Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wielu spośród żyjących zasługuje na śmierć. A niejeden z tych, którzy umierają zasługuje na życie. Czy możesz ich nim obdarzyć? Nie bądź więc tak pochopny w ferowaniu wyroków śmierci, nawet bowiem najmądrzejszy nie wszystko wie.

Trzy Pierścienie dla królów elfów pod otwartym niebem,
Siedem dla władców krasnali w ich kamiennych pałacach,
Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych,
Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tronie
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie,
Jeden, by wszystkimi rządzić, Jeden, by wszystkie odnaleźć,
Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.

Pójdę z Tobą nawet Ścieżką Umarłych i wszędzie, gdzie poprowadzisz.

Ostamy się, choćby na jednej nodze, a w najgorszym razie przetrwamy na klęczkach.

Umysł elfa odpoczywa błądząc po dziwnych ścieżkach marzeń, chociaż ludzie nie nazwaliby tego spaniem.

Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruje,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głąb lód nie skuje,
Z popiołów strzelą znów ogniska,
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.

Nie ma lepszej przestrogi przed ogniem jak poparzona ręka

- A czego się boisz Eowino? - zapytał.
- Klatki - odpowiedziała. - Czekania za kratami, aż zmęczenie i starość każą się z nimi pogodzić, aż wszelka nadzieja wielkich czynów nie tylko przepadnie, lecz straci powab.

Idę swoją własną drogą, możliwe jednak, że wasza droga przez jakiś czas będzie równoległa do mojej.

Możesz nam zaufać; że cię nie opuścimy w dobrej czy złej doli, choćby do najgorszego końca. Możesz nam też ufać, że strzec będziemy twojej tajemnicy lepiej, niż ty sam ją strzegłeś. Ale nie licz na to, żebyśmy ci pozwolili samotnie stawiać czoło niebezpieczeństwu i odejść od nas bez słowa. Jesteśmy twoimi przyjaciółmi.

Ale nie do nas należy panowanie nad wszystkimi erami tego świata;my mamy za zadanie zrobić,co w naszej mocy,dla epoki,w której żyjemy,wytrzebić zło ze znanego nam pola,aby przekazać następcom rolę czystą,gotową do uprawy.Jaka im będzie sprzyjała pogoda,to już nie nasza rzecz.

Nie powiem: nie płaczcie, bo nie wszystkie łzy są złe.

Połowy z was nie poznałem przynajmniej w połowie tak dobrze, jak powinienem, a mniej niż połowę z was lubię o połowę mniej, niż żeście sobie na to zasłużyli.

- Czy znaleźliśmy się w świecie legend, czy też chodzimy po zielonej ziemi w blasku dnia?
- Można żyć w obu tych światach naraz - rzekł Aragorn. Bo nie my, lecz ci, co przyjdą po nas, stworzą legendę naszych czasów.

A kto psuje jakąś rzecz, żeby lepiej poznać jej istotę, ten zbacza ze ścieżek mądrości.

Lecz broń zdrady zawsze jest obosieczna.

Kiedy jest najciemniej,wtedy błyska znów nadzieja.

Wszak ten, kto na wojnie pierwszy uderzy dostatecznie mocno, może już nie potrzebować zadawać drugiego ciosu.

Kto wie, może właściwej drogi w ogóle dla nas nie ma.

Trzy Pierścienie dla królów elfów pod otwartym niebem, Siedem dla władców krasnali w ich kamiennych pałacach, Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych, Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tronie W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie, Jeden, by wszystkimi rządzić, Jeden, by wszystkie odnaleźć, Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.”
- John Ronald Reuel Tolkien (z książki Władca Pierścieni)
Tagi: władca pierścieni
143 osoby to lubią

Człowiek ścigany czuje się często tak zmęczony nieufnością, że tęskni za przyjaźnią.

-Niestety, są rany, które nigdy się całkowicie nie goją -powiedział Gandalf.
-Obawiam się, że moja rana do takich należy -odparł Frodo. -Nie ma w gruncie rzeczy powrotu. Może nawet dojadę do Shire'u, ale nic już nie będzie takie jak dawniej, bo ja jestem inny. Skaleczyły mnie sztylet, jadowite żądło, ostre zęby, długo dźwigane brzemię. Gdzie znajdę spoczynek?
Gandalf nie odpowiedział.

Wojna jest nieuchronna, skoro trzeba bronić życia przed niszczycielem, który wszystkich by nas pożarł; ale nie kocham lśniącego miecza za ostrość jego stali, nie kocham strzały za jej chyżość ani żołnierza za wojenną sławę. Kocham tylko to, czego bronią miecze, strzały i żołnierze: kraj ludzi z Numenoru.

Myślę,że najlepiej jest,kiedy się po prostu kocha to,do czego serce samo od urodzenia ciągnie.

- Jak w takich osobliwych czasach rozeznać, co się człowiekowi godzi czynić?
- W osobliwych czasach, tak samo jak w zwykłych, wiadomo, co się godzi - rzekł Aragorn. - Dobro i zło nie zmienia się z biegiem lat. I to samo oznacza dla ludzi co dla krasnoludów albo elfów. Człowiek musi między dobrem i złem wybierać zarówno we własnym domu, jak w Złotym Lesie.

Mawiał często, że jest tylko jedna jedyna droga i że jest jak wielka rzeka: źródło tryska spod każdych drzwi, a każda ścieżka stanowi jej dopływ.

A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.

Dawniej myślałem, że dzielni bohaterowie legend specjalnie owych przygód szukali, że ich pragnęli, bo są ciekawe, a zwykłe życie bywa trochę nudne, że uprawiali je, że tak powiem, dla rozrywki. Ale w tych legendach, które mają głębszy sens i pozostają w pamięci, prawda wygląda inaczej. Bohaterów zwykle los, mimo ich woli wciąga w przygodę...

Są zadania, które lepiej podjąć, niż odrzucić, choćby u ich kresu czekała zguba.

-(...)Czy wielkie historie nigdy się nie kończą?
-Sama historia nie kończy się-odparł Frodo-lecz osoby biorące w niej udział odchodzą,gdy skończy się ich rola.