cytaty z książki "Czas darowany nam"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Nic nikomu na tej ziemi nie jest dane raz na zawsze.Szczęśliwe są tylko chwile.Rzecz w tym,żeby umieć je docenić.Nie każdy to potrafi.Uczymy się tego do śmierci.To ważna umiejętność,bo bez niej życie traci sens.
Pamiętaj Kochana, że wszystko na tym świecie dzieje się po coś, na pewno nie bez przyczyny, jestem o tym przekonana. Skoro więc czas darowany nam (...) nie zamknął za Tobą swoich drzwi to masz pewnie coś bardzo ważnego i- miejmy nadzieję- bardzo pięknego do zrobienia. I tego Ci życzę z całego serca.
Przyćmione światła i muzyka tworzyły nastrój i gdyby nie to, że była tu sama, czułaby się nawet szczęśliwa. Zamyśliła się nad tym, jak życie potrafi płatać figle i zawsze ma dla nas w zanadrzu jakieś niespodzianki.
Szkoda, że nie zdążyła im wszystkim podziękować należycie za to, co wnieśli w jej życie. Ale tak to już jest na świecie że człowiek pędzi wciąż do przodu, zostawiając za sobą ludzi, którym nie powiedział wszystkiego co powinien.
Pewnych niespodzianek (przyjście bez zapowiedzi) nie należy robić mężczyźnie. Najczęściej kończą się one niespodzianką d;la nas samych. Dowiadujemy się czegoś, o czym niekoniecznie powinniśmy wiedzieć.
Kot domyślił się, że jest jej ciężko na sercu, wskoczył jej na piersi, podwinął łapki i próbował ją ukołysać swoją kojącą mruczanką.
Jak świat światem nikt nie rozgryzł zasad logiki rządzącej miłością, bo tej logik w niej tyle, co kot napłakał.
Warto było przeżyć choćby po to, by docenić, jak bardzo czas darowany nam (...) okazał się łaskawy i hojny.
Patrząc teraz z dystansu na całe moje (...) życie, zaczynam coraz bardziej doceniać to, co w nim było dobre. Urazy, krzywdy skurczyły się w moich wspomnieniach, poprzysychały a to, co było dobre i miłe raduje moje (...) serce i sprawia, że staję się lepsza, bardziej wyrozumiała dla świata i ludzi.
Coraz więcej was jest ludzi młodszych ode mnie. Aż głupio wyjść na ulicę.
-(...) potrafić kochać to wielkie szczęście. Bo widzisz kochając przenosimy góry....
Tak, popełniałam błędy. I ich konsekwencją są teraz powody do niezadowolenia czy żal, że nie do końca tak powinno to się potoczyć.
Cała sztuka życia polega na tym, żeby nie dać się zdominować złym nastrojom, żeby potrafić docenić to, co dobre.
Spotykasz kogoś wyznaczasz mu rolę w swoim życiu, stwarzasz wokół niego literaturę i to cię porywa. (...) Czasem już nie możesz połapać się w tym, co realne, a co jest wytworem twoich marzeń. I stąd się biorą rozczarowania.
Im bardziej Twój luby pozwoli Ci oddać się swojej pasji, tym więcej będziesz mu mogła dać z siebie. Bo tylko człowiek spełniony potrafi być hojny w uczuciach i czynach. Rezygnacje, zniewolenia dają tylko zgorzknienie.