cytaty z książki "Dzieci północy"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
(...) moment największej chwały człowieka zawiera jednocześnie zalążek jego ostatecznego upadku.
Kim czym jestem? Oto moja odpowiedź: jestem sumą wszystkiego, to się przede mną zdarzyło, wszystkiego czym byłem co widziałem i czego dokonałem, wszystkiego, co-mnie-uczyniono. Jestem wszystkimi wszystkim, których czego bycie-w-świecie wywarło wpływ na moje bycie-w-świecie oraz na których na co moje bycie-w-świecie wywarło podobny wpływ. Jestem tym, co się zdarzy po moim odejściu, a co by się nie zdarzyło bez mojego przyjścia.
Syn, sahiba, który nie będzie starszy od macierzystego kraju, ani starszy, ani młodszy (...) Będą dwie głowy, ale pani zobaczy tylko jedną, będą kolana i nos, nos i kolana (...) najpierw osławią go gazety, matkować mu będą dwie kobiety! Rowerzyści go ukochają, za to tłumy go wygnają! Siostry będą płakać, kobra będzie pełzać...(...) Pranie da mu schronienie, głosy wyprowadzenie! Przyjaciele zechcą go zdybać, krew zaś go wyda! (...) Spluwaczki go obiją, wydrenują go medycy, dżungle go spowiją, odbiją czarownicy! Żołnierze go skażą, tyrani usmażą (...) Będzie miał synów, nie mając synów! Zestarzeje się, nim się zestarzeje. I u m r z e... j e s z c z e p r z e d ś m i e r c i ą!
Proszę mi wierzyć, rozpadam się.
Wcale nie mówię tego w przenośni ani nie jest to gambit otwierający melodramatyczne, okrężne, pożałowania godne błaganie o litość. Po prostu stwierdzam, że zaczynam pękać jak stary dzban - moje biedne ciało, jedyne w swoim rodzaju, nieurodziwe, sponiewierane przez natłok historii, poddane drenażowi z góry i dołu, okaleczone drzwiami spluwaczkami w-ciemię-bite jęło rozłazić się w szwach.
Skoro przeszłość istnieje tylko w pamięci danego człowieka, a słowa nadaremno próbują ją uchwycić, można tworzyć minione zdarzenia po prostu twierdząc, że miały one miejsce.
jestem sumą wszystkiego, co się przede mną zdarzyło, wszystkiego czym byłem co widziałem czego dokonałem, wszystkiego, co-mnie-uczyniono... Jestem tym, co się zdarzy po moim odejściu, a co by się nie zdarzyło bez mojego przyjścia... żeby mnie zrozumieć, trzeba połknąć cały świat.
Składam to na karb jego bycia kiepskim poetą, a zatem człowiekiem stworzonym do ocalenia.
Podobno umiała nawet przyśnić sny własnych córek, żeby poznać ich zamiary!
Kim czym jestem? Oto moja odpowiedź: jestem sumą wszystkiego, co się przede mną zdarzyło, wszystkiego czym byłem co widziałem czego dokonałem, wszystkiego, co-mnie-uczyniono. Jestem wszystkimi wszystkim, których czego bycie-w-świecie wywarło wpływ na moje bycie-w-świecie oraz na których na co moje bycie-w-świecie wywarło podobny wpływ. Jestem tym, co się zdarzy po moim odejściu, a co by się nie zdarzyło bez mojego przyjścia. Nie jestem zresztą odosobniony w tym względzie; każde "ja". każdy z obecnie-ponad-sześciuset-milionów nas zawiera w sobie podobną ciżbę. Powtarzam po raz ostatni: żeby mnie zrozumieć, trzeba połknąć cały świat.
Zostawiłem ponownie staruszka na pastwę samotności, której nikt już nigdy nie mógł mu zakłócić.
Na co nie ma już ratunku,
trzeba znieść to bez frasunku!
Prawdę pamięci, bo pamięć ma swoją specyficzną prawdę. Wybiera, eliminuje, zniekształca, przesadza, umniejsza, gloryfikuje, ale i oczernia; w ostatecznym rozrachunku tworzy własną rzeczywistość, niejednorodną, choć zwykle spójną wersję wydarzeń; i żaden człowiek przy zdrowych zmysłach nie zawierzy cudzej wersji bardziej niż swojej.
Ektomia (zapewne z grackiego): wycięcie. Do którego to słowa nauki medyczne dodają szereg przedrostków: appendektomia tonsylektomia mastektomia tubektomia wazektomia tastektomia histerektomia (wycięcie: wyrostka robaczkowego, migdałków, sutka, jajowodu, nasieniowodu, jądra, macicy). Salim chciałby dołożyć od siebie jeszcze jedną pozycję, za darmo gratis bezinteresownie, do tej listy wycięć; tyle, że ten termin należy właściwie do historii, chociaz wymaga, wymagał ingerencji medycyny:
Sperektomia: drenaż nadziei.
Co najlepiej rośnie na upale: fantazja; absurd; namiętność.