cytaty z książek autora "Dominika Rosik"
Czasami musimy zostać zamknięci w czterech ścianach, żeby dostrzec pewne rzeczy z właściwej perspektywy.
Czasami marzenia senne to niekończące się piekło, po którym sam Dante nie pokusiłby się wędrować.
W swojej naiwności często sądzimy, że jesteśmy w stanie żyć w trzech czasach. Wydaje się nam, że rozpamiętując przeszłość, możemy jednocześnie planować przyszłość, podczas gdy nie potrafimy nawet pozostać w teraźniejszości. Ustawiczny ruch, przemijanie, ciągłe analizy tego, co było i będzie, sprawiają, że to, co powinniśmy przeżywać staje się przeszłością, zanim to sobie uświadomimy.
Każdy dom ma swoje tajemnice. Ściany przesiąknięte wstydem, brudem, przerażeniem. Teraz rozumiem, dlaczego niektórzy nie chcą otworzyć swych drzwi.
Nauczyłeś mnie oddychać i kochać. Każdy zniszczony kawałek mojej duszy wypełniłeś esencją życia. I to wszystko było jedynie złudzeniem?
Tajemnice przywierają do naszego ciała jak druga skóra. Czasami całe życie próbujemy o nich zapomnieć, zrzucić je z siebie, a one i tak wypełzają z ukrycia w najmniej oczekiwanym momencie.
A nie sądzisz, że to, co czuliśmy wczoraj, znacznie się różni od tego, co jest dziś, ale my nie jesteśmy w stanie tego dostrzec, bo ciągle tkwimy we wczoraj?
Miłość nie śpieszy się, nie spóźnia. Przychodzi zawsze we właściwym momencie. Zawsze odnajdzie właściwe drzwi. A kiedy zrozumiesz, że ona jest Twoim największym przyjacielem, zaczniesz się zastanawiać: jak mogłaś żyć bez niej tyle lat.
Czasami dwoje ludzi spotyka się tylko po to, by odzyskać wiarę w nieskończoność istnienia.
Wbrew pozorom to, co złe, nie przychodzi nocą, lecz rankiem. Wtedy, kiedy najmniej się tego spodziewasz.
Z pielęgnowania żalu nad utraconą przeszłością nigdy nie wyniknie nic dobrego. Sączący się jad każdego dnia będzie wnikać w głąb ciebie, aż staniesz się zupełnie inną osobą.
Nie sądzę, aby przypadek rządził naszym życiem. Ludzie przychodzą i odchodzą, pozostawiając w duszach bliskich ślad. Moja osobowość jest pochodną miłości i nienawiści innych.
Człowiek nie jest z natury tylko dobry lub zły. Wszyscy jesteśmy abstrakcyjnym ujęciem namalowanym drżącą ręką stwórcy.
Niektóre drogi przecinają się, żeby przebudzić samotnych ludzi ze snu do życia.
Czasami najprostsze marzenia są najtrudniejsze do zrealizowania.
Życie tak naprawdę nigdy nie zabiera nam wszystkiego. Jedynie śmierć zawłaszcza wszystko.
Nikt nie ma aż takiej mocy, by uzdrowić kogoś, kto sam nie pragnie być uzdrowiony. Nie tchniesz życia w kogoś, kto umarł, ani w kogoś, kto żyje, ale woli być martwym.
Życie składa się z krótkich chwil zrodzonych ze smutku i miłości do innych.
Udowodnię Ci, że istnieją dwa równoległe światy. W każdym z nich przeżyjesz miłość, śmierć, radość oraz ból. Uczucia i myśli przenikają się wzajemnie w niezależnych rzeczywistościach. Który świat jest prawdziwy?
Ludzi najczęściej gubią słowa, bo żyją złudzeniem, że wyrażają one myśli człowieka. Nie potrafią słuchać, zadawać własnych pytań. To jedna z najtrudniejszych umiejętności. Niektórzy uczą się jej przez całe życie, a inni umierają, nie zbliżywszy się do niej nawet na milimetr.
Stajemy się w swojej roli tak perfekcyjni, że w końcu zapominamy, kto naprawdę pociąga za sznurki.