cierpienie. Miłość jest jedyną drogą do wolności. Miłość jest jedynym bezpiecznym miejscem w całym człowieczeństwie. I nawet miłość nie działa zbyt długo. Miłość zawsze znika albo umiera. Zawsze ją zabijają albo niszczą. Miłość zawsze zmienia się w coś, co nie jest już miłością. Chwile prawdziwej, czystej, bezwarunkowej miłości są czymś najrzadszym i najcenniejszym na świecie. Jeśli zdarzą się takie dwie albo trzy w ciągu całego życia, jesteś szczęściarzem. Większość z nas żyje w złudzeniu, że ma miłość albo zna miłość, albo szuka miłości, ale to, co naprawdę mamy albo znamy, czego szukamy, jest pożądaniem, dominacją i posiadaniem. To, co znamy jako miłość, nie tylko nas nie uszczęśliwia, ale sprawia jeszcze więcej bólu. Jesteśmy przez to jeszcze bardziej nieszczęśliwi, bardziej gwałtowni, bardziej uciążliwi i żałośni. Jeszcze bardziej cierpimy.

Strach, powiedział, rządzi naszym życiem. Strach, powiedział, drugi po religii, jest najbardziej niszczącą siłą na świecie.

Byliśmy szczęśliwi, albo tak szczęśliwi, jak tylko mogła być rodzina z naszym życiowym bagażem, i nie pragnęliśmy więcej, niż było nam dane. W tym sensie byliśmy wybrańcami losu. Bo jeśli ktoś nie ma pojęcia, co jest możliwe w życiu, nie łaknie tego ani za tym nie tęskni.

(...) jeśli się czułam, jakbym wchodziła do Piekła, wiedziałam, że nic takiego nie istnieje. Jest tylko życie. To życie, jakie mamy na tym świecie. A jeśli wydaje się Piekłem, to nasza wina.

Że właśnie tym jest Bóg. Czynieniem, żeby ludzie, którzy żyją jeszcze na tym świecie czuli się lepiej. Cała reszta to zmyślone bajki.

-Rozmawiałem z Bogiem.
-Z Bogiem Bogiem?
-Tak.
-Bogiem z Nieba?
-Nie, z prawdziwym Bogiem.

Spędziłem życie na adorowaniu śmierci.

Pieniądze nic nie znaczą, kiedy masz puste serce.

Mogę być wolny gdziekolwiek, tak jak ktoś może być uwięziony gdziekolwiek.

Nie jesteśmy żywi, bo mamy duszę, jesteśmy żywi, bo mamy mózg.

Ale tak już jest w życiu, kocha się swoich i nie wierzy się ludziom, którzy nie są tacy sami jak my.

Nie ma takiej rzeczy, która by nas przygotowała na najgorsze w życiu. Nic się nie da zrobić, żeby uniknąć wstrząsu czy złagodzić ból.

Nigdy nie ma słów na najsilniejsze uczucia. Jest tylko ból, którym nie można się podzielić. Ból, który wszyscy musimy znieść sami.

To było wszystko, czego potrzebowałem do życia, wszystko czego potrzebuje każdy człowiek. Mieć kogoś, kto nas kocha. Mieć kogoś, kto powie, że zna drogę i chce nią z nami podążać.