cytaty z książki "Bajki"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Że choćby życie dręczyło najsrożej,
Umrzeć - dla nas jeszcze gorzej.
Ludzki gatunek także z tego słynie: im kto skromniejszy, tym bardziej i winien.
Tak zawistnicy: cokolwiek wypatrzą, wnet szczekaninę podnoszą sobaczą. A ty spokojnie idź drogą obraną - poszczekają, poszczekają i przestaną.
Temu, co dla ojczyzny z pożytkiem się trudzi,
Rozłąka z nią nielekka.
Lecz dla nieużytecznych ludzi
Najmilsza bywa strona obca i daleka
Każdy z nich, jako przybysz, mniej tam wzgardy godzien,
Bo nikogo próżniactwem nie zgorszy przychodzień.
Im kto z nas jawniej ma charakter wilczy, tym głośniej łaje i lży wszystkich wokół. W oku bliźniego nawet źdźbła nie zmilczy, a belki w swoim nie dostrzeże oku.
Dzielimy się z ochotą dużą
przedmiotami, co na nic albo już nie służą.
Ignorant jet to ślepiec taki,
co łaje wiedzę, klnie uczonych
nie wiedząc, ile od nich jest uzależniony...
Niejeden w świecie podobny ladaco: pierw musi umrzeć, by się przydał na co.
Głupcy szczęśliwi!
Czego pojąć nie są w stanie,
liche o tym mają zdanie.
Kto szacunek ma dla prawa,
nie oszuka, nie okradnie,
choćby był na dnie.
Lecz ze złodziejem gorsza sprawa:
milion mu daj - drugiego sam dopadnie.
Tyle się w świecie od wiek wieka gdera, iże pochlebstwo rzecz wstrętna i płocha - lecz nie masz serca, które go nie kocha.
Niestety, bywa tak śród nas: rzecz i bezcenna, a nieznana na śmietnik idzie, gdy durnia ma za pana.
Niechaj się mężni męstwem, mędrcy wiedzą puszą - na nic postura z nędzną w środku duszą.
Nie daj Bóg pomocnika o ptasim rozumie!
Usłużny głupiec groźniejszy od wroga!
Tak to już bywa z pochlebcami zawdy,
obszczekają, oczernią, nagadają bzdur,
ich wymysłów najświętsze nie przeważą prawdy.
Aliści przebij głową mur,
zostań kimś ważnym - tłum ich w progu stanie z powinszowaniem.
Często bezwiednie, ale ja to zdradzę,
wynosząc innych - siebie mamy na uwadze.
Iluż to takich pośród ludzkich osad:
nie chcą nic widzieć dalej swego nosa.
Niech, jak w przysłowiu, w całym świecie wojna, byle ich wioska spokojna.
Często, gdy się nam zdarzy co złego uczynić, mamy brzydki obyczaj drugich za to winić.
Nie sądź, że zdrada szczęście przynieść może! Pogardza zdrajcą i ów, co zeń żyje.
Na nic talent,
z którego świat pożytku nie ma,
choć dość go na plotkarski temat.
Tak nędzne dusze, gdy siedzisz u górze,
oczu na ciebie podnieść nie poważą, ale zejdź z góry, pierwsi wrzasną: nuże!
radzi cię zelżą, szczęśliwi obrażą.
Tracisz przyjaciół, płacisz drogo,
gdy w dom twój wpuszczasz byle kogo...