Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lata nic nie znaczą. Tylko to, co się w nich dzieje.

W bólu człowiek robi się filozoficzny.

Pycha przed upadkiem chodzi.

Dobra książka jest dobra na każdej stronie.

Smutek, to kraina, w której zawsze pada i pada, a mimo to nic nie rośnie.

Coś jest w świętach Bożego Narodzenia,co raz po raz każe zajrzeć nam w głąb siebie,w nasze wspomnienia i pragnienia,w naszą dziecięcą duszę.
Ona wciąż jeszcze otwiera szeroko oczy ze zdumienia,stając przed tajemniczymi drzwiami,za którymi czeka cud.

Coś jest w świętach Bożego Narodzenia, co raz po raz każe zajrzeć nam w głąb siebie, w nasze wspomnienia i pragnienia, w naszą dziecięcą duszę. Ona wciąż jeszcze otwiera szeroko oczy ze zdumienia, stojąc przed tajemniczymi drzwiami, za którymi czeka cud.
Szeleszczący papier, szeptane słowa, płonące świece, ozdobione okna, zapach cynamonu i goździków, życzenia napisane na karteczce lub wypowiedziane prosto do nieba, w nadziei, że może się spełnią - Boże Narodzenie, czy się tego chce, czy się nie chce, budzi to wieczne pragnienie cudowności. A cudowność ta nie jest niczym, co można by zdobyć lub zatrzymać, do nikogo nie należy, ale co roku się pojawia, jak coś, co dostaje się w prezencie.

Miłość, kiedy przeminie, jest zawsze smutna.
Rzadko jest wielkoduszna.
Ten, kto porzuca ma nieczyste sumienie.
Ten, kto jest porzucony liże rany.
Doznanie klęski prawie zawsze boli jeszcze bardziej niż rozstanie.
Na koniec jednak każdy jest tym, kim zawsze był.
A czasami pozostaje piosenka, kartka z dwoma sercami,
czułe wspomnienie letniego dnia.

Smutek to kraina, w której zawsze pada i pada, a mimo to nic nie rośnie.

Czasami człowiek wychodzi, aby dokądś dojść. A czasami wychodzi ot tak, po prostu, żeby iść coraz dalej i dalej, aż mgły się rozproszą, rozpacz ustąpi albo domyśli jakąś myśl do końca.

Większe katastrofy zawsze poprzedza jakiś zwiastun. Jednak dość często można go przeoczyć.

Szczęście trzeba tylko czasami lekko popchnąć we właściwym kierunku.

Kiedy człowiek popełni błąd, powinien go naprawić najszybciej jak to możliwe.

Ludzie, których się kocha, zawsze umierają za wcześnie... obojętnie jaki wiek osiągają.

W grudniu Paryż zmienił się jak co roku w morze lśniących świateł.Dosłownie miało się wrażenie,że nad miastem przeleciała jakaś wróżka,oprószając domy gwiezdnym pyłem.A kiedy popołudniem i wieczorem jechało się przez Paryż,świątecznie udekorowane ulice jaśniały w ciemnościach jak srebrno-biała bajka.

Kiedy się czegoś chce, to trzeba chcieć tego naprawdę.

Życia bez książek nie umiałabym sobie nawet wyobrazić.

Kiedy kłamiesz, pozostań tak bliski prawdzie, jak tylko się da.

Wszystko, co sprawiało przyjemność, stawało się w pewnym momencie niezdrowe lub tuczyło.