Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moim zdaniem płaczemy po to, aby uwolnić naszą zwierzęcą część, nie tracąc człowieczeństwa.

Już myślałem, że nigdy nie przestanie działać i będę musiał cię zostawić, żebyś... wąchała kwiatki czy co tam chciałaś robić na haju.

Prawda, jak dzikie zwierzę, jest zbyt silna, by pozostać w zamknięciu.

Poczucie winy nie jest tak ciężkie jak poczucie straty, ale więcej Ci zabiera.

-Czasem-mówi Tobias, obejmując mnie ramieniem-ludzie po prostu chcą się czuć szczęśliwi, nawet jeśli to złudzenie.

-Śpij - szepce - Odpędzę koszmary, jeśli znów się pojawią.
- A jak?
-Pięściami, oczywiście.

Od tej chwili ja będę twoją rodziną

-Nie jestem ważna. Wszyscy sobie beze mnie poradzą.
-Kogo obchodzą wszyscy? Co ze mną?-Spusza głowę i chowa ją w dłoniach,zakrywając oczy. Palce mu drżą.

Boję się, że jeżeli zacznę płakać, to nie przestanę, póki całkiem nie wyschnę i nie pomarszczę się jak rodzynka.

Niech poczucie winy nauczy cię, jak postąpić następnym razem.

- Strach - ciągnie - jest potężniejszy niż ból.

Jedne rzeczy lubiłam, innych nie cierpiałam (…). A z istnienia niektórych nie zdawałam sobie sprawy, dopóki ich nie straciłam.

(...) ale jak każdy, mają w sobie dobro i zło; ani tylko dobro, ani całkiem zło.

-Idealny moment na wyznania! Na oczach ponad setki ludzi! Pełna intymność!
-Aha, czyli nie wystarczy , że wyjawię prawdę. Muszę to jeszcze zrobić we właściwej scenerii?-Unoszę brwi.-Następnym razem powinnam zaparzyć herbatkę i zadbać o odpowiednią oprawę?

Ale pamiętaj, że czasem ludzie, których nękasz, stają się silniejsi, niżbyś chciała.

-Nie mieszaj jej w to. – rzuca Tobias.
-Bo co? Bo ją posuwasz? – Eric uśmiecha się obleśnie. – A nie, zaraz. Zapomniałem. Sztywniaki przecież nie robią takich rzeczy. Pomagają sobie tylko wiązać sznuróweczki i podcinać włoski.

Czasem trudno jest być z tobą"

(...) przypominała mi, dlaczego przede wszystkim wybrałam Nieustraszonych: nie dlatego, że są idealni, ale dlatego, że żyją. Dlatego, że są wolni.

- Czasem - mówi Tobias, obejmując mnie ramieniem - ludzie po prostu chcą się czuć szczęśliwi, nawet jeśli to złudzenie.

Nie chodzi o Ciebie. To dar. Nie można na niego zasłużyć, bo wtedy przestałby być darem.

Każdy z nas toczy wewnętrzną wojnę. Czasem to ona utrzymuje nas przy życiu. A czasem to ona nam zagraża.

Czasem, gdy człowiek chce prawdy, musi jej zażądać.

Łzy mają jedynie nawilżać oczy. Nie ma żadnego racjonalnego powodu, żeby gruczoły łzowe nadmiernie produkowały łzy pod wpływem emocji.

Hałas i ruch to ostoja pogrążonych w żalu i poczuciu winy".

Aż dotąd nie zdawałam sobie sprawy, że nowicjat w Nieustraszoności nauczył mnie czegoś ważnego: jak iść mimo wszystko.

Okrucieństwo nie czyni z kogoś człowieka nieuczciwego, podobnie jak odwaga nie czyni z kogoś człowieka dobrego.

Gdy coś cię fascynuje, zawsze wyglądasz tak, jakby ktoś ci odciął zasilanie.

- Miałaś rację - odzywa się cicho Tobias, balansując na piętach. Uśmiecha się lekko. - I dobrze wiem, kim jesteś. Musiałem sobie tylko przypomnieć.

Wybrałam Nieustraszonych, nie dlatego, że żyją. Dlatego, że są wolni.

- Masz broń? - pyta Tobiasa Peter.
- Nie. Pomyślałem, że będę strzelał kulkami ze swojego nosa, i zostawiłem ją na górze.