Jesteśmy społecznością, która kocha książki

więc kocham cię kochasz mnie
chwyć mnie za rękę
jest w książkach coś szczelniej niż książka zamknięte
coś w nas jest wspanialsze niż pojąć się da

polityk jest to mianowicie zad, na
którym istota ludzka nigdy nie usiadła [s. 14].

gdy już bóg się przestanie wtrącać w moje ciało

Z każdego oka drzewo będzie wyrastało
i zakołysze się wśród liści owoc

na którym świat zatańczy purpurowo
Spomiędzy moich śpiewnych warg wyrośnie

róża co wciąż od nowa rodzić będzie wiosnę
i panny co namiętność cierpią jak chorobę

będą kładły tę różę między piersi drobne
Spoczną pod śniegiem moje mocne dłonie

A moja ukochana w ptaki wytężone
wstąpi wędrując przez trawy i zioła

i ptasie skrzydła będą dotykać jej czoła
zaś moje serce przez ten czas się stanie

Falą co wzdyma się i grzęźnie w oceanie [s. 15].

miłość jest gęstsza niż zapomnieć
przejrzystsza niż pamiętać
rzadsza niż fale są wzburzone
częstsza niż ponieść klęskę

jest nocna i szaleńcza
i nie być mniej nie może
niż morze które głębsze
potrafi być niż morze

miłość mniej zawsze jest niż walczyć
mniej nigdy niż ocaleć
mniej większa niż najmniejsze zacząć
mniej mniejsza niż żyć dalej

jest mocna i słoneczna
w niej śmierci więcej nie ma
niż w niebie które świętsze
potrafi być od nieba [s. 32].

jeśli szukasz prawd

nie wkraczaj na trakt
trakty wiodą ku

a prawda jest tu [s. 42].

maggie i milly i molly i may
raz poszły na plażę (wesołe że hej)

i maggie znalazła tam muszlę, a w muszli
śpiew taki, że wszelkie złe myśli z niej uszły,

milly zawarła znajomość na piasku
z rozgwiazdą, palczastą, ospałą i płaską;

molly musiała uciekać przed wielkim
potworem, co ją gonił, puszczając bąbelki:

zaś may przyniosła okrągły kamyk –
nie więcej niż świat i nie mniej niż być samym.

Bo cokolwiek zgubimy (jakieś ty, jakieś ja),
zawsze morze nas samych odnaleźć nam da [s. 38].