Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(…) uważam, że mniej wstydu przynosi błąd w ocenie niż brak własnego zdania.

Kiedyś trzeba umrzeć, a lepiej, jeśli to stanie się, gdy człowiek cierpi, a nie wtedy, kiedy mu życie sprawia przyjemność.

Niewątpliwie nie miała złych zamiarów - ale nie miała również nic innego. Nie wiem, do czego dałoby się ją porównać - do czerwonej róży bez zapachu, do dojrzałej brzoskwini bez smaku. Natura wymagała od niej tylko, żeby była najładniejszą dziewczyną swoich czasów, i warunek ten spełniała co do joty. Lecz gdy o poranku otworzyła już swe cudne, szczere oczy, rozchyliła jasne, różowe usta i upięła bujne, złociste pukle, dzień pod względem osobistych możliwości dobiegł dla niej końca; oto doprowadziła swe sprawy do ładu i mogła zasiąść z założonymi rękami.

...dzień, kiedy człowiek zaczyna udawać, to niewątpliwie ważna data.

Wzajemny brak zrozumienia to najczęstsza podstawa związku małżeńskiego!

Nie dbaj o to, jak cię ludzie określą. Jeśli będziesz cierpiała, nazwą cię idiotką. Najlepiej być tak szczęśliwym, jak to tylko możliwe.

Po cóż zastanawiać się wciąż, co dla nas dobre, a co złe, jeśli nie leżymy chorzy w szpitalu? Jak gdyby dla świata było ważne, czy postępuję właściwie, czy nie.

(...) nie ma nic gorszego niż obojętność ludzi o innych niż nasze poglądach.

Rozmowa, tak jak gazeta poranna, aktualna jest tylko w danej chwili.

Smutek jest niejako chorobą, poddaniem się, przeciwieństwem akcji. Działanie – jakiekolwiek działanie – stanowi więc ucieczkę, może nawet do pewnego stopnia lekarstwo.

Nie wie, że może zmniejszyć cierpienie innych, jedynie biorąc na siebie jego część, ilość tego towaru w świecie jest zawsze taka sama, tylko rozkład się zmienia. Wszyscy usiłujemy wykręcić się od swojej porcji i niektórym się udaje.

(...)
- Nigdy?
- Och, nie użyłabym tego wyrazu! Jest melodramatyczny.

Sukces to urzeczywistnienie marzeń młodości.

Nie wolno nam było tracić głowy, jeśli nawet niczego innego nie zdołamy zachować.

Czas, kiedy się było szczęśliwym, nigdy nie jest stracony.

Nasza osobowość – dla innych ludzi – jest tym, w czym się wyraża. A nasz dom, meble, ubrania, które nosimy, książki, które czytamy, towarzystwo, w którym się obracamy – to wszystko są środki ekspresji naszego ja!

Któż jednak wie, czego mężczyźni szukają naprawdę? Może właśnie tego, co znajdują. Może sami nie wiedzą, czego pragną, póki nie mają tego przed oczyma.

Prawdziwi rycerze, o których lubimy czytać, nigdy za bardzo nie nadużywają swej przewagi.

Każdy mężczyzna jest sympatyczny, kiedy jest zakochany.

(...) wszyscy mądrzy ludzie łakną wielkich zmian, ale nie wszyscy rzecznicy zmian grzeszą rozumem.

Jeśli droga jest przyjemna, nic mnie nie obchodzi, dokąd prowadzi.

(...) lubię was tak, jak wy lubicie siebie nawzajem!

Odrobina zażenowania stanowiła tylko dowód dobrego smaku. Ludzie dobrze wychowani mają widocznie w zapasie taką minę, jako jeden z najsilniejszych atutów.

Uprzejmością można ogłuszyć przeciwnika równie dobrze, jak każdą inną bronią.

Zdaje się, że dopiero odkąd panią poznałem, jestem coś wart.

Kościół katolicki znaczył dla Waymarsha tyleż, co wróg, smok o wyłupiastych oczach i dalekosiężnych, rozbieganych, chciwych łupu mackach.

- Pan stanowi wyjątek od reguły.
- Wyjątki to dowód słabości.

(...)
- rzekł Ralph. - Isabel wszytko robi doskonale. Każda rzecz staje się piękna, gdy ona jej dotknie.
- Zaczynam marzyć, żeby pani mnie raczyła dotknąć - powiedział lord Warburton.

Nie zważaj na to, co ci ktokolwiek mówi o innych. Sama osądzaj wszystkich i wszystko.

Najwłaściwsza pora do uchwycenia podobieństwa to ostatnie lata, kiedy ma się już przed oczami pełnego człowieka, kiedy można zgłębić sumę jego doświadczeń.